Handbook:AMD64/Full/Installation

From Gentoo Wiki
Jump to:navigation Jump to:search
This page is a translated version of the page Handbook:AMD64/Full/Installation and the translation is 100% complete.



முன்னுரை

வரவேற்கிறோம்

சென்டூவிற்கு உங்களை அன்புடன் வரவேற்கிறோம்! சென்டூ எந்தவொரு செயலி அல்லது தேவைக்குத் தகுந்தவாறு தானியக்கமாக மேம்படுத்தி தனிப்பயனாக்கவல்ல, லினக்சை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஒரு கட்டற்ற இயங்குதளமாகும். இது கட்டற்ற மென்பொருள் சூழலில் உருவாக்கப்பட்டதால் திரைக்குப் பின்னால் நடக்கும் எவ்வித செயல்களையும் இதன் பயனரிடம் இருந்து மறைப்பதில்லை.

வெளிப்படைத்தன்மை

சென்டூவின் முதன்மை கருவிகள் எளிமையான நிரலாக்க மொழிகளைக் கொண்டு உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. சென்டூவின் தொகுப்பு பராமரிப்பு முறைமையான Portage பைதானில் எழுதப்பட்டுள்ளது. Portage க்கு தொகுப்பு வரையறுத்தல்களை அளிக்கும் Ebuild கள் பாஷில் எழுதப்பட்டுள்ளது. சென்டூவின் எல்லா பாகங்களுக்கான மூல நிரல் கோப்புகளை மதிப்பாய்வு செய்து திருத்தி மேம்படுத்த எங்கள் பயனர்களை ஊக்குவிக்கிறோம்.

இயல்பாக, வழுக்களை சரிசெய்ய அல்லது சென்டூவுக்குள் இயங்கக்கூடிய தன்மையை வழங்குவதற்கு தேவைப்படும் போது மட்டுமே தொகுப்புகளுக்கு ஒட்டு போடப்படும். மேல்நோக்கு திட்டங்களால் வழங்கப்பட்ட மூலக் குறியீட்டை இருமி வடிவத்தில் தொகுப்பதன் மூலம் அவை முறைமையில் நிறுவப்பட்டுள்ளன (முன் தொகுக்கப்பட்ட இருமி தொகுப்புகளுக்கான ஆதரவும் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது). சென்டூவை உள்ளமைப்பது உரை கோப்புகள் மூலம் நடக்கிறது.

மேற்குறிப்பிடப்பட்டுள்ள காரணங்களுக்காக வெளிப்படைத்தன்மை ஒரு வடிவமைப்பு கொள்கையாக பின்பற்றப்படுகிறது.

விருப்பம்

விருப்பம் சென்டூவின் மற்றொரு வடிவமைப்பு கொள்கையாகும்.

When installing Gentoo, choice is made clear throughout the Handbook. System administrators can choose two fully supported init systems (Gentoo's own OpenRC and Freedesktop.org's systemd), partition structure for storage disk(s), what file systems to use on the disk(s), a target system profile, remove or add features on a global (system-wide) or package specific level via USE flags, bootloader, network management utility, and much, much more.

As a development philosophy, Gentoo's authors try to avoid forcing users onto a specific system profile or desktop environment. If something is offered in the GNU/Linux ecosystem, it's likely available in Gentoo. If not, then we'd love to see it so. For new packages, it is recommended to first submit a package to GURU. Once it has matured and a Gentoo developer has volunteered to sponsor the new package, it can then be added to the official Gentoo package repository.

ஆற்றல்

Being a source-based operating system allows Gentoo to be ported onto new computer instruction set architectures and also allows all installed packages to be tuned. This strength surfaces another Gentoo design principle: power.

A system administrator who has successfully installed and customized Gentoo has compiled a tailored operating system from source code. The entire operating system can be tuned at a binary level via the mechanisms included in Portage's make.conf file. If so desired, adjustments can be made on a per-package basis, or a package group basis. In fact, entire sets of functionality can be added or removed using USE flags.

இந்த வடிவமைப்பு முதன்மைகள்தான் சென்டூவை தனித்துவமாக்குகிறது என்பதை கையேடு வாசகர் புரிந்துகொள்வது மிகவும் முக்கியம். சென்டூவைப் பயன்படுத்தும் போது, பல தேர்வுகள், மற்றும் அதீத வெளிப்படைத்தன்மை ஆகியவற்றின் முக்கியத்துவத்துடன், விடாமுயற்சி, சிந்தனை மற்றும் உள்நோக்கம் ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

எவ்வாறு நிறுவல் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது

சென்டூ நிறுவலை அடுத்த பகுதிகளுடன் தொடர்புடைய 10 படிகள் கொண்ட செயல்முறையாகக் காணலாம். ஒவ்வொரு படியும் ஒரு குறிப்பிட்ட நிலையை விளைவிக்கிறது:

படிகள் விளைவுகள்
1 பயனர் சென்டூவை நிறுவப் பணிச்சூழலில் ஆயத்தமாக உள்ளார்.
2 சென்டூவை நிறுவுவதற்குத் தேவையான இணைய இணைப்பு ஆயத்த நிலையில் உள்ளது.
3 வன்தட்டுகள் சென்டூவை நிறுவ ஏற்றப்பட்டது.
4 நிறுவல் சூழல் ஆயத்தப்படுத்தப்பட்டு பயனர் புதிய சூழலுக்குள் செல்வதற்கு chroot செய்ய ஆயத்தமாகிறார்.
5 எல்லா சென்டூ நிறுவல்களிலும் பொதுவாக இருக்கும் கரு தொகுப்புகள் நிறுவப்பட்டு விட்டன.
6 லினக்சு கருநிரல் நிறுவப்பட்டுவிட்டது.
7 பெரும்பாலான சென்டூ முறைமை உள்ளமைவுக் கோப்புகள் உருவாக்கப்பட்டுவிட்டது.
8 தேவையான முறைமை கருவிகள் நிறுவப்பட்டுவிட்டது.
9 முறையான துவக்க ஏற்றியை நிறுவி உள்ளமைக்கப்பட்டுவிட்டது.
10 புதிதாக நிறுவப்பட்ட சென்டூ லினக்சு சூழல் ஆராய்வதற்கு ஆயத்தமாகிவிட்டது.

Deciding which steps to take

The handbook presents an overwhelming amount of options, especially for someone who has never installed Linux without an installer.

It's important to realize that the handbook is designed to describe the steps required to install on a very wide variety of hardware, with different install needs. Because of this, many options presented in the handbook are unnecessary for a particular install and can be skipped.

Suggested steps

Prefixed with "Suggested:", some steps are not strictly required, but help in most cases, such as installing sys-kernel/linux-firmware.

Optional steps

Prefixed with "Optional:", many sections in the handbook are purely optional, and can be skipped if the user is looking for a simple, mostly vanilla install.

Examples of this include compiler flag customization, using a totally custom kernel, and disabling root login.

துணுக்கு
When following optional steps, it's important to be careful that all prerequisites were satisfied. Some optional steps depend on other optional steps.

Deprecated steps

Gentoo has existed for a long time. Some install processes are described in the handbook because they used to be more relevant, but are now largely deprecated. Instead of immediately removing this information, as it may still be helpful for some users, it may be designated as Deprecated: before removal. Once removed, the history must be used to view this content.

Defaults and alternatives

Whenever choices are presented, the handbook will try to explain the pros and cons of each choice.

If potential choices are mutually exclusive, "Default:" is used to designate the most supported or commonly chosen option, while alternatives are listed with "Alternative".

குறிப்பு
Alternative options are not inferior to Defaults, but Default options are typically more widely used and may have better support.

சென்டூவிற்கான நிறுவல் விருப்பத்தேர்வுகள்

சென்டூவை பல வகையில் நிறுவலாம். இதை எங்கள் துவக்க வல்ல ISO படங்கள் முதலிய அதிகாரப்பூர்வமான சென்டூ நிறுவல் ஊடகத்தை பதிவிறக்கி நிறுவலாம். நிறுவல் ஊடகத்தை ஒரு USB குச்சியில் நிறுவியோ வலை-துவக்க சூழலின் மூலமாகவோ அணுகலாம். மாற்றாக, எற்கனவே நிறுவப்பட்ட வழங்கல் அல்லது சென்டூ-அல்லாத துவக்கவல்ல தகடு (Knoppix போன்ற) அதிகாரப்பூர்வமற்ற ஊடகம் வாயிலாகவும் நிறுவலாம்.

இந்த ஆவணம் அதிகாரப்பூர்வமான ஜென்டூ நிறுவல் ஊடகத்தை கொண்டு (சில சமயங்களில் வலை-துவக்கம் கொண்டு) நிறுவதை விவரிக்கிறது.

குறிப்பு
சென்டூ அல்லாத துவக்கவல்ல ஊடகத்தைப் பயன்படுத்தி நிறுவல் போன்ற மற்ற நிறுவல் வழிகளுக்கான உதவிக்கு, மாற்றுவழி நிறுவல் வழிகாட்டியை காணவும்.

இத்துடன் உங்களுக்கு மேலும் பயனுள்ளதாக அமைய சென்டூ உதவிக்குறிப்புகள் என்னும் இந்த ஆவணத்தை நாங்கள் உங்களுக்கு ​அளிக்கிறோம்

சிக்கல்கள்

நிறுவலில் (அல்லது நிறுவல் ஆவணத்தில்) ஏதேனும் இடர்ப்பாடு காணப்பட்டால், வழு கண்காணிப்பு முறைமை என்னும் இணையப்பக்கத்திற்குச் சென்று ஏற்கனவே இதைப் போன்ற வழுவுள்ளதா எனப் பார்க்கவும். இல்லையென்றால் அதற்கான ஒரு புதிய வழுவறிக்கையை உருவாக்கவும். வழுவிற்காகவே தங்கள் வாழ்வை அர்ப்பணித்த உருவாக்குநர்களைப் பார்த்துப் பயப்படத் தேவையில்லை, அவர்கள் ஒன்றும் கடித்துத் தின்றுவிட மாட்டார்கள்.

ஆவணம் ஒவ்வொரு கட்டமைப்புக்கும் வேறுபட்டு இருந்தாலும், மற்ற கட்டமைப்புகளுக்கான குறிப்புகளையும் கொண்டிருக்கும். காரணம் சென்டூ கையேட்டின் பெரும்பகுதி எல்லா கட்டமைப்புகளுக்கும் பொருந்தக்கூடிய உரைகளைக் கொண்டுள்ளது (ஒரே உரையை மீண்டும் எழுதுவதைத் தவிர்க்க). குழப்பங்களைத் தவிர்க்க இவ்வகை குறிப்புகள் குறைவாக வைக்கப்பட்டுள்ளன.

ஒரு சிக்கல் பயனர் சிக்கலா (ஆவணங்களைச் சரியாகப் படித்த பிறகும் சில பிழைகள் ஏற்படுதல்) அல்லது மென்பொருள் சிக்கலா (நிறுவல்/ஆவணங்களை நன்றாகச் சோதித்த பிறகும் எங்களால் ஏற்பட்ட பிழைகள்) என்பதைத் தீர்மானிக்க முடியவில்லை என்றால், நீங்கள் தயங்காமல் irc.libera.chat இல் உள்ள #gentoo (webchat) வின் IRC அலைத்தடத்தில் சேரலாம். இதற்கு மட்டுமல்லாமல் எல்லா சென்டூ சார்ந்த அரட்டைகளில் பங்கெடுக்க மேற்கூறிய IRC அலைத்தடத்தில் சேர உங்கள் அனைவரையும் அன்புடன் வரவேற்கிறோம்.

இதைப் பற்றிப் பேசுகையில், சென்டூ தொடர்பாக ஏதேனும் கூடுதல் கேள்விகள் இருந்தால், அடிக்கடி கேட்கப்படும் கேள்விகள் கட்டுரையைப் பாருங்கள். மேலும் ஒரு அடிக்கடி கேட்கப்படும் கேள்விகள் பக்கம் சென்டூ மன்றத்தில் உள்ளது.





வன்பொருள் தேவைகள்

துவங்குவதற்கு முன், சென்டூவை வெற்றிகரமாக நிறுவுவதற்குத் தேவையான வன்பொருட்களின் பட்டியலை amd64 பெட்டியில் இப்போது காணலாம்.


AMD64 நிகழ்தகடு வன்பொருள் தேவைகள்
சிறும குறுந்தகடு நிகழ் பல்திறன்வட்டு (DVD)
மையச்செயலகம் ஏதாவதொரு x86-64 CPU (AMD64 அல்லது Intel 64)
நினைவகம் 2 GB
வட்டு அளவு 8 GB (இடமாற்று அளவை தவிர்த்து)
இடமாற்று அளவு குறைந்தது 2 GB

ஜென்டூவின் amd64 ஆதரவை பற்றிய மேலும் தகவல்களை அறிந்துகொள்வதற்கு AMD64 செயற்றிட்டம் ஒரு நல்ல இடமாகும்.


சென்டூ லினக்சு நிறுவல் ஊடகம்

துணுக்கு
While it's recommended to use the official Gentoo boot media when installing, it's possible to use other installation environments. However, there is no guarantee they will contain required components. If an alternate install environment is used, skip to Preparing the disks.

சிறும நிறுவல் குறுந்தகடு

சென்டூ சிறும நிறுவல் குறுந்தகடு ஒரு துவக்கவல்ல படமாகும்: இது சென்டூ சூழலை தன்னுள் கொண்டுள்ளது. இதன்மூலம் பயனரால் குறுந்தகடு அல்லது மற்ற நிறுவல் ஊடகம் வாயிலாக லினக்சை துவக்க முடியும். துவக்கச் செயலின் போது வன்பொருள் கண்டறியப்பட்டு அதற்குரிய இயக்கி ஏற்றப்படுகிறது. இந்த படம் சென்டூ உருவாக்குனர்களால் பராமரிக்கப்பட்டு வருகிறது. இணைய இணைப்பு உள்ள எவரும் இதைப் பதிவிறக்கி நிறுவலாம்.

சிறும நிறுவல் CD install-amd64-minimal-<release>.iso என அழைக்கப்படுகிறது.

The Gentoo LiveGUI

Some users may find it easier to install Gentoo using the LiveGUI, which provides a KDE desktop environment. In addition to providing a useful graphical environment, the LiveGUI also allows for easier WiFi setup with help of the NetworkManager Applet.

குறிப்பு
The Gentoo LiveGUI USB image is built for the amd64 architecture weekly.

அப்படியென்றால் நிலைகள் என்றால் என்ன?

நிலை3 tarball என்பது ஒரு தனியமைப்பு சார்ந்த சிறும சென்டூ சூழலை உள்ளடக்கிய காப்பக கோப்பாகும். இந்த நிலை3 tarball ஐ கொண்டு கையேட்டில் உள்ள சென்டூ நிறுவலுக்கான வழிமுறைகளைத் தொடரலாம். முன்னர் இந்த கையேடு மூன்று நிலை tarball களில் ஒன்றைக் கொண்டு எவ்வாறு நிறுவுவது என்பதை விவரித்திருக்கும். நிலை1 மற்றும் நிலை2 tarball கள் பெரும்பாலும் புதிய கட்டமைப்புகளுக்கான உள் பயன்பாடு மற்றும் இயக்கதொடக்க நடைமுறைகளில் மட்டுமே பயன்படுத்தப்படுவதால் சென்டூ இதை இப்பொழுது அளிப்பதில்லை.

நிலை3 tarball களை releases/amd64/autobuilds/ இல் ஏதேனும் ஒரு அதிகாரப்பூர்வமான சென்டூ கண்ணாடிகள் மூலமாகப் பதிவிறக்கிக் கொள்ளலாம். நிலை கோப்புகள் அடிக்கடி புதுப்பிக்கப்படுவதால் இவை அதிகாரப்பூர்வமான நிறுவல் படங்களோடு சேர்த்து அளிக்கப்படுவதில்லை.

துணுக்கு
For now, stage files can be ignored. They will be described in greater detail later when they are needed
குறிப்பு
Historically, the handbook described installation steps for stage files with versions lower than 3. These stages contained environments unsuitable for typical installations, and are no longer covered in the handbook.

பதிவிறக்குதல்

ஊடகத்தை பெறுங்கள்

சிறும நிறுவல் குறுந்தகடுகள் சென்டூ லினக்சு பயன்படுத்தும் முன்னிருப்பு நிறுவல் ஊடகமாகும். இது துவக்கக்கூடிய சிறிய அளவிலான சென்டூ லினக்சு சூழலை தன்னுள் கொண்டுள்ளது. சென்டூவை நிறுவுவதற்குத் தேவையான எல்லா சரியான கருவிகளும் இந்த சூழலில் உள்ளது. இதை பதிவிறக்கப் பக்கத்தில்(பரிந்துரைக்கப்பட்டது) இருந்து கைமுறையாகவோ அல்லது ஏதேனும் ஒரு கண்ணாடிகளில் உள்ள ISO இடத்திற்குச் சென்றோ பதிவிறக்கிக்கொள்ளலாம்.

Navigating Gentoo mirrors

கண்ணாடி பக்கத்திலிருந்து பதிவிறக்கும்போது சிறும நிறுவல் குறுந்தகட்டை இங்குக் காணலாம்:

  1. releases/ அடைவிற்குச் செல்லவும்.
  2. இலக்க கட்டமைப்பிற்குத் தொடர்புடைய அடைவைத் தேர்வு செய்க (amd64/ போன்றவை).
  3. autobuilds/ அடைவைத் தேர்ந்தெடுக்கவும்.
  4. amd64 மற்றும் x86 கட்டமைப்பிற்கு, முறையே current-install-amd64-minimal/ அல்லது current-install-x86-minimal/ அடைவைத் தேர்வு செய்யவும். மற்ற எல்லா கட்டமைப்பிற்கும் current-iso/ என்னும் அடைவிற்குச் செல்லவும்.
குறிப்பு
சில இலக்க கட்டமைப்புகளான arm, mips மற்றும் s390 ஆகியவற்றிற்கு சிறும நிறுவல் குறுந்தகடு இருக்காது. இப்போதுள்ள சூழலில் இவ்வகையான இலக்கங்களுக்கான .iso கோப்புகளைக் கட்டமைப்பதை ஜென்டூ வெளியீடு பொறியியல் செயல்திட்டம் ஆதரிக்கவில்லை.

இந்த இடத்தில் உள்ள .iso என்னும் பின்னொட்டைக் கொண்ட கோப்பு நிறுவல் ஊடக கோப்பாகும். எடுத்துக்காட்டாக, பின்வரும் பட்டியலைக் காண்க:

குறிமுறை releases/amd64/autobuilds/current-iso/ இல் உள்ள பதிவிறக்கக்கூடிய கோப்புகளின் எடுத்துக்காட்டு பட்டியல்
[DIR] hardened/                                          05-Dec-2014 01:42    -   
[   ] install-amd64-minimal-20141204.iso                 04-Dec-2014 21:04  208M  
[   ] install-amd64-minimal-20141204.iso.CONTENTS        04-Dec-2014 21:04  3.0K  
[   ] install-amd64-minimal-20141204.iso.DIGESTS         04-Dec-2014 21:04  740   
[TXT] install-amd64-minimal-20141204.iso.asc             05-Dec-2014 01:42  1.6K  
[   ] stage3-amd64-20141204.tar.bz2                      04-Dec-2014 21:04  198M  
[   ] stage3-amd64-20141204.tar.bz2.CONTENTS             04-Dec-2014 21:04  4.6M  
[   ] stage3-amd64-20141204.tar.bz2.DIGESTS              04-Dec-2014 21:04  720   
[TXT] stage3-amd64-20141204.tar.bz2.asc                  05-Dec-2014 01:42  1.5K

மேலுள்ள எடுத்துக்காட்டில், install-amd64-minimal-20141204.iso என்னும் கோப்பு சிறும நிறுவல் குறுந்தகடு கோப்பாகும். இதோடு சேர்ந்து மற்ற பல கோப்புகளையும் காணலாம்:

  • .CONTENTS கோப்பில் நிறுவல் ஊடகத்தில் உள்ள எல்லா கோப்புகளின் பட்டியலைக் காணலாம். நிறுவல் ஊடகத்தைப் பதிவிறக்கும் முன் குறிப்பிட்ட நிலைப்பொருள் அல்லது இயக்கிகள் அதில் உள்ளதா என்பதை சரிபார்த்துக்கொள்ள இந்த கோப்பு உதவும்.
  • .DIGESTS கோப்பில் வெவ்வேறு தற்சார்பு முகவரியாக்க வடிவமைப்புகள்/வினைச்சரங்களில், ISO கோப்பிற்கான புலம் இருக்கும். இந்த கோப்பை பயன்படுத்தி பதிவிறக்கப்பட்ட ISO கோப்பில் ஏதேனும் பிழை உள்ளதா என்பதைச் சரிபார்த்துக்கொள்ள முடியும்.
  • A .asc கோப்பில் ISO விற்கான மறைகுறியீட்டு ஒப்பம் இருக்கும். மேலுள்ள கோப்பை போல் இதைக் கொண்டு பதிவிறக்கப்பட்ட ISO கோப்பில் ஏதேனும் பிழை உள்ளதா என்பதைச் சரிபார்க்கவும், அதோடு பதிவிறக்கப்பட்ட கோப்பு சென்டூ வெளியீடு பொறியியல் குழுவிடமிருந்து தான் பெறப்பட்டது ஆகையால் இது எங்கும் பிரிக்கப்படவில்லை என்பதை உறுதிசெய்யவும் முடியும்.

இப்போதைக்கு இந்த இடத்தில் உள்ள மற்ற கோப்புகளைத் தவிர்க்கவும் - நிறுவல் மேற்கொண்டு செல்லும்போது இதைப்பற்றி மேலும் காணலாம். .iso கோப்பை பதிவிறக்கவும். பதிவிறக்கியதைச் சரிபார்க்க வேண்டுமென்றால் .iso கோப்பிற்கான .iso.asc கோப்பையும் சேர்த்துப் பதிவிறக்கவும். .CONTENTS கோப்பை பற்றி மேற்கொண்டு வரும் நிறுவல் வழிமுறைகளில் குறிப்பிடப்போவதில்லை என்பதால் இதைப் பதிவிறக்க வேண்டாம். மேலும் .iso.asc கோப்பில் உள்ள ஒப்பங்கள் சரிபார்க்கப்பட்டுவிட்டால் கூடுதலாக .DIGESTS கோப்பு தேவைப்படாது.

துணுக்கு
The .DIGESTS file is only needed if the signature in the .iso.asc file is not verified.

பதிவிறக்கிய கோப்புகளை சரிபார்த்தல்

குறிப்பு
இந்த படி விரும்பினால் மேற்கொள்ளலாமே தவிர சென்டூ லினக்சு நிறுவலுக்கு இது கட்டாயத்தேவை இல்லை. ஆயினும் இது பதிவிறக்கப்பட்ட கோப்பு பழுதாகியுள்ளதா என்பதை அறியப் பயன்படுவதாலும், சென்டூ உள்கட்டமைப்பு குழு இதை அளித்துள்ளதாலும், இது பரிந்துரைக்கப்படுகிறது.

.asc கோப்பு ISO வின் மறைகுறியீட்டு ஒப்பத்தை அளிக்கிறது. இதை சரிபார்ப்பதன் மூலம் சென்டூ வெளியீடு பொறியியல் குழுவால் அளிக்கப்பட்ட நிறுவல் கோப்பை யாரும் திறந்து திருத்தவில்லை என்பதை ஒருவர் உறுதிப்படுத்திக்கொள்ளலாம்.

மைக்கிரோசாஃப்ட் வின்டோஸ் மூலம் சரிபார்த்தல்

முதலில் மறைகுறியீட்டு கையெப்பங்களைச் சரிபார்ப்பதற்கு GPG4Win போன்ற கருவிகளைப் பயன்படுத்தலாம். இதை நிறுவிய பின்னர் சென்டூ வெளியீடு பொறியியல் குழுவிடமிருந்து பொது சாவிகள் இறக்குமதி செய்ய வேண்டும். சாவிகளின் பட்டியல் கையெப்பங்கள் பக்கத்தில் கிடைக்கும். இறக்குமதி செய்தவுடன், பயனர் .asc கோப்பில் உள்ள கையெப்பத்தைச் சரிபார்க்கலாம்.

லினக்ஸ் மூலம் சரிபார்த்தல்

லினக்ஸ் முறைமைகளில் மறைகுறியீட்டு கையொப்பத்தைச் சரிபார்க்க பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படும் முறை app-crypt/gnupg என்னும் மென்பொருளைப் பயன்படுத்துவதாகும். இந்த தொகுப்பை நிறுவியவுடன், பின்வரும் கட்டளையைப் பயன்படுத்தி .asc கோப்பிற்கான மறைகுறியீட்டு கையொப்பத்தைச் சரிபார்க்கலாம்.

துணுக்கு
When importing Gentoo keys, verify that the 16-character key ID (BB572E0E2D182910) matches.

முதலில் கையெப்பங்கள் பக்கத்தில் கிடைக்கும் சரியான சாவிகள் தொப்புகளை பதிவிறக்கவும்:

user $gpg --keyserver hkps://keys.gentoo.org --recv-keys 0xBB572E0E2D182910
gpg: requesting key 0xBB572E0E2D182910 from hkp server pool.sks-keyservers.net
gpg: key 0xBB572E0E2D182910: "Gentoo Linux Release Engineering (Automated Weekly Release Key) <releng@gentoo.org>" 1 new signature
gpg: 3 marginal(s) needed, 1 complete(s) needed, classic trust model
gpg: depth: 0  valid:   3  signed:  20  trust: 0-, 0q, 0n, 0m, 0f, 3u
gpg: depth: 1  valid:  20  signed:  12  trust: 9-, 0q, 0n, 9m, 2f, 0u
gpg: next trustdb check due at 2018-09-15
gpg: Total number processed: 1
gpg:         new signatures: 1

இதற்கு பதிலாக WKD ஐ பயன்படுத்தியும் சாவியை பதிவிறக்கலாம்:

user $gpg --auto-key-locate=clear,nodefault,wkd --locate-key releng@gentoo.org
gpg: key 0x9E6438C817072058: public key "Gentoo Linux Release Engineering (Gentoo Linux Release Signing Key) <releng@gentoo.org>" imported
gpg: key 0xBB572E0E2D182910: public key "Gentoo Linux Release Engineering (Automated Weekly Release Key) <releng@gentoo.org>" imported
gpg: Total number processed: 2
gpg:               imported: 2
gpg: public key of ultimately trusted key 0x58497EE51D5D74A5 not found
gpg: public key of ultimately trusted key 0x1F3D03348DB1A3E2 not found
gpg: marginals needed: 3  completes needed: 1  trust model: pgp
gpg: depth: 0  valid:   2  signed:   0  trust: 0-, 0q, 0n, 0m, 0f, 2u
pub   dsa1024/0x9E6438C817072058 2004-07-20 [SC] [expires: 2024-01-01]
      D99EAC7379A850BCE47DA5F29E6438C817072058
uid                   [ unknown] Gentoo Linux Release Engineering (Gentoo Linux Release Signing Key) <releng@gentoo.org>
sub   elg2048/0x0403710E1415B4ED 2004-07-20 [E] [expires: 2024-01-01]

அல்லது அதிகாரபூர்வ சென்டூ வெளியீடு ஊடகத்தை பயன்படுத்தினால் sec-keys/openpgp-keys-gentoo-release ஆல் அளிக்கப்படும் /usr/share/openpgp-keys/gentoo-release.asc இல் இருந்து இறக்குமதி செய்யவும்:

user $gpg --import /usr/share/openpgp-keys/gentoo-release.asc
gpg: directory '/home/larry/.gnupg' created
gpg: keybox '/home/larry/.gnupg/pubring.kbx' created
gpg: key DB6B8C1F96D8BF6D: 2 signatures not checked due to missing keys
gpg: /home/larry/.gnupg/trustdb.gpg: trustdb created
gpg: key DB6B8C1F96D8BF6D: public key "Gentoo ebuild repository signing key (Automated Signing Key) <infrastructure@gentoo.org>" imported
gpg: key 9E6438C817072058: 3 signatures not checked due to missing keys
gpg: key 9E6438C817072058: public key "Gentoo Linux Release Engineering (Gentoo Linux Release Signing Key) <releng@gentoo.org>" imported
gpg: key BB572E0E2D182910: 1 signature not checked due to a missing key
gpg: key BB572E0E2D182910: public key "Gentoo Linux Release Engineering (Automated Weekly Release Key) <releng@gentoo.org>" imported
gpg: key A13D0EF1914E7A72: 1 signature not checked due to a missing key
gpg: key A13D0EF1914E7A72: public key "Gentoo repository mirrors (automated git signing key) <repomirrorci@gentoo.org>" imported
gpg: Total number processed: 4
gpg:               imported: 4
gpg: no ultimately trusted keys found

அடுத்ததாக மறைகுறியீட்டு ஒப்பத்தை சரிபார்க்கவும்:

user $gpg --verify install-amd64-minimal-20141204.iso.asc
gpg: Signature made Fri 05 Dec 2014 02:42:44 AM CET
gpg:                using RSA key 0xBB572E0E2D182910
gpg: Good signature from "Gentoo Linux Release Engineering (Automated Weekly Release Key) <releng@gentoo.org>" [unknown]
gpg: WARNING: This key is not certified with a trusted signature!
gpg:          There is no indication that the signature belongs to the owner.
Primary key fingerprint: 13EB BDBE DE7A 1277 5DFD  B1BA BB57 2E0E 2D18 2910

எல்லாம் சரியாக உள்ளது என்பதை உறுதிப்படுத்திக்கொள்ள, இதில் காண்பிக்கும் ஒப்பத்தையும் சென்டூ கையெப்பங்கள் பக்கத்தில் உள்ள ஒப்பத்தையும் ஒப்பிட்டு சரிபார்க்கவும்.

குறிப்பு
It's generally good practice to mark an imported key as trusted, once it's certain the key is trustworthy. When trusted keys are verified, gpg will not say unknown and warn about the signature being untrusted.

Writing the boot media

வெறும் பதிவிறக்கிய ISO கோப்பை கொண்டு சென்டூ நிறுவலைத் தொடங்க முடியாது. ISO கோப்பில் உள்ள முழு தகவல்களும் ஒரு குறுந்தகட்டில் துவங்குவதற்காக எழுத வேண்டும். துவக்க வேண்டிய குறுந்தகட்டில் ISO கோப்பை எழுதாமல் அதில் உள்ள தகவல்களை எழுத வேண்டும். இதைச் செய்யக் கீழே சில பொதுவான முறைகள் விவரிக்கப்பட்டுள்ளன. கூடுதல் அறிவுறுத்தல்களுக்கு ISO கோப்பை எழுதல் பற்றி அடிக்கடி கேட்கப்படும் கேள்விகள் என்னும் பக்கத்தைக் காணவும்.

Writing a bootable USB

Most modern systems support booting from a USB device.

Writing with Linux

dd is typically available on most Linux distros, and can be used to write the Gentoo boot media to a USB drive.

Determining the USB device path

Before writing, the path to the desired storage device must be determined.

dmesg will display detailed information describing the storage device as it is added to the system:

root #dmesg
[268385.319745] sd 19:0:0:0: [sdd] 60628992 512-byte logical blocks: (31.0 GB/28.9 GiB)

Alternatively, lsblk can be used to display available storage devices:

root #lsblk
sdd           8:48   1  28.9G  0 disk
├─sdd1        8:49   1   246K  0 part
├─sdd2        8:50   1   2.8M  0 part
├─sdd3        8:51   1 463.5M  0 part
└─sdd4        8:52   1   300K  0 part

Once the device name has been determined, this can be added to the path prefix /dev/ to get the device path /dev/sdd.

துணுக்கு
Using the base device path, ie. sdd opposed to sdd1, is recommend as the Gentoo boot media contains a full GPT partition scheme.
Writing with dd
எச்சரிக்கை
Be sure to check the target (of=target) path before executing dd, as it will be overwritten.

With the device path (/dev/sdd) and boot media install-amd64-minimal-<release timestamp>.iso ready:

root #dd if=install-amd64-minimal-<release timestamp>.iso of=/dev/sdd bs=4096 status=progress && sync
குறிப்பு
if= specifies the input file, of= specifies the output file, which in this case, is a device.
துணுக்கு
bs=4096 is used as it speeds up transfers in most cases, status=progress displays transfers stats.

வட்டில் எழுதல்

இதையும் காண்க
A more elaborate set of instructions can be found in CD/DVD/BD_writing#Image_writing.

மைக்குரோசாஃப்ட் வின்டோஸ் 7 அல்லது அதற்கு மேல் உள்ளவற்றின் மூலம் குறுந்தகட்டில் எழுதல்

மைக்குரோசாஃப்ட் வின்டோஸ் 7 அல்லது அதற்கு மேல் உள்ள பதிப்புகளில் மூன்றாவதாள் சார்ந்த மென்பொருட்களின் துணையின்றி ஒரு ஒளியியலூடகத்தை ஏற்றி ISO படத்தை எழுத முடியும். இதற்கு முதலில் எழுதக்கூடிய தகட்டை சொருகி ISO கோப்பு இருக்கும் இடத்திற்கு சென்று வின்டோஸ் எக்ஸ்ப்ளோரர் இல் உள்ள அந்த கோப்பின் மேல் வலச் சொடுக்கு செய்து பின் Burn Image என்பதை தேர்வு செய்யவும்.

லினக்ஸின் மூலம் குறுந்தகட்டில் எழுதல்

லினக்ஸில் app-cdr/cdrtools தொகுப்பில் உள்ள cdrecord என்னும் கருவியின் உதவியோடு கொண்டு ISO கோப்புகளை எழுதலாம்.

ISO கோப்பை /dev/sr0 என்னும் குறுந்தகடு சாதனத்தில் எழுத (இதுதான் இந்த முறைமையில் உள்ள முதல் குறுந்தகடு சாதனம் - தேவைப்பட்டால் சரியான சாதன கோப்பிற்கு மாற்றவும்):

user $cdrecord dev=/dev/sr0 install-amd64-minimal-20141204.iso

வரைகலைப் பணிச்சூழலை விரும்பும் பயனர்கள் kde-apps/k3b தொகுப்பின் ஒரு பகுதியான K3B ஐ பயன்படுத்தலாம். K3B யில் Tools ற்கு சென்று Burn CD Image ஐ பயன்படுத்தவும்.

துவக்குதல்

நிறுவல் ஊடகத்தை துவக்குதல்

நிறுவல் ஊடகம் ஆயத்தமானதால் இப்போது அதைத் துவக்கலாம். ஊடகத்தை முறைமைக்குள் சொருகி, மறு இயக்கி பின் தாய் பலகையின் திடப்பொருள் பயனர் இடைமுகத்திற்குள் நுழையவும். இதற்குள் செல்ல திறன் இணைப்பு சுய-பரிசோதனை (POST) அதாவது கணினி மீண்டும் தொடங்கும்போது DEL, F1, F10 அல்லது ESC போன்ற விசைப்பலகையில் உள்ள விசைகளை அழுத்தவும். இந்த 'தூண்டுதல்' விசை என்பது முறைமை மற்றும் தாய் பலகையைப் பொருத்து மாறுபடும். எதை அழுத்த வேண்டும் எனத் தெளிவாகத் தெரியவில்லையென்றால் இணையத் தேடு பொறியில் தாய் பலகையின் ஒப்புரு பெயரை இட்டு ஆய்வு செய்யவும். பதில்களை எளிதாகத் தெரிந்துகொள்ளலாம். தாய் பலகையின் திடப்பொருள் சிறுபட்டிக்குள் சென்றவுடன் உள் வட்டு சாதனங்களை முயற்சி செய்வதற்கு முன் வெளி துவக்கவல்ல ஊடகத்தைத் துவக்கும் வகையில் துவக்க வரிசையை மாற்றவும். இதைச் செய்யாமல் விட்டால், வெளி துவக்க ஊடகம் இருப்பதை அறியாமல் முறைமை மீண்டும் உள் வட்டு சாதனத்தைத் துவக்கும்.

முக்கியமானது
BIOS ற்கு பதிலாக UEFI இடைமுகத்தைப் பயன்படுத்தும் நோக்கத்தோடு ஜென்டூவை நிறுவினால், UEFI உடன் உடனடியாக துவக்க அறிவுறுத்தப்படுகிறது. இல்லையென்றால் ஜென்டூ லினக்ஸ் நிறுவலை முடிக்கும் முன் ஒரு துவக்கவல்ல UEFI USB குச்சியை (அல்லது வேறு ஊடகத்தை) உருவாக்குவதற்கான தேவை ஏற்படும்.

இன்னும் செய்யவில்லை என்றால், நிறுவல் ஊடகம் முறைமையில் சொருகப்பட்டுள்ளதா என்பதை உறுதிப்படுத்திய பின் மறு இயக்கவும். இப்போது உங்கள் முன் ஒரு துவக்கத் தூண்டி தோன்றும். இதில் Enter விசையை அழுத்தினால் முன்னிருப்பு துவக்க விருப்பத்தேர்வுகளுடன் துவக்கச் செயல்முறை துடங்கும். தனிப்பயன் துவக்க விருப்பத்தேர்வுகளுடன் நிறுவல் ஊடகத்தைத் துவக்க விரும்பினால், ஒரு கர்னலை அதற்குரிய விருப்பத்தேர்வுகளோடு (கர்னலுக்கு அடுத்து) குறிப்பிட்டு பின் Enter ஐ தட்டவும்.

குறிப்பு
மேல் கூறியவாறு ஜென்டூ கர்னல் எல்லா சூழலிலும் நாம் விருப்பத்தேர்வுகளைக் குறிப்பிடாத போதிலும் சிறப்பாகச் செயல்படும். துவக்க பழுதுகண்டு நீக்கல் மற்றும் வல்லுநர் விருப்பத்தேர்வுகளுக்கு, தொடர்ந்து இந்த பிரிவில் செல்லவும். இல்லையென்றால், Enter ஐ அழுத்தி அடுத்த பிரிவான கூடுதல் வன்பொருள் உள்ளமைவு க்கு செல்லவும்.

துவக்கத் தூண்டியில், பயனர்கள் விரும்பினால் கிடைக்கும் கர்னல்கள் (F1) மற்றும் துவக்க விருப்பத்தேர்வுகளை (F2) திரையிடச் செய்யும் வாய்ப்பை பெறுகின்றனர். 15 வினாடிகளில் எந்த முடிவும் எடுக்கவில்லையென்றால் (தகவல்களைக் காணுதல் அல்லது கர்னலை தேர்ந்தெடுத்தல்) நிறுவல் ஊடகம் வட்டிலிருந்து துவங்கத் தொடங்கிவிடும். இதன்மூலம் குறுந்தகட்டை வெளியே எடுக்காமல் நிறுவலின்போது மறு இயக்கம் செய்து பின் நிறுவிய சூழலைச் சோதித்துப் பார்க்கும் வாய்ப்பை அளிக்கிறது (தொலைநிலை நிறுவலில் இது மிகவும் பயனுள்ளதாகக் கருதப்படுகிறது).

கர்னலை எவ்வாறு குறிப்பிடுவது என்பதைப் பற்றிக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. சிறும குறுந்தகட்டில் இரண்டு முன் வரையறுக்கப்பட்ட கர்னல் துவக்க விருப்பத்தேர்வுகள் மட்டுமே அளிக்கப்பட்டுள்ளது. முன்னிருப்பு விருப்பத்தேர்வான gentoo மற்றும் -nofb திரிபு. இறுதியாகக் கூறிய திரிபு கர்னல் சட்ட இடையகத்திற்கான (framebuffer) ஆதரவை முடக்குகிறது.

அடுத்த பகுதியில் கிடைக்கப்படும் கர்னல் மற்றும் அதன் விளக்கங்கள் ஆகியவற்றின் சிறு மேலோட்டத்தைக் காணலாம்:

கர்னல் தேர்வுகள்

gentoo
K8 (NUMA ஆதரவை உட்பட) மற்றும் EM64T ரக CPU க்களுக்கான ஆதரவுடன் கூடிய முன்னிருப்பு கர்னல்.
gentoo-nofb
gentoo வை போல், ஆனால் சட்ட இடையக (framebuffer) ஆதரவு இல்லாமல்.
memtest86
உள்ளூர் RAM ல் பிழை உள்ளதா என சோதித்தல்.

கர்னலுடன் சேர்ந்து, துவக்க விருப்பத்தேர்வுகள் துவக்கச் செயல்முறையை மேலும் மெருகேற்ற உதவுகிறது.

வன்பொருள் விருப்பத்தேர்வுகள்

acpi=on
இது ACPI ற்கான ஆதரவை ஏற்றி குறுந்தகடு துவக்கத்தின் போது acpid மறைநிரலை தொடங்கச் செய்கிறது. முறைமைக்கு ACPI பயன்பாடு முறையாக இயங்கவேண்டும் என்ற தேவை இருந்தால் மட்டுமே இது தேவை. உயர்-இழையாக்கல் ஆதரவிற்கு இது தேவையில்லை.
acpi=off
முழுமையாக ACPI ஐ முடக்குகிறது. சில பழைய முறைமைகளில் இது பயனுள்ளதாக இருக்கும். மேலும் இது APM பயன்பாட்டிற்கு ஒரு தேவையாகும். இந்த செயல் உங்கள் கணிப்பியின் உயர்-இழையாக்க ஆதரவை முடக்கும்.
console=X
இது தொடர் முனைய அணுகலை குறுந்தகட்டிற்கு அளிக்கிறது. இதில் முதல் விருப்பத்தேர்வாக இருப்பது சாதனமாகும் (பொதுவாக ttyS0). இதை தொடர்ந்து வருவது காற்புள்ளியால் பிரிக்கப்பட்ட ஏதாவது ஒரு இணைப்பு விருப்பத்தேர்வுகளாகும். இதன் முன்னிருப்பு விருப்பத்தேர்வுகள் 9600,8,n,1.
dmraid=X
'சாதன-வரைபடமாக்கி RAID துணை முறைமையில்' விருப்பத்தேர்வுகளை அணுப்ப அனுமதிக்கிறது. விருப்பத்தேர்வை மேற்கோள் குறிக்குள் இட வேண்டும்.
doapm
APM இயக்கியிற்கான ஆதரவை ஏற்றுகிறது. இதற்கு acpi=off என்னும் நிலை தேவை.
dopcmcia
PCMCIA மற்றும் Cardbus வன்பொருளுக்கான ஆதரவை ஏற்றுகிறது. குறுந்தகடு துவக்கத்தின் போது pcmcia cardmgr போன்றவற்றை தொடங்கச் செய்கிறது. PCMCIA/Cardbus சாதனங்களிலிருந்து துவங்கும் போது மட்டும் இது தேவை.
doscsi
இது பெரும்பாலான SCSI கட்டுப்படுத்திக்கான ஆதரவை ஏற்றுகிறது. மேலும் பெரும்பாலான USB சாதனங்கள் கர்னலின் SCSI துணை-முறைமையை பயன்படுத்துவதால், இது அவற்றை துவக்குவதற்கு வேண்டிய தேவையாகும்.
sda=stroke
இது BIOS பெரிய வட்டுக்களை கையாள முடியாத நிலையில் பயனரை மொத்த வன்தகட்டையும் பகிர்மானம் செய்ய அனுமதிக்கிறது. இந்த விருப்பத்தேர்வு பழைய BIOS உள்ள இயந்திரங்களில் மட்டுமே பயன்படுத்தப்படுகிறது. sda என்பதற்கு பதிலாக இந்த விருப்பத்தேர்வின் தேவையுள்ள சாதனத்தை குறிப்பிடவும்.
ide=nodma
இது கர்னலில் உள்ள DMA வின் முடக்கத்தை கட்டாயப்படுத்துகிறது. சில IDE சில்லுதொகுதிகள் மற்றும் CDROM இயக்கிகளுக்கு இது தேவைப்படுகிறது. IDE CDROM இல் இருப்பதை முறைமை படிக்க சிரமப்பட்டால் இந்த விருப்பத்தேர்வை முயற்சி செய்யவும். மேலும் இது முன்னிருப்பு hdparm அமைப்புகள் செயலாக்குவதை முடக்குகிறது.
noapic
இது புதிய தாய் பலகைகளில் உள்ள மேம்பட்ட நிரல்படு குறுக்கீடு கட்டுப்படுத்தி (APIC) ஐ முடக்குகிறது. சில பழைய வன்பொருட்களில் இது சில சிக்கல்களை ஏற்படுத்துவதாக அறியப்பட்டுள்ளது.
nodetect
இது சாதன தானியக்க-கண்டறிதல் மற்றும் DHCP பரிசோதனை போன்ற குறுந்தகட்டால் மேற்கொள்ளப்படும் எல்லா தானியக்க-கண்டறிதல் செயல்முறைகளையும் முடக்குகிறது. இது தோல்வியுறும் குறுந்தகடு அல்லது இயக்கியை வழுநீக்குவதற்கு பயனுள்ளதாக இருக்கும்.
nodhcp
DHCP கண்டறியபட்ட வலையமைப்பு அட்டைகளை பரிசோதிப்பதை முடக்குகிறது. நிலையான முகவரியை மட்டுமே கொண்டுள்ள வலையமைப்புகளுக்கு இது பயனுள்ளதாக இருக்கும்.
nodmraid
இது ஆன்-போர்டு IDE/SATA RAID கட்டுப்படுத்திகளில் பயன்படுத்தபடும் 'சாதன-வரைபடமாக்கி RAID துணை முறைமை' க்கான ஆதரவை முடக்குகிறது.
nofirewire
இது தீகம்பி கூறுகள் ஏற்றுவதை முடக்குகிறது. உங்கள் தீகம்பி வன்பொருள் குறுந்தகட்டை துவக்குவதில் ஏதாவது சிக்கலை ஏற்படுத்தினால் மட்டுமே இது தேவைப்படும்.
nogpm
gpm முனைய சுட்டி ஆதரவை முடக்குகிறது.
nohotplug
இது hotplug மற்றும் coldplug init ஆணைத்தொடர்கள் ஏற்றுவதை முடக்குகிறது. இது தோல்வியுறும் குறுந்தகடு அல்லது இயக்கியை வழுநீக்கும்போது பயனுள்ளதாக இருக்கும்.
nokeymap
US அல்லாத விசைபலக தளவமைப்புக்களை தேர்ந்தெடுக்க பயன்படும் விசை வரைபட தேர்வை முடக்குகிறது.
nolapic
உள்ளூர் APIC மற்றும் Uniprocessor கர்னல்களை முடக்குகிறது.
nosata
இது தொடர் ATA (SATA) கூறுகள் ஏற்றுவதை முடக்குகிறது. SATA துணை முறைமையோடு முறைமைக்கு ஏதேனும் சிக்கல் ஏற்படும்போது இதைப் பயன்படுத்தலாம்.
nosmp
இது SMP-இயக்கப்பட்ட கர்னல்களில் உள்ள SMP அல்லது சமச்சீரான பல செயலாக்கம் (Symmetric Multiprocessing) ஐ முடக்குகிறது. இது சில தாயப்பலகைகள் மற்றும் இயக்கிகளில் வரும் SMP சார்ந்த சிக்கல்களை வழுநீக்குவதற்கு இது பயன்படும்.
nosound
இது ஒலி ஆதரவு மற்றும் ஒலியளவு அமைப்புகள் ஆகியவற்றை முடக்குகிறது. ஒலியமைப்பால் பிரச்சனை வரும் முறைமைகளுக்கு இது பயனுள்ளதாக இருக்கும்.
nousb
இது USB கூறுகள் தானாக ஏற்றுவதை முடக்குகிறது. USB சிக்கல்களின் வழுநீக்கலின்போது பயனுள்ளதாக இருக்கும்.
slowusb
இது IBM BladeCenter போன்ற மெதுவான USB CDROMs களின் துவக்கச் செயல்பாடுகளுக்குத் தேவைப்படும் சில கூடுதல் இடைநிறுத்தங்களைச் சேர்க்கிறது.

ஏரண கனவளவு/சாதன மேலாண்மை

dolvm
லினக்ஸின் ஏரண கனவளவு மேலாண்மைக்கான ஆதரவை செயல்பட வைக்கிறது.

மற்ற விருப்பத்தேர்வுகள்

debug
வழுநீக்கலை செயல்படுத்துகிறது. ஏராளமான தரவுகளை திரையில் ஏற்றுவதால் இது குழப்பமானதாக மாற வாய்ப்புள்ளது.
docache
இது குறுந்தகட்டின் மொத்த இயக்குநேர பாகத்தையும் RAM இனுள் இடைமாற்று செய்கிறது. இந்த விருப்பத்தேர்விற்கு குறைந்தது குறுந்தகட்டை விட இரண்டு மடங்கு RAM தேவை.
doload=X
இது தொடக்க ram வட்டை (initial ramdisk) ஏதாவது பட்டியலிடப்பட்ட கூறு மற்றும் அதனை சார்ந்துள்ளவைகளை ஏற்ற செய்கிறது. X ற்கு பதிலாக கூறு பெயரை இடவும். காற்புள்ளியால் பிரிக்கப்பட்ட பட்டியலாக பல கூறுகளை குறிப்பிடலாம்.
dosshd
இது ஆளில்லாத நிறுவல்களுக்கு பயன்படுத்தப்படும் sshd ஐ துவக்கத்தில் துடங்குகிறது.
passwd=foo
இது சம குறியீட்டை அடுத்து வருவதை வேர் கடவுச்சொல்லாக அமைக்கும். முன்னிருப்பாக வேர் கடவுச்சொல் கலக்கப்பட்டிருப்பதால் இது dosshd க்கு தேவைப்படும்.
noload=X
இது தொடக்க ram வட்டை (initial ramdisk) சிக்கலை ஏற்படுத்தும் குறிப்பிட்ட கூறு ஏற்றுவதைத் தவிர்க்க வைக்கிறது. doload தொடரியலை ஒத்தது.
nonfs
portmap/nfsmount துவக்கத்தில் துடங்குவதை முடக்குகிறது.
nox
இது X-செயல்படுத்தப்பட்ட நிகழ் குறுந்தகடு தானியக்கமாக X ஐ இயங்குவதற்குப் பதிலாக ​கட்டளை வரியை அளிக்க வைக்கிறது.
scandelay
இது மெதுவாக பயன்படுத்த கூடிய நிலைக்கு வரும் சாதனங்களுக்காக துவக்க செயல்முறையில் குறிப்பிட்ட பாகங்களில் குறுந்தகட்டை 10 வினாடிகளுக்கு நிறுத்தி வைக்கும்.
scandelay=X
இது மெதுவாகப் பயன்படுத்தக் கூடிய நிலைக்கு வரும் சாதனங்களுக்காகத் துவக்கச் செயல்முறையில் குறிப்பிட்ட பாகங்களில் குறுந்தகட்டைப் பயனர் குறிப்பிட்ட வினாடிகளுக்கு நிறுத்தி வைக்கும். X ற்கு பதிலாக நிறுத்தி வைப்பதற்கான வினாடி எண்ணிக்கையை இடவும்.
குறிப்பு
துவக்க வல்ல ஊடகம் no* விருப்பத்தேர்வை சரிபார்த்த பின் do* விருப்பத்தேர்விற்கு வரும். இவ்வாறாக விருப்பத்தேர்வுகள் கூறிய அதே வரிசையில் மேலழுதிக்கொள்ளும்.

இப்போது ஊடகத்தைத் துவக்கி கர்னல் (முன்னிருப்பான ஜென்டூ கர்னல் போதவில்லை என்றால்) மற்றும் துவக்க விருப்பத்தேர்வுகளைத் தேர்ந்தெடுக்கவும். எடுத்துக்காட்டாக, இங்கு நாங்கள் ஜென்டூ கர்னலை dopcmcia என்னும் கர்னல் அளவுருவோடு துவக்கியுள்ளோம்:

boot:gentoo dopcmcia

அடுத்து பயனர் ஒரு துவக்கத் திரை மற்றும் முன்னேற்றப்பட்டியுடன் வரவேற்கப்படுவார். US-அல்லாத விசைப்பலகையை கொண்ட முறைமையில் நிறுவல் தொடர்ந்தால், வெறுஞ்சொல்மயமான பயன்முறைக்கு மாற உடனடியாக Alt+F1 விசைக்கூட்டை அழுத்தி தூண்டியைப் பின்பற்றவற்றுவதை உறுதிப்படுத்தவும். 10 வினாடிகளுக்குள் எந்தவொரு தேர்வும் செய்யவில்லையென்றால் முன்னிருப்பான (US விசைப்பலகை) ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டுத் துவக்கச் செயல்பாடு மேற்கொண்டு தொடரும். துவக்கச் செயல்பாடு முடிந்தவுடன், பயனர் தானியக்கமாக "நிகழ்" ஜென்டூ லினக்ஸ் சூழலில் வேர் பயனர் அதாவது மீக பயனராக உள்நுழைந்திருப்பார். நடப்பு முனையத்தில் ஒரு வேர் தூண்டி காண்பிக்கப்பட்டிருக்கும். ஒருவர் Alt+F2, Alt+F3 மற்றும் Alt+F4 விசைக்கூட்டுகளை அழுத்துவதன் மூலம் மற்ற முனையங்களுக்கு மாறிக்கொள்ள முடியும். தொடங்கிய முனையத்திற்கே மீண்டும் வர Alt+F1 ஐ அழுத்தவும்.


கூடுதல் வன்பொருள் உள்ளமைவு

நிறுவல் ஊடகம் துவங்கும்போது, எல்லா வன்பொருள் சாதனங்களையும் கண்டறிந்து, அதற்கான ஆதரவை வழங்கும் கர்னல் கூறுகளை ஏற்ற முயலும். பெரும்பாலான சூழல்களில் இது மிகவும் சிறப்பாகவே வேளை செய்கிறது என்றாலும் சில நேரங்களில் முறைமைக்குத் தேவையான கர்னல் கூறுகளைத் தானியக்க-ஏற்றம் செய்யாமல் போகலாம். PCI தானியக்க-கண்டறிதல் சில முறைமையின் வன்பொருட்களை மறந்துவிட்டால், அதற்கான கர்னல் கூறுகளை கைமுறையாகத்தான் ஏற்ற வேண்டும்.

அடுத்த எடுத்துக்காட்டில் 8139too கூறு (குறிப்பிட்ட வகையான வலையமைப்பு இடைமுகங்களை ஆதரிக்கிறது) வை ஏற்றுகிறது:

root #modprobe 8139too

விரும்பினால்: பயனர் கணக்குகள்

மற்றவர்கள் நிறுவல் சூழலை அணுக வேண்டிய தேவை இருந்தால் அல்லது நிறுவல் ஊடகத்தில் வேர்-அல்லாத பயனராகக் கட்டளைகளை இயக்க வேண்டிய தேவை இருந்தால் (பாதுகாப்பு காரணங்களுக்காக வேர் உரிமை இல்லாமல் irssi இல் அரட்டை அடிப்பது போன்றவை), கூடுதலாக ஒரு பயனர் கணக்கை உருவாக்கி வேர் கடவுச்சொல்லை வலுவானதாக அமைக்க வேண்டும்.

வேர் கடவுச்சொல்லை மாற்ற, passwd கட்டளையை பயன்படுத்தவும்:

root #passwd
New password: (புதிய கடவுச்சொல்லை இடுக)
Re-enter password: (புதிய கடவுச்சொல்லை மீண்டும் இடுக)

ஒரு பயனர் கணக்கை உருவாக்க, முதலில் அவரின் விவரங்களையும் பின் அவர் கணக்கிற்கான கடவுச்சொல்லையும் இடவும். இதை useradd மற்றும் passwd என்னும் கட்டளைகளைக் கொண்டு செய்து முடிக்கலாம்.

பின்வரும் எடுத்துக்காட்டில் john என்னும் பயனர் உருவாக்கப்படுகிறார்:

root #useradd -m -G users john
root #passwd john
New password: (john ற்கான கடவுச்சொல்லை இடுக)
Re-enter password: (இட்ட கடவுச்சொல்லை மீண்டும் இடுக)

தற்போதுள்ள வேர் பயனரில் இருந்து புதிதாக உருவாக்கப்பட்ட பயனர் கணக்கிற்கு மாற, su கட்டளையை பயன்படுத்தவும்:

root #su - john

விரும்பினால்: நிறுவும்போது நிறுவல் ஆவணங்களை பார்க்க

TTY க்கள்

சென்டூ கையேட்டை நிறுவலின் போது பார்க்க, முதலில் மேற்கூறியவாறு ஒரு பயனர் கணக்கை உருவாக்கவும். பின் புதிய முனையத்திற்கு (TTY) Alt+F2 என்னும் விசை சேர்க்கையை அழுத்தவும்.

நிறுவலின் போது, இணைய இணைப்பு வேளை செய்யத் துடங்கியவுடன் சென்டூ கையேட்டில் உலாவ links கட்டளையைப் பயன்படுத்தலாம்.

user $links https://wiki.gentoo.org/wiki/Handbook:AMD64/ta

மூல முனையத்திற்கு பின்செல்ல, Alt+F1 கூட்டுவிசையை அழுத்தவும்.

துணுக்கு
When booted to the Gentoo minimal or Gentoo admin environments, seven TTYs will be available. They can be switched by pressing Alt then a function key between F1-F7. It can be useful to switch to a new terminal when waiting for job to complete, to open documentation, etc.

GNU திரை

திரை (Screen) பயன்பாடு முன்னிருப்பாக அதிகாரப்பூர்வமான சென்டூ நிறுவல் ஊடகத்தில் நிறுவப்பட்டுள்ளது. முன்னர் கூறியதுபோல் நிறுவல் வழிமுறைகளைப் பார்ப்பதற்குப் பல TTY களை பயன்படுத்துவதை விட screen முறையைக் கொண்டு பிரிந்த திரைகளாகக் காண்பதை சில கைதேர்ந்த லினக்சு ஆர்வலர்கள் பயனுள்ளதாகக் கருதுகின்றனர்.

விரும்பினால்: SSH மறைநிரலை தொடங்குதல்

மற்ற பயனர்கள் நிறுவலின் போது முறைமையை அணுகுவதை அனுமதிப்பதற்கு (ஒருவேளை நிறுவலின்போது தேவைப்படும் துணைக்கு அல்லது தொலைநிலையாகச் செய்ய), ஒரு பயனர் கணக்கு உருவாக்கப்பட்டு (ஆவணத்தில் முன்னர் கூறியது போல்) SSH மறைநிரல் துவக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும்.

OpenRC init இல் SSH மறைநிரலை தொடங்க, பின்வரும் கட்டளையை பயன்படுத்தவும்:

root #rc-service sshd start
குறிப்பு
பயனர் தனது முறைமையில் உள்நுழைந்தவுடன், அதற்கான புரவலன் சாவி உறுதிப்படுத்தப்பட வேண்டும் (ஒப்பம் என அழைக்கப்படுவதன் மூலம்) என்னும் செய்தியைக் காணப்படும். இது பொதுவாக முதன்முறையாக SSH சேவையகத்தோடு இணைக்கப்படும்போது ஏற்படலாம். அதே முறைமையெல்லாம் நிறுவப்பட்டு, புதிதாக நிறுவப்பட்ட முறைமையில் எவரேனும் உள்நுழைந்தால், SSH பயனர் புரவலன் சாவி மாற்றப்பட்டதாக எச்சரிப்பார். இதற்குக் காரணம் பயனர் இப்போது முற்றிலும் வேறு SSH சேவையகத்தில் (நிறுவல் இப்போது பயன்படுத்திக் கொண்டிருக்கும் நிகழ் சூழல் இல்லாமல் புதிதாக நிறுவப்பட்டுள்ள சென்டூ முறைமையில்) உள்நுழைந்துள்ளார். பயனர் முறைமையில் புரவலன் சாவியை மாற்ற அப்போது திரையில் தெரியும் வழிமுறைகளைப் பின்பற்றவும்.

sshd ஐ பயன்படுத்த, வலையமைப்பு முறையாக வேளை செய்ய வேண்டும். அடுத்து [[Handbook:AMD64/Installation/Networking/ta|]] என்னும் பகுதியில் தொடரவும்.





தானியக்க வலையமைப்பு கண்டறிதல்

ஒருவேளை ஏற்கனவே வேளை செய்து கொண்டிருக்கலாம்?

முறைமை DHCP சேவையகத்தைக் கொண்ட ஈத்தர்வலை வலையமைப்போடு இணைக்கப்பட்டிருந்தால், பெரும்பாலான நேரங்களில் வலையமைப்பு உள்ளமைவுகள் தானாக ஏற்கனவே அமைக்கப்பட்டிருக்க வாய்ப்புகள் அதிகம். அப்படியென்றால் நிறுவல் குறுந்தகட்டில் உள்ள வலையமைப்பை-சோதிக்கும் கட்டளைகளான ssh, scp, ping, irssi, wget மற்றும் links உடனடியாக வேளை செய்யும்.

DHCP ஐ பயன்படுத்துதல்

DHCP (மாறும் புரவலன் உள்ளமைவு வரைமுறை) தானாக வலையமைப்பு தகவல்களை (IP முகவரி, வலைமுகமூடி, ஒலிபரப்பு முகவரி, தலைவாயில், பெயர் சேவையகங்கள் முதலியன) பெறுதலைச் சாத்தியமாக்குகிறது. DHCP சேவையகம் வலையமைப்பில் இருந்தால் (அல்லது இணையச் சேவையாளர் DHCP சேவையை வழங்கியிருந்தால்) மட்டுமே இது வேளை செய்யும். வலையமைப்பு இடைமுகம் இவ்வகை தகவல்களைத் தானியக்கமாகப் பெற, dhcpcd ஐ பயன்படுத்தவும்:

DHCP requires that a server be running on the same Layer 2 (Ethernet) segment as the client requesting a lease. DHCP is often used on RFC1918 (private) networks, but is also used to acquire public IP information from ISPs.

துணுக்கு
Official Gentoo boot media runs dhcpcd automatically at startup. This behavior can be disabled by adding the nodhcp argument to the boot media kernel commandline.

If it is not already running, dhcpcd can be started on enp1s0 with:

root #dhcpcd eth0

DHCP சேவையகத்தால் வழங்கப்பட்ட புரவலன் பெயர் மற்றும் திரளப்பெயரை முறைமை பயன்படுத்திக் கொண்டிருக்கிறது என சில வலையமைப்பு மேலாளர்கள் கருதுவர். இந்த சூழலில் இதைப் பயன்படுத்தவும்:

root #dhcpcd -HD eth0

To stop dhcpcd, -x can be used:

root #dhcpcd -x
sending signal Term to pid 10831
waiting for pid 10831 to exit
இதையும் காண்க
Dhcpcd usage

வலையமைப்பை சோதித்தல்

A properly configured default route is a critical component of Internet connectivity, route configuration can be checked with:

root #ip route
default via 192.168.0.1 dev enp1s0

If no default route is defined, Internet connectivity is unavailable, and additional configuration is required.

Basic internet connectivity can be confirmed with a ping:

root #ping -c 3 1.1.1.1
துணுக்கு
It's helpful to start by pinging a known IP address instead of a hostname. This can isolate DNS issues from basic Internet connectivity issues.

Outbound HTTPS access and DNS resolution can be confirmed with:

root #curl --location gentoo.org --output /dev/null

இவையெல்லாம் சரியாக வேளை செய்தால், இப்பகுதியின் மீதமுள்ள வழிமுறைகளைத் தவிர்த்துவிட்டு நேரடியாக நிறுவல் வழிமுறைகளின் அடுத்த பகுதியான (தகடுகளை ஆயத்தப்படுத்துதல்) பகுதிக்குச் செல்லலாம்.

If curl reports an error, but Internet-bound pings work, DNS may need configuration.

If Internet connectivity has not been established, first interface information should be verified, then:

இடைமுக பெயர்களை அறிந்துகொள்ளுதல்

If networking doesn't work out of the box, additional steps must be taken to enable Internet connectivity. Generally, the first step is to enumerate host network interfaces.

ifconfig கட்டளைக்கு மாற்றாக இடைமுக பெயர்களை அறிந்துகொள்ள ip கட்டளையையும் பயன்படுத்தலாம். எடுத்துக்காட்டாக ip addr என்னும் கட்டளையின் வெளியீட்டைப் பின்வருமாறு காணலாம் (இது மற்றொரு முறைமையிலிருந்து எடுக்கப்பட்ட வெளியீடு என்பதால் மேலுள்ள எடுத்துக்காட்டை விட மாறுபட்டதாக இருக்கலாம்):

The link argument can be used to display network interface links:

root #ip link
1: lo: <LOOPBACK,UP,LOWER_UP> mtu 65536 qdisc noqueue state UNKNOWN mode DEFAULT group default qlen 1000
    link/loopback 00:00:00:00:00:00 brd 00:00:00:00:00:00
4: enp1s0: <BROADCAST,MULTICAST,UP,LOWER_UP> mtu 1500 qdisc pfifo_fast state UP mode DEFAULT group default qlen 1000
    link/ether e8:40:f2:ac:25:7a brd ff:ff:ff:ff:ff:ff

The address argument can be used to query device address information:

root #ip addr
2: eno1: <BROADCAST,MULTICAST,UP,LOWER_UP> mtu 1500 qdisc pfifo_fast state UP group default qlen 1000
    link/ether e8:40:f2:ac:25:7a brd ff:ff:ff:ff:ff:ff
    inet 10.0.20.77/22 brd 10.0.23.255 scope global eno1
       valid_lft forever preferred_lft forever
    inet6 fe80::ea40:f2ff:feac:257a/64 scope link 
       valid_lft forever preferred_lft forever

The output of this command contains information for each network interface on the system. Entries begin with the device index, followed by the device name: enp1s0.

துணுக்கு
வழக்கமான ifconfig கட்டளையை இட்ட பிறகும் இடைமுக பெயர்கள் எதுவும் தோன்றவில்லையென்றால், அதே கட்டளையை -a என்னும் விருப்பத்தேர்வோடு சேர்த்து முயற்சி செய்து பார்க்கவும். இந்த விருப்பத்தேர்வு பயன்கூறு நிரலை முறைமையில் உள்ள இயங்கு நிலையிலுள்ள அல்லது இயங்கு நிலையில் இல்லாத எல்லா வலையமைப்பு இடைமுகங்களையும் காண்பிக்கக் கட்டாயப்படுத்துகிறது. ifconfig -a கட்டளையும் எந்தவொரு விளைவையும் தரவில்லை என்றால் வன்பொருள் பழுதாகியிருக்கலாம் அல்லது இடைமுகத்திற்கான இயக்கி கர்னலில் ஏற்றப்படாமல் இருக்கலாம். இவ்விரு சூழலும் இந்த கையேட்டிற்கு அப்பாற்பட்டவை. உதவிக்கு #gentoo (webchat) ஐ தொடர்புகொள்ளவும்.

இதைத் தொடர்ந்து வரும் பகுதிகளில், இயக்கத்தில் உள்ள இடைமுகத்தின் பெயர் eth0 என்னும் அனுமானத்தில் கையேடு நகரும்.

முன்னறிந்து கொள்ளக் கூடிய வலையமைப்பு இடைமுக பெயர்களில் ஏற்படும் மாற்றத்தின் விளைவாக, முறைமையில் உள்ள இடைமுக பெயர் பழைய eth0 பெயரிடல் வழக்கத்தை விடச் சற்று மாறுபட்டிருக்கும். அண்மை நிறுவல் ஊடகம் eno0, ens1 அல்லது enp5s0 போன்ற வழக்கமான வலையமைப்பு இடைமுக பெயர்களைக் காண்பிக்கலாம். உள்ளூர் வலையமைப்பிற்கு தொடர்புள்ள IP முகவரியைக் கொண்ட ifconfig கட்டளை அளிக்கும் வெளியீட்டில் இடைமுகத்தைத் தேடவும்.

Optional: Application specific configuration

The following methods are not generally required, but may be helpful in situations where additional configuration is required for Internet connectivity.

விரும்பினால்: ஏதாவது பதிலாளிகளை உள்ளமைத்தல்

இணையத்தை பதிலாளி மூலம் அணுகினால், நிறுவலின் போது பதிலாளி விவரங்களை அமைப்பது கட்டாய தேவையாகும். பதிலாளியை வரையறுப்பது எளிய செயலாகும்: இதற்கு பதிலாளியின் சேவையக விவரங்கள் அடங்கிய ஒரு மாறியை வரையறுத்தால் போதுமானது.

Certain text-mode web browsers such as links can also make use of environment variables that define web proxy settings; in particular for the HTTPS access it also will require the https_proxy environment variable to be defined. While Portage will be influenced without passing extra run time parameters during invocation, links will require proxy settings to be set.

பெரும்பாலான சூழல்களில், சேவையகத்தின் புரவலன் பெயரைக் கொண்டு மாறியை வரையறுத்தால் போதும். எடுத்துக்காட்டாக, பதிலாளியின் பெயர் proxy.gentoo.org என இருந்து அதன் துறை 8080 ஆக இருந்தால்.

குறிப்பு
The # symbol in the following commands is a comment. It has been added for clarity only and does not need to be typed when entering the commands.

HTTP பதிலாளியை அமைப்பதற்கு (HTTP மற்றும் HTTPS போக்குவரத்துகளுக்கு):

root #export http_proxy="http://proxy.gentoo.org:8080"

ஒருவேளை பதிலாளிக்கு பயனர்பெயர் மற்றும் கடவுச்சொல் தேவைப்பட்டால், மாறிக்கான பின்வரும் தொடரியலை பயன்படுத்தவும்:

குறிமுறை பதிலாளி மாறிக்கு பயனர்பெயர்/கடவுச்சொல் ஆகியவற்றை சேர்த்தல்
http://username:password@proxy.gentoo.org:8080

Start links using the following parameters for proxy support:

user $links -http-proxy ${http_proxy} -https-proxy ${https_proxy}

FTP பதிலாளியை அமைப்பதற்கு:

root #export ftp_proxy="ftp://proxy.gentoo.org:8080"

Start links using the following parameter for a FTP proxy:

user $links -ftp-proxy ${ftp_proxy}

RSYNC பதிலாளியை அமைப்பதற்கு:

root #export RSYNC_PROXY="proxy.gentoo.org:8080"

இதற்குப் பதிலாக: PPP ஐ பயன்படுத்துதல்

If PPPoE is required for Internet access, the Gentoo boot media includes the pppoe-setup script to simplify ppp configuration.

During setup, pppoe-setup will ask for:

  • The name of the Ethernet interface connected to the ADSL modem.
  • The PPPoE username and password.
  • DNS server IPs.
  • Whether or not a firewall is needed.
root #pppoe-setup
root #pppoe-start

In the event of failure, credentials in /etc/ppp/pap-secrets or /etc/ppp/chap-secrets should be verified. If credentials are correct, PPPoE Ethernet interface selection should be checked.

இதற்குப் பதிலாக: PPTP ஐ பயன்படுத்துதல்

PPTP ஆதரவு தேவைப்பட்டால் நிறுவல் குறுந்தகட்டில் அளிக்கப்பட்டுள்ள pptpclient ஐ பயன்படுத்தவும். ஆனால் அதற்கு முன் உள்ளமைவு சரியாக உள்ளனவா என்பதைச் சரிபார்த்துக் கொள்ளவும். /etc/ppp/pap-secrets அல்லது /etc/ppp/chap-secrets கோப்பில் சரியான பயனர்பெயர்/கடவுச்சொல் சேர்க்கை உள்ளவாறு திருத்தவும்:

Edit /etc/ppp/pap-secrets or /etc/ppp/chap-secrets so it contains the correct username/password combination:

root #nano -w /etc/ppp/chap-secrets

பிறகு தேவைப்பட்டால் /etc/ppp/options.pptp ஐ சரிசெய்துகொள்ளவும்:

root #nano -w /etc/ppp/options.pptp

எல்லாம் முடிந்தவுடன், சேவையகத்தோடு இணைக்க pptp கட்டளையை (options.pptp இல் அமைக்க முடியாத விருப்பத்தேர்வுகளோடு) இயக்கவும்:

root #pptp <server ipv4 address>

கம்பியில்லா அணுகலை ஆயத்தப்படுத்தல்

எச்சரிக்கை
Do not use WEP unless it is the only option. WEP provides essentially no security over an open network.
குறிப்பு
iw கட்டளைக்கான ஆதரவு கட்டமைப்பு-சார்ந்ததாக இருக்கலாம். இந்த கட்டளை வேளை செய்யவில்லை என்றால் உங்கள் இப்போதைய கட்டமைப்பில் net-wireless/iw தொகுப்பு இருப்பில் உள்ளதா எனப் பார்க்கவும். net-wireless/iw தொகுப்பு நிறுவப்படாத வரை iw கட்டளையைப் பயன்படுத்த இயலாது.

கம்பியில்லா (802.11) அட்டையைப் பயன்படுத்தும்போது, மேற்கொண்டு செல்வதற்கு முன் கம்பியில்லா அமைப்புகளை உள்ளமைக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும். அட்டையில் உள்ள இப்போதைய கம்பியில்லா அமைப்புகளைக் காண iw கட்டளையைப் பயன்படுத்தலாம். iw கட்டளையை இட்ட பின் திரையில் இவ்வாறாகத் தோன்றும்:

root #iw dev wlp9s0 info
Interface wlp9s0
	ifindex 3
	wdev 0x1
	addr 00:00:00:00:00:00
	type managed
	wiphy 0
	channel 11 (2462 MHz), width: 20 MHz (no HT), center1: 2462 MHz
	txpower 30.00 dBm

தற்போதுள்ள இணைப்பை சரிபார்க்க:

root #iw dev wlp9s0 link
Not connected.

அல்லது

root #iw dev wlp9s0 link
Connected to 00:00:00:00:00:00 (on wlp9s0)
	SSID: GentooNode
	freq: 2462
	RX: 3279 bytes (25 packets)
	TX: 1049 bytes (7 packets)
	signal: -23 dBm
	tx bitrate: 1.0 MBit/s
குறிப்பு
சில கம்பியில்லா அட்டைகள் wlp9s0 ற்கு பதிலாக wlan0 அல்லது ra0 என்னும் சாதன பெயர்களை கொண்டிருக்கும். சரியான சாதன பெயரை அறிய ip link என்னும் கட்டளையை இயக்கவும்.

பெரும்பாலான பயனர்களுக்கு, வலையமைப்போடு இணைப்பதற்கு ESSID (என அழைக்கப்படும் கம்பியில்லா வலையமைப்பின் பெயர்) மற்றும் விரும்பினால் WEP சாவி ஆகிய இவ்விரண்டு அமைப்புகள் மட்டுமே தேவைப்படும்.

  • முதலில் இடைமுகம் இயக்கத்தில் உள்ளதா என்பதை உறுதிப்படுத்திக்கொள்ளவும்:
root #ip link set dev wlp9s0 up
  • GentooNode என்னும் பெயரைக் கொண்டுள்ள திறந்த வலையமைப்போடு இணைப்பதற்கு:
root #iw dev wlp9s0 connect -w GentooNode
  • பதினறும WEP சாவியைக் கொண்டு இணைப்பதற்கு, d: என்னும் முன்னொட்டைத் தொடர்ந்து சாவியை உள்ளிடவும்:
root #iw dev wlp9s0 connect -w GentooNode key 0:d:1234123412341234abcd
  • ASCII WEP சாவியைக் கொண்டு இணைப்பதற்கு:
root #iw dev wlp9s0 connect -w GentooNode key 0:some-password
குறிப்பு
கம்பியில்லா வலையமைப்பு WPA அல்லது WPA2 வை கொண்டு அமைக்கப்பட்டால், wpa_supplicant ஐ பயன்படுத்த வேண்டி வரும். ஜென்டூ லினக்ஸில் கம்பியில்லா வலையமைப்பை உள்ளமைப்பதை பற்றிய மேலும் விவரங்களுக்கு, சென்டூ கையேட்டில் உள்ள கம்பியில்லா வலையமைப்பு பகுதியைப் படிக்கவும்.

iw dev wlp9s0 link ஐ பயன்படுத்தி கம்பியில்லா அமைப்புகளை உறுதிப்படுத்தவும். கம்பியில்லா வலையமைப்பு வேளை செய்ய தொடங்கினால் IP நிலை வலையமைப்பு விருப்பத்தேர்வுகளை உள்ளமைப்பது பற்றி விவரிக்கும் வலையமைப்பு கலைச்சொற்களைப் புரிந்துகொள்ளுதல் என்னும் அடுத்த பிரிவிற்கு செல்லவும். இல்லையென்றால் முன்னர் விளக்கியது போல் net-setup கருவியை பயன்படுத்தவும்.

தானியக்க வலையமைப்பு உள்ளமைத்தல்

In cases where automatic network configuration is unsuccessful, the Gentoo boot media provides scripts to aid in network configuration. net-setup can be used to configure wireless network information and static IPs.

root #net-setup eth0

net-setup வலையமைப்பு சூழலை பற்றி சில கேள்விகளை கேட்கும். எல்லாம் முடிந்தவுடன் வலைய இணைப்பு வேளை செய்ய வேண்டும். மேலே கூறியவாறு வலைய இணைப்பை சோதித்து பார்க்கவும். சோதனை வெற்றிகரமாக முடிந்தால், வாழ்த்துக்கள்! இப்பகுதியின் மீதமுள்ள வழிமுறைகளைத் தவிர்த்துவிட்டு நேரடியாக நிறுவல் வழிமுறைகளின் அடுத்த பகுதியான தகடுகளை ஆயத்தப்படுத்துதல் பகுதிக்குச் செல்லவும்.

முக்கியமானது
Network status should be tested after any configuration steps are taken. In the event that configuration scripts do not work, manual network configuration is required.

வலையமைப்பு கலைச்சொற்களைப் புரிந்துகொள்ளுதல்

If all of the above fails, the network must be configured manually. This is not particularly difficult, but should be done with consideration. This section serves to clarify terminology and introduce users to basic networking concepts pertaining to manually configuring an Internet connection.

துணுக்கு
Some CPE (Carrier Provided Equipment) combines the functions of a router, access point, modem, DHCP server, and DNS server into one unit. It's important to differentiate the functions of a device from the physical appliance.

Interfaces and addresses

Network interfaces are logical representations of network devices. An interface needs an address to communicate with other devices on the network. While only a single address is required, multiple addresses can be assigned to a single interface. This is especially useful for dual stack (IPv4 + IPv6) configurations.

For consistency, this primer will assume the interface enp1s0 will be using the address 192.168.0.2.

முக்கியமானது
IP addresses can be set arbitrarily. As a result, it's possible for multiple devices to use the same IP address, resulting in an address conflict. Address conflicts should be avoided by using DHCP or SLAAC.
துணுக்கு
IPv6 typically uses StateLess Address AutoConfiguration (SLAAC) for address configuration. In most cases, manually setting IPv6 addresses is a bad practice. If a specific address suffix is preferred, interface identification tokens can be used.

Networks and CIDR

Once an address is chosen, how does a device know how to talk to other devices?

IP addresses are associated with networks. IP networks are contiguous logical ranges of addresses.

Classless Inter-Domain Routing or CIDR notation is used to distinguish network sizes.

  • The CIDR value, often notated starting with a /, represents the size of the network.
    • The formula 2 ^ (32 - CIDR) can be used to calculate network size.
    • Once network size is calculated, usable node count must be reduced by 2.
      • The first IP in a network is the Network address, and the last is typically the Broadcast address. These addresses are special and cannot be used by normal hosts.
துணுக்கு
The most common CIDR values are /24, and /32, representing 254 nodes and a single node respectively.

A CIDR of /24 is the de-facto default network size. This corresponds to a subnet mask of 255.255.255.0, where the last 8 bits are reserved for IP addresses for nodes on a network.

The notation: 192.168.0.2/24 can be interpreted as:

  • The address 192.168.0.2
  • On the network 192.168.0.0
  • With a size of 254 (2 ^ (32 - 24) - 2)
    • Usable IPs are in the range 192.168.0.1 - 192.168.0.254
  • With a broadcast address of 192.168.0.255
    • In most cases, the last address on a network is used as the broadcast address, but this can be changed.

Using this configuration, a device should be able to communicate with any host on the same network (192.168.0.0).

The Internet

Once a device is on a network, how does it know how to talk to devices on the Internet?

To communicate with devices outside of local networks, routing must be used. A router is simply a network device that forwards traffic for other devices. The term default route or gateway typically refers to whatever device on the current network is used for external network access.

துணுக்கு
It's a standard practice to make the gateway the first or last IP on a network.

If an Internet-connected router is available at 192.168.0.1, it can be used as the default route, granting Internet access.

To summarize:

  • Interfaces must be configured with an address and network information, such as the CIDR value.
  • Local network access is used to access a router on the same network.
  • The default route is configured, so traffic destined for external networks is forwarded to the gateway, providing Internet access.

The Domain Name System

Remembering IPs is hard. The Domain Name System was created to allow mapping between Domain Names and IP addresses.

Linux systems use /etc/resolv.conf to define nameservers to be used for DNS resolution.

துணுக்கு
Many routers can also function as a DNS server, and using a local DNS server can augment privacy and speed up queries through caching.

Many ISPs run a DNS server that is generally advertised to the gateway over DHCP. Using a local DNS server tends to improve query latency, but most public DNS servers will return the same results, so server usage is largely based on preference.

கைமுறையாக வலையமைப்பை உள்ளமைத்தல்

Interface address configuration

முக்கியமானது
When manually configuring IP addresses, the local network topology must be considered. IP addresses can be set arbitrarily; conflicts may cause network disruption.

To configure enp1s0 with the address 192.168.0.2 and CIDR /24:

root #ip address add 192.168.0.2/24 dev enp1s0
துணுக்கு
The start of this command can be shortened to ip a.

Default route configuration

Configuring address and network information for an interface will configure link routes, allowing communication with that network segment:

root #ip route
192.168.0.0/24 dev enp1s0 proto kernel scope link src 192.168.0.2
துணுக்கு
This command can be shortened to ip r.

The default route can be set to 192.168.0.1 with:

root #ip route add default via 192.168.0.1

DNS configuration

Nameserver info is typically acquired using DHCP, but can be set manually by adding nameserver entries to /etc/resolv.conf.

எச்சரிக்கை
If dhcpcd is running, changes to /etc/resolv.conf will not persist. Status can be checked with ps x | grep dhcpcd.

nano is included in Gentoo boot media and can be used to edit /etc/resolv.conf with:

root #nano -w /etc/resolv.conf

Lines containing the keyword nameserver followed by a DNS server IP address are queried in order of definition:

கோப்பு /etc/resolv.confUse Quad9 DNS.
nameserver 9.9.9.9
nameserver 149.112.112.112
கோப்பு /etc/resolv.confUse Cloudflare DNS.
nameserver 1.1.1.1
nameserver 1.0.0.1

DNS status can be checked by pinging a domain name:

root #ping -c 3 gentoo.org

Once connectivity has been verified, continue with Preparing the disks.





தொகுதி சாதனங்களுக்கான முன்னுரை

தொகுதி சாதனங்கள்

தொகுதி சாதனங்கள், பகிர்வு மற்றும் லினக்சு கோப்பு முறைமை போன்ற சென்டூ லினக்சிற்கும், பொதுவாக லினக்சிற்கும் ஆன வட்டுக்கள் சார்ந்த இயல்புகளை இப்போது காணலாம். வட்டை பற்றிய விவரங்கள் எல்லாவற்றையும் புரிந்துகொண்ட பின், பகிர்வு மற்றும் கோப்பு முறைமைகள் நிறுவலுக்காக நிலைநாட்டலாம்.

முதலில் தொகுதி சாதனங்களைப் பார்க்கலாம். SCSI மற்றும் தொடர் ATA இயக்கிகள் /dev/sda, /dev/sdb, /dev/sdc போன்ற சாதன கையாளுதல்களின் கீழ் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. பல நவீன இயந்திரங்களில் பயன்படுத்தப்படும் PCI Express அடிப்படையிலான NVMe திடநிலையகங்கள் /dev/nvme0n1, /dev/nvme0n2 போன்ற சாதன கையாளுதல்களைப் பயன்படுத்துகிறது.

பின்வரும் அட்டவணை முறைமையில் குறிப்பிட்ட ஒரு வகையான தொகுதி சாதனத்தை எங்கு காணலாம் என்பதை படிப்பவர்கள் அறிந்துகொள்ள உதவும்:

சாதனத்தின் வகை முன்னிருப்பு சாதன கையாளுதல் ஆசிரியர் குறிப்புகள் மற்றும் கருத்துக்கள்
SATA, SAS, SCSI அல்லது USB flash /dev/sda தோராயமாக 2007 முதல் இன்று வரையுள்ள வன்பொருட்களில் காணப்படும் இது ஒருவேளை லினக்ஸில் பெரும்பாலும் பயன்படுத்தப்படும் சாதன கையாளுதலாகக் கூட இருக்கலாம். இவ்வகையான சாதனங்கள் SATA பாட்டை, SCSI, USB பாட்டை கொண்டு தொகுதி சாதனங்களாக இணைக்கலாம். எடுத்துக்காட்டாக, முதல் SATA சாதனத்தில் உள்ள முதல் பகிர்வு /dev/sda1 என அழைக்கப்படும்.
NVM Express (NVMe) /dev/nvme0n1 திடநிலை தொழில்நுட்பத்தில் புதியதான NVMe இயக்கிகள் PCI விரைவு பாட்டையோடு இணைக்கப்பட்டுள்ளது. இது சந்தையிலேயே மிகவும் வேகமான தொகுதி பரிமாற்ற வேகத்தைக் கொண்டுள்ளது. 2014 அல்லது அதற்கு பிந்திய காலங்களில் வெளிவந்த முறைமைகளில் இதற்கான ஆதரவு அளிக்கப்பட்டிருக்கும். முதல் NVMe சாதனத்தின் முதல் பகிர்வு /dev/nvme0n1p1 என அழைக்கப்படும்.
MMC, eMMC மற்றும் SD /dev/mmcblk0 உட்பொதித்த MMC சாதனங்கள், SD அட்டைகள் மற்றும் பல வகையான நினைவு அட்டைகள் தரவு சேமிப்பிற்குப் பயன்படுகின்றன. இருந்தாலும் பல முறைமைகள் இந்த சாதனங்கள் மூலம் துவக்குவதை அனுமதிப்பதில்லை. இவ்வகை சாதனங்களை செயல்நிலை லினக்ஸ் நிறுவலுக்குப் பயன்படுத்த வேண்டாம் என அறிவுறுத்தப்படுகிறது. இதைத் தவிரக் கோப்புகளை பரிமாறவோ, குறுகிய கால காப்புநகல்களை என்பதற்காகவோ பயன்படுத்திக்கொள்ளலாம்.

மேலுள்ள தொகுதி சாதனங்கள் வட்டிற்கான செயலாக்கமில்லாத இடைமுகத்தைக் குறித்துக்காட்டுகிறது. இதன்மூலம் பயனர் நிரல்களானது இயக்ககங்கள் SATA, SCSI அல்லது வேறு எதாவது வகையா என்பதைப் பற்றி கவலைப் படாமல் இந்த தொகுதி சாதனங்கள் வட்டோடு உரையாட முடியும். நிரல் வட்டில் உள்ள சேமிப்பகத்தை வெறும் ஒரு தொடர்ச்சியான, நேரடியாக-அணுகக்கூடிய 4096 எண்ணுன்மிகளின் (4K) தொகுதிகளின் திரளாக அணுகுகிறது.


பகிர்வு அட்டவணைகள்

கோட்பாட்டளவில் ஒரு லினக்ஸ் முறைமையை மூல, பகிர்வு செய்யப்படாத வட்டில் நிறுவ வாய்ப்புள்ள போதிலும் (எடுத்துக்காட்டாக btrfs RAID ஐ உருவாக்கும்போது) நடைமுறையில் ஒருபோதும் செய்யப்படுவதில்லை. பதிலாகத் தொகுதி சாதனங்கள் சிறிய சமாளிக்கக்கூடிய தொகுப்பு சாதனங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டது. amd64 முறைமைகளில் இது பகிர்வுகள் என அழைக்கப்பட்டன. இப்போது இரண்டு தரமான பகிர்வு தொழில்நுட்பங்கள் பயன்பாட்டில் உள்ளன: MBR (சில சமயங்களில் DOS வட்டுக்குறி எனவும் அழைக்கப்படும்) மற்றும் GPT; இவை இரண்டும் மரபுவழி BIOS மற்றும் UEFI துவக்கச் செயல்பாடு வகைகளோடு தொடர்புடையவை.

GUID பகிர்வு அட்டவணை (GPT)

GUID பகிர்வு அட்டவணை (GPT) நிறுவல் (GPT வட்டு முத்திரை எனவும் அழைக்கப்படும்) பகிர்வுகளுக்கு 64-இரும அடையாளங்காட்டிகளை பயன்படுத்துகிறது. இதற்கான பகிர்வு தகவல்களைச் சேமிக்கும் இடம் MBR பகிர்வு அட்டவணையின் (DOS வட்டு முத்திரை) 512 எண்ணுன்மிகளை விட பெரியதாகும். இதனால் GPT வட்டில் எத்தனை பகிர்வுகள் இருக்க வேண்டும் என்பதற்கான எந்த எல்லையும் நடைமுறையில் இல்லை. மேலும் பகிர்விற்கான அளவு மிகப் பெரிய எல்லையைக் கொண்டுள்ளது (அதிகப்படியாக 8 ZiB - ஆம், ஃசெபி எண்ணுன்மிகள்தான்).

முறைமையின் இயங்கு தளம் மற்றும் திடப்பொருளுக்கு இடையில் உள்ள மென்பொருள் இடைமுகம் BIOS ஆக இல்லாமல் UEFI ஆக இருந்தால், DOS வட்டு முத்திரை முறையில் சில பொருத்தச் சிக்கல்கள் வருவதால் பெரும்பாலும் GPT கட்டாயமாகும்.

மேலும் GPT சரிகாண்தொகை மற்றும் மிகைமை செயல்களைப் பயன்படுத்திக் கொள்கின்றன. இது CRC32 சரிகாண்தொகையை பயன்படுத்தி தலைப்பு மற்றும் பகிர்வு அட்டவணைகளில் ஏதேனும் பிழை உள்ளதா என்பதைச் சரிபார்த்து பின் வட்டின் இறுதியில் ஒரு காப்புநகல் GPT ஐ வைக்கிறது. இந்த காப்புநகல் GPT ஐ பயன்படுத்தி வட்டின் தொடக்கத்தில் உள்ள முதன்மை GPT இல் ஏதாவது பழுது ஏற்பட்டால் மீட்டமைத்து கொள்ளலாம்.

முக்கியமானது
GPT ஐ பற்றிய சில எச்சரிக்கை குறிப்புகள்:
  • BIOS-சார்ந்த கணினிகளில் GPT ஐ பயன்படுத்தலாம், ஆனால் அதன்பின் மைக்கிரோசாஃப்ட் Windows இயங்குதளத்தை இரட்டை-துவக்க முடியாது. காரணம் GPT பகிர்வு முத்திரை இருப்பது தெரிந்தால் மைக்கிரோசாஃப்ட் Windows UEFI பயன்முறையில் துவங்க ஆரம்பித்துவிடும்.
  • வழுக்கள் நிறைந்த சில தாய் பலகைகளின் திடப்பொருள் BIOS/CSM/மரபுவழி பயன்முறையில் துவக்க ஏற்கனவே உள்ளமைக்கப்பட்டு GPT முத்திரையிட்ட வட்டை துவக்குவதில் சிக்கல் இருக்கலாம்.

முதன்மை துவக்கப் பதிவேடு (MBR) அல்லது DOS துவக்கு பிரிவு

முதன்மை துவக்கப் பதிவேடு துவக்கப் பிரிவு (DOS துவக்கப் பிரிவு அல்லது DOS வட்டுமுத்திரை எனவும் அழைக்கப்படும்) முதன்முதலில் PC DOS 2.x ற்காக 1983 இல் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. இது துவக்கப் பிரிவு மற்றும் பகிர்வின் நீளத்திற்கு 32-இரும அடையாளங்காட்டிகளை பயன்படுத்துகிறது. மேலும் இது மூன்று பகிர்வு வகைகளை ஆதரிக்கிறது: தொடக்கம், விரிவாக்கப்பட்டது மற்றும் ஏரணம். தொடக்கப் பகிர்வு அதன் தகவல்களை முதன்மை துவக்கப் பதிவேட்டில் அதாவது வட்டின் தொடக்கத்தில் உள்ள மிகச்சிறிய (பெரும்பாலும் 512 எண்ணுன்மிகள்) இடத்தில் சேமித்து வைத்துள்ளது. சிறிய இடமாக இது இருப்பதால் வெறும் நான்கு முதன்மை பகிர்வுகளை மட்டுமே ஆதரிக்கப்பட்டுள்ளன (எடுத்துக்காட்டாக /dev/sda1 இல் இருந்து /dev/sda4 வரை).

பல பகிர்வுகளை ஆதரிப்பதற்கு, MBR இல் உள்ள ஏதாவதொரு தொடக்கப் பகிர்வை விரிவாக்கப்பட்ட பகிர்வு எனக் குறிக்கவும். பிறகு இந்த பகிர்வில் கூடுதல் ஏரண பகிர்வுகளை (பகிர்வுகளுக்குள் பகிர்வுகள்) கொண்டிருக்கலாம்.

முக்கியமானது
பெரும்பாலான தாய் பலகை உற்பத்தியாளர்களால் இன்னும் ஆதரவு வழங்கப்பட்ட வந்தாலும், MBR துவக்கப் பிரிவு மற்றும் அதற்குத் தொடர்புடைய பகிர்வு குறைபாடுகள் மரபுவழியாகக் கருதப்படுகின்றன. 2010 ற்கு முன் உற்பத்தி செய்யப்பட்ட வன்பொருளோடு வேளை செய்யும்போது தவிர, மற்ற எல்லா சூழல்களிலும் GUID பகிர்வு அட்டவணையை பயன்படுத்திப் பகிர்வு செய்வது சிறந்ததாகும். நிறுவல் வகைக்குச் செல்லும் வாசகர்கள் பின்வரும் தகவல்களை அறிந்து ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும்:
  • பெரும்பாலான 2010 ற்கு முந்திய தாய் பலகைகள் MBR துவக்கப் பிரிவைப் பயன்படுத்துவதை மரபுவழி துவக்கப் பயன்முறையாக (ஆதரிக்கப்பட்ட ஆனால் பொருத்தம் இல்லாததாக) கருதினர்.
  • 32-இரும அடையாளங்காட்டிகளை பயன்படுத்துவதால், MBR இல் உள்ள பகிர்வு அட்டவணைகள் 2 டேரா எண்ணுன்மிகள் அளவை விடப் பெரிய சேமிப்பு இடத்தை ஏற்காது.
  • விரிவாகப்பட்ட பகிர்வை உருவாக்காத வரையில், MBR அதிகபட்சமாக நான்கு பகிர்வுகளை மட்டுமே ஆதரிக்கும்.
  • இந்த அமைவு காப்புநகல் துவக்கப் பிரிவை அளிக்காததால், பகிர்வு அட்டவணையை ஏதாவதொன்று மேலெழுதிவிட்டால், எல்லா பகிர்வு தகவல்களும் அழிந்துவிடும்.
இவை ஒருபக்கம் இருந்தாலும், MBR மற்றும் BIOS துவக்கத்தை AWS போன்ற சில மெய்நிகராக்கப்பட்ட மேக சூழல்களில் வழக்கமாகப் பயன்படுத்தி வருகின்றனர்.

கையேடு ஆசிரியர்கள் ஜென்டூ நிறுவல்களில் எங்கெல்லாம் வாய்ப்பு கிடைக்கிறதோ அங்கெல்லாம் GPT ஐ பயன்படுத்தப் பரிந்துரைக்கின்றனர்.

மேம்பட்ட சேமிப்பு

amd64 நிறுவல் குறுந்தகடு ஏரண கனவளவு நிர்வாகி (LVM) கான ஆதரவை அளிக்கிறது. பகிர்மான அமைவுகளால் அளிக்கும் நெகிழ்தன்மை LVM அதிகரிக்கிறது. மேலும் இது பகிர்வுகள் மற்றும் வட்டுக்களை ஒன்றாக்கி கனவளவு குழுக்களாக்குவதையும், மெதுவான வன்தட்டுகளுக்காக வேகமான SSD களில் RAID குழுக்களை அல்லது பதுக்ககங்களை வரையறுப்பதையும் அனுமதிக்கிறது. கீழுள்ள நிறுவல் வழிமுறைகள் "வழக்கமான" பகிர்வு செயல்பாட்டைக் கருத்தில் கொண்டு உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால் LVM வழியை ஒருவர் விரும்பினால் அந்த வழிக்கான ஆதரவும் அளிக்கப்பட்டுள்ளது என்பதை அறிந்து கொள்ளவும். மேலும் விவரங்களுக்கு LVM கட்டுரைக்குச் சென்று பார்க்கவும். புதிய பயனர்கள் கவனத்திற்கு: முழுமையாக ஆதரிக்கப்பட்டாலும் LVM இந்த கையேட்டின் எல்லைக்கு வெளியில் உள்ளது.

முன்னிருப்பு பகிர்வு செய்யும் திட்டம்

மீதமுள்ள கையேடு முழுவதும், நாம் இரண்டு சூழல்களான 1) GPT பகிர்வு அட்டவணை அல்லது UEFI துவக்கம் மற்றும் 2) MBR பகிர்வு அட்டவணை அல்லது மரபுவழி BIOS துவக்கத்தைப் பற்றி விவாதித்து விளக்கம் அளிப்போம். கலக்கியும் சேர்த்தலுக்கான வாய்ப்புகள் இருப்பினும், அது இந்த கையேட்டின் எல்லைக்கு அப்பாற்பட்டது. முன்பு கூறியதுபோல, அண்மை வன்பொருளில் நிறுவும்போது GPT பகிர்வு அட்டவணை மற்றும் UEFI துவக்கத்தைப் பயன்படுத்த வேண்டும். இதற்கு விதிவிலக்காக MBR மற்றும் BIOS துவக்கத்தை சில மெய்நிகராக்கப்பட்ட (மேக) சூழல்களில் இன்னும் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

  1. UEFI firmware with GUID Partition Table (GPT) disk.
  2. MBR DOS/legacy BIOS firmware with a MBR partition table disk.

While it is possible to mix and match boot types with certain motherboard firmware, mixing goes beyond the intention of the handbook. As previously stated, it is strongly recommended for installations on modern hardware to use UEFI boot with a GPT disklabel disk.

பின்வரும் பகிர்மான திட்டம் எளிமையான எடுத்துக்காட்டு தளவமைப்பாகப் பயன்படுத்தப்படும்:

முக்கியமானது
The first row of the following table contains exclusive information for either a GPT disklabel or a MBR DOS/legacy BIOS disklabel. When in doubt, proceed with GPT, since amd64 machines manufactured after the year 2010 generally support UEFI firmware and GPT boot sector.
பகிர்வு கோப்பு முறைமை அளவு விளக்கம்
/dev/sda1 fat32 (UEFI) அல்லது ext4 (BIOS) 256M துவக்க/EFI முறைமை பகிர்வு
/dev/sda2 (swap) RAM அளவு * 2 இடமாற்று பகிர்வு
/dev/sda3 ext4 மீதமுள்ள வட்டு முழுவதும் வேர் பகிர்வு

இந்த தகவல் போதுமானதாக இருந்தால், மேம்பட்ட வாசகர் பின்வருவதைத் தவிர்த்து நேரடியாக உண்மையான பகிர்வு செய்தலுக்குச் செல்லலாம்.

fdisk மற்றும் parted ஆகிய இவ்விரண்டும் பகிர்வு செய்வதற்கான பயன்கூறு நிரல்களாகும். fdisk நன்கு அறிந்த, நிலையான மற்றும் MBR பகிர்வு தளவமைப்பிற்கான பரிந்துரைக்கப்பட்ட நிரலாகும். parted GPT பகிர்வுகளை ஆதரிக்கும் நிரல்களுள் முதல் லினக்ஸ் தொகுதி சாதன மேலாண்மை பயன்கூறு நிரலாகிய இது ஒரு மாற்றாக விளங்குகிறது. சிறந்த உரை அடிப்படையிலான பயனர் இடைமுகத்தைக் கொண்டுள்ளதால் இங்கு fdisk பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

உருவாக்குவதற்கான வழிமுறைகளுக்குச் செல்வதற்கு முன், முதலிலுள்ள பிரிவுகள் பிரித்தல் திட்டங்களை எவ்வாறு உருவாக்குவது மற்றும் சில பொதுவான பாதகங்களை விரிவாக எடுத்துரைக்கும்.

பகிர்வு திட்டத்தை வடிவமைத்தல்

எத்தனை பகிர்வுகள் எவ்வளவு அளவுகளில் தேவை?

வட்டு பகிர்வு தளவமைப்பின் வடிவம் வட்டில் பயன்படுத்தப்படும் முறைமை மற்றும் கோப்பு முறைமையின் தேவைகளை அதிகமாகச் சார்ந்துள்ளது. நிறையப் பயனர்கள் இருந்தால், தனி /home பகிர்வை வைத்துக்கொள்வது பாதுகாப்பை அதிகப்படுத்தி, காப்புநகல் போன்ற பராமரிப்பு பணிகளை எளிமையாக்கும் என அறிவுறுத்தப்படுகிறது. ஜெனடூவை ஒரு அஞ்சல் சேவையகமாகச் செயல்படுத்த நிறுவும்போது, எல்லா அஞ்சல்களும் பெரும்பாலும் /var அடைவிற்குள் சேமித்து வைப்பதால் இந்த அடைவு தனி /var பகிர்வாக இருக்க வேண்டும். பெரும்பாலான விளையாடல் சேவையகங்கள் /opt அடைவில் நிறுவப்படுவதால், விளையாட்டு சேவையகங்களுக்காக இதைத் தனி பகிர்வாக வைத்துக்கொள்ளலாம். இந்த பரிந்துரைகளுக்கான காரணம் /home அடைவை ஒத்தது: பாதுகாப்பு, காப்புநகலாக்கம் மற்றும் பராமரிப்பு.

ஜென்டூவில் பெரும்பாலான சூழல்களில், /usr மற்றும் /var அடைவுகளை ஒப்பீட்டளவில் பெரிய அளவாக வைக்கப்பட வேண்டும். /usr ஆனது முறைமையில் உள்ள பெரும்பாலான செயலிகளையும் லினக்ஸ் கர்னலையும் (/usr/src என்னும் இடத்தின் கீழ்) நடத்துகிறது. இயல்பாக, /var ஜென்டூ இ-பில்ட் கருவூலத்தை (/var/db/repos/gentoo என்னும் இடத்தில் உள்ள) நடத்துகிறது. இது கோப்பு முறைமையைப் பொருத்து, பொதுவாக 650 MiB (மெகா எண்ணுன்மிகள்) வரையிலான வட்டு இடைவெளியைப் பயன்படுத்தலாம். இந்த இடைவெளியானது /var/cache/distfiles மற்றும் /var/cache/binpkgs அடைவுகளை தவிர்த்து கணிக்கப்பட்டுள்ளது. ஏனெனில் முறைமையில் சேர்க்கப்படும்போது இந்த அடைவுகளில் முறையே மூலநிரல் கோப்புக்கள் மற்றும் (விரும்பினால்) இருமத் தொகுப்புகளால் மெதுவாக நிரம்பத் துடங்கிவிடும்.

எத்தனை மற்றும் எவ்வளவு பெரிய பகிர்வுகள் என்பது ஈடுசெய்தல்களைக் கருத்தில் கொள்வதிலும், சூழலுக்கு ஏற்றவாறு சிறந்த விருப்பத்தைத் தேர்வு செய்வதிலும் சார்ந்துள்ளது. தனி பகிர்வு அல்லது கனவளவு பின்வரும் நன்மைகளைக் கொண்டுள்ளது:

  • ஒவ்வொரு பகிர்வு அல்லது கனவளவுக்கும் சிறப்பாகச் செயல்படும் கோப்பு முறைமையைத் தேர்வு செய்ய வேண்டும்.
  • பகிர்வு அல்லது கனவளவில் செயலிழந்த கருவி ஒன்று தொடர்ந்து கோப்புகளை எழுதிக் கொண்டிருக்கிறது என்பதால் ஒட்டுமொத்த முறைமையும் காலி இடைவெளி இல்லாமல் போக வாய்ப்பில்லை.
  • தேவைப்பட்டால், பல சரிபார்த்தல்களை இணையாகச் செய்ய முடியும் என்பதால், கோப்பு முறைமை சரிபார்த்தல்களின் நேரத்தைக் குறைக்கலாம் (பல பகிர்விற்குப் பதிலாகப் பல வட்டுக்களைப் பயன்படுத்தும்போது இதன் பயனை முழுமையாகப் பெறலாம்).
  • சில பகிர்வு மற்றும் கனவளவுகளைப் படிக்க-மட்டும், nosuid (setuid இருமங்கள் தவிர்க்கப்பட்டு), noexec (செயல்படுத்தக்கூடிய இருமங்கள் தவிர்க்கப்பட்டு) முதலியவற்றைக் கொண்டு ஏற்றும்போது பாதுகாப்பை அதிகப்படுத்தலாம்.


இருப்பினும், பல பகிர்வு முறையில் குறிப்பிட்ட சில குறைகளும் உள்ளது:

  • முறையாக உள்ளமைக்கப்படாத போது, முறைமையின் ஒரு பகிர்வில் அதிகமான இடைவெளியும் மற்றொரு பகிர்வில் குறைவான இடைவெளியும் இருக்க வாய்ப்புகள் உள்ளன.
  • /usr/ கான தனி பகிர்விற்கு, இதை எல்லா துவக்க நிரல்கள் துவங்குவதற்கு முன்பு ஏற்றுவதற்கு ஒரு initramfs ஐ கொண்டு துவக்க வேண்டும். initramfs ஐ உருவாக்கல் மற்றும் பராமரித்தல் இந்த கையேட்டின் எல்லைக்கு அப்பாற்பட்டது என்பதால், புதிய பயனர்களை /usr/ க்கு என்று தனியாக ஒரு பகிர்வைப் பயன்படுத்த வேண்டாம் என அறிவுறுத்துகிறோம்
  • மேலும் SCSI மற்றும் SATA வட்டுக்கள் GPT வட்டு முத்திரையைப் பயன்படுத்தாத வரை 15 பகிர்வுகள் வரை மட்டுமே பகிர்வு செய்ய முடியும்.
குறிப்பு
Systemd ஐ பயன்படுத்தும் நோக்கத்திலிருந்தால், வேர் கோப்பு முறைமையின் ஒரு பாகமாகவோ அல்லது initramfs மூலம் ஏற்றப்பட்டோ துவக்கத்தில் /usr/ கிடைக்கும்.

அப்படியென்றால் இடமாற்று இடைவெளி?

Recommendations for swap space size
RAM size Suspend support? Hibernation support?
2 GB or less 2 * RAM 3 * RAM
2 to 8 GB RAM amount 2 * RAM
8 to 64 GB 8 GB minimum, 16 maximum 1.5 * RAM
64 GB or greater 8 GB minimum Hibernation not recommended! Hibernation is not recommended for systems with very large amounts of memory. While possible, the entire contents of memory must be written to disk in order to successfully hibernate. Writing tens of gigabytes (or worse!) out to disk can can take a considerable amount of time, especially when rotational disks are used. It is best to suspend in this scenario.

இடமாற்று இடைவெளி அளவுக்கு எந்தவொரு மிகச்சரியான மதிப்பும் இல்லை. இந்த இடைவெளியின் வேளை கர்னலுக்கு உள் நினைவகம் (RAM) அழுத்தத்தில் இருக்கும்போது வட்டில் சேமிப்பு இடம் அளிப்பதாகும். இந்த இடமாற்று இடைவெளி கர்னலை உடனடியாக அணுக வாய்ப்பில்லாத நினைவக பக்கங்களை வட்டில் சேமிக்க அனுமதிக்கிறது. இதன்மூலம் இப்போதைய வேளைகளுக்குத் தேவையான RAM நினைவு விடுவிக்கப்படுகிறது. பக்கங்கள் மீண்டும் இடமாற்றும்போது வட்டு உடனடியாக தேவைப்படுவதால், நினைவு பக்கங்களை அதற்கான இடத்தில் எழுதுவதற்கு, RAM இல் இருந்து எழுதுவதற்கான நேரத்தை விட அதிக நேரம் எடுத்துக்கொள்கிறது (உள் நினைவகத்தை ஒப்பிடுகையில் வட்டு மெதுவாக வேளை செய்யக் கூடியது என்பதால்).

அதிகப்படியாக RAM இருந்தால் அல்லது தீவிரமாக நினைவு தேவைப்படும் செயலிகளை முறைமை இயக்கப்போவதில்லை என்றால், ஒருவேளை நிறைய இடமாற்று இடைவெளி தேவைப்படாமல் போகலாம். இருப்பினும் கணினியின் உறக்கநிலையின்போது நினைவகத்தில் உள்ள மொத்த விவரங்களும் இந்த இடைமாற்று இடைவெளியில்தான் சேமித்து வைக்கப்படுகிறது என்பதை அறிந்துகொள்ளவும் (சேவையக முறைமைகளைத் தவிர பெரும்பாலும் பணித்தள மற்றும் மடிக் கணினிகளில் காணப்படும்). முறைமைக்கு உறக்கநிலை ஆதரவு தேவைப்பட்டால், நினைவகத்தின் அளவை ஒத்த அல்லது அதற்கும் கூடுதலான இடமாற்று இடைவெளி தேவைப்படலாம்.

பொதுவான விதியாக, இடமாற்று இடைவெளியின் அளவு உள் நினைவகத்தின் (RAM) அளவை விட இரண்டு மடங்கு அதிகமாக இருக்கப் பரிந்துரைக்கிறோம். பல வன்தட்டுகள் உள்ள முறைமைகளில், இணை படித்தல்/எழுதல் செயல்களைப் பயன்படுத்திக் கொள்ள ஒவ்வொரு வட்டிலும் ஒரு இடைமாற்று இடைவெளியை உருவாக்குவது அறிவார்ந்த செயலாகும். எவ்வளவு வேகமாக ஒரு வட்டு இடமாற்றுகிறதோ அவ்வளவு வேகமாக இடமாற்று இடைவெளியில் உள்ள தரவுகளை அணுகியவுடன் முறைமை இயங்கும். சுழலக்கூடிய மற்றும் திட நிலை வட்டுகளின் இடையில் ஒன்றைத் தேர்வு செய்யும்போது, சிறந்த செயல்திறனுக்காக திடநிலை வட்டுக்களில் இடமாற்று இடைவெளியை இடுவது நல்லது. மேலும் இடமாற்று கோப்புகளை இடமாற்று பகிர்வுகளுக்கு மாற்றாகப் பயன்படுத்திக்கொள்ளலாம்; இது மிகக் குறைந்த வட்டு இடைவெளிகளைக் கொண்ட முறைமைகளின் கவனத்தை ஈர்க்கும்.


EFI முறைமை பகிர்வு (ESP) என்றால் என்ன?

இயங்குதளத்தைத் துவக்குவதற்கு BIOS ற்கு பதிலாக UEFI ஐ பயன்படுத்தும் முறைமையில் ஜென்டூவை நிறுவும்போது, EFI முறைமை பகிர்வு (ESP) உருவாக்கப்பட்டிருப்பது மிகவும் முக்கியமாகும். கீழுள்ள வழிமுறைகள் இந்த செயலை சரியாகக் கையாளுவதற்குத் தேவையான தகவல்களைக் கொண்டுள்ளன. BIOS/மரபுவழி பயன்முறையில் துவக்குவதற்கு EFI முறைமை பகிர்வு தேவையில்லை.

ESP என்பது ஒரு FAT திரிபாக (சில லினக்ஸ் முறைமைகளில் vfat எனக் காட்டப்பட்டிருக்கும்) இருக்க வேண்டும். அதிகாரப்பூர்வ UEFI விவரக்குறிப்புகளில் படி FAT32 ஐ ESP க்கு பரிந்துரைக்கப்பட்டாலும், FAT12, 16 அல்லது 32 கோப்பு முறைமைகளும் UEFI திடப்பொருளால் அறிந்தேற்றுக் கொள்ளப்பட்டுள்ளன. பகிர்விற்குப் பின், ESP ஐ ஏற்றவாறு வடிவமைக்கவும்:

root #mkfs.fat -F 32 /dev/sda1
முக்கியமானது
FAT திரிபைக் கொண்டு ESP வடிவமைக்கப்படவில்லை என்றால், முறைமையின் UEFI திடப்பொருள் துவக்க ஏற்றியை (அல்லது லினக்ஸ் கர்னலை) கண்டறியாது. இதனால் முறைமையைத் துவக்க முடியாமல் போகலாம்.

BIOS துவக்க பகிர்வு என்றால் என்ன?

BIOS/மரபுவழி பயன்முறையில், BIOS துவக்கப் பகிர்வு GRUB2 வோடு GPT பகிர்வு தளவமைப்பைச் சேர்க்கும் போதுதான் தேவைப்படும். EFI/UEFI பயன்முறையில் துவக்கும்போதும், MBR அட்டவணையைப் பயன்படுத்தும்போதும் இது தேவைப்படாது. இது மிகவும் சிறிய (1 இல் இருந்த 2 மெகா எண்ணுன்மிகள்) பகிர்வாகும். GRUB2 போன்ற துவக்க ஏற்றிகள் ஒதுக்கப்பட்ட சேமிப்பு இடத்தில் பொருந்தாத கூடுதல் தரவுகளை இதில் வைத்துக் கொள்ளலாம். இந்த வழிகாட்டியில் இது பயன்படுத்தப்படாது.

GPT ஐ கொண்டு UEFI ற்காக வட்டை பகிர்வு செய்தல்

பின்வரும் பாகங்கள் fdisk ஐ பயன்படுத்தி GPT / UEFI துவக்க நிறுவலுக்கான எடுத்துக்காட்டு பகிர்வு தளவமைப்பை எவ்வாறு உருவாக்குவது என்பதைப் பற்றி விளக்குகிறது. எடுத்துக்காட்டு பகிர்வு தளவமைப்பு முன்பு குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது:

தனிப்பட்ட விருப்பங்களுக்கு ஏற்ப பகிர்வு தளவமைப்பை மாற்றிக்கொள்ளவும்.

பகிர்வு விளக்கம்
/dev/sda1 EFI முறைமை (மற்றும் துவக்க) பகிர்வு
/dev/sda2 இடமாற்று பகிர்வு
/dev/sda3 வேர் பகிர்வு

இப்போதுள்ள பகிர்வு தளவமைப்பைக் காணுதல்

fdisk வட்டை பகிர்வுகளாகப் பிரிக்கவல்ல ஒரு புகழ்பெற்ற மற்றும் வலிமையான கருவியாகும். எடுத்துக்காட்டாக fdisk ஐ /dev/sda என்னும் வட்டிற்கு இவ்வாறு பயன்படுத்தவும்.

root #fdisk /dev/sda

வட்டின் தற்போதைய பகிர்வு உள்ளமைவுகளை காட்டுவதற்கு p என்னும் விசையை பயன்படுத்தவும்:

Command (m for help):p
Disk /dev/sda: 28.89 GiB, 31001149440 bytes, 60549120 sectors
Disk model: DataTraveler 2.0
Units: sectors of 1 * 512 = 512 bytes
Sector size (logical/physical): 512 bytes / 512 bytes
I/O size (minimum/optimal): 512 bytes / 512 bytes
Disklabel type: gpt
Disk identifier: 21AAD8CF-DB67-0F43-9374-416C7A4E31EA
 
Device        Start      End  Sectors  Size Type
/dev/sda1      2048   526335   524288  256M EFI System
/dev/sda2    526336  2623487  2097152    1G Linux swap
/dev/sda3   2623488 19400703 16777216    8G Linux filesystem
/dev/sda4  19400704 60549086 41148383 19.6G Linux filesystem

Device Start End Sectors Size Type /dev/sda1 2048 2099199 2097152 1G EFI System /dev/sda2 2099200 10487807 8388608 4G Linux swap /dev/sda3 10487808 1953523711 1943035904 926.5G Linux root (x86-64)

}}

இந்த குறிப்பிட்ட வட்டில் இரண்டு லினக்ஸ் கோப்பு முறைமைகளும் (ஒவ்வொன்றும் அதற்குத் தொடர்புடைய பகிர்வுடன் "Linux" எனப் பட்டியலிடப்பட்டுள்ள) அத்துடன் ஒரு இடமாற்று பகிர்வும் ("Linux swap" எனப் பட்டியலிடப்பட்டுள்ள) இடுவதற்கு ஏதுவாக உள்ளமைக்கப்பட்டுவிட்டது.

புதிய வட்டுமுத்திரையை உருவாக்கல் / எல்லா பகிர்வுகளையும் அழித்தல்

வட்டில் புதிய GPT வட்டு முத்திரையை உருவாக்க g விசையை தட்டவும். இது எல்லா இருக்கும் பகிர்வுகளையும் நீக்கிவிடும்.

Command (m for help):g
Created a new GPT disklabel (GUID: 87EA4497-2722-DF43-A954-368E46AE5C5F).

இப்போதுள்ள GPT வட்டு முத்திரைக்கு (மேலுள்ள p இன் வெளியீட்டைக் காணவும்), வட்டில் ஏற்கனவே இருக்கும் பகிர்வுகளை ஒன்றன்பின் ஒன்றாக நீக்குவதைக் கருதினால். d விசையை இட்டுப் பகிர்வை நீக்கவும். எடுத்துக்காட்டாக, ஏற்கனவே இருக்கும் /dev/sda1 பகிர்வை அழிக்க:

Command (m for help):d
Partition number (1-4): 1

பகிர்வு இப்போது நீக்கலுக்காகக் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. ஆகையால் இனிமேல் p மூலம் திரையில் அச்சிடப்படும் பகிர்வுகள் பட்டியலில் இதைக் காண இயலாது என்றாலும் மாற்றங்கள் சேமிக்கப்படாத வரையில் இவை நீக்கப்படாது. இதன்மூலம் ஏதேனும் தவறு நேர்ந்தால் q விசையை உடனடியாக அழுத்தியவுடன் Enter ஐ தட்டி செயலை விட்டு வெளியேறிவிடலாம். பகிரவும் அழிக்கப்படாது.

ஒவ்வொரு முறையும் பகிர்வு பட்டியலைக் காணத் தொடர்ந்து p ஐ அழுத்தி பின் d விசைக்கு அடுத்துப் பகிர்வு எண்ணைக் குறிப்பிட்டு ஒன்றன்பின் ஒன்றாக நீக்கவும். முடிவில், பகிர்வு அட்டவணை காலியாகிவிடும்:

Command (m for help):p
Disk /dev/sda: 28.89 GiB, 31001149440 bytes, 60549120 sectors
Disk model: DataTraveler 2.0
Units: sectors of 1 * 512 = 512 bytes
Sector size (logical/physical): 512 bytes / 512 bytes
I/O size (minimum/optimal): 512 bytes / 512 bytes
Disklabel type: gpt
Disk identifier: 87EA4497-2722-DF43-A954-368E46AE5C5F

இப்போது நினைவில்-உள்ள பகிர்வு அட்டவணை காலியாகிவிட்டதால், நாம் பகிர்வுகளை உருவாக்க ஆயத்தமாகிவிட்டோம்.

EFI முறைமை பகிர்வு (ESP) என்றால் என்ன?

குறிப்பு
A smaller ESP is possible but not recommended, especially given it may be shared with other OSes.

முதலில் /boot என ஏற்றப்படும் ஒரு சிறிய EFI முறைமை பகிர்வை உருவாக்கவும். புதிய பகிர்வை உருவாக்க n என அழுத்தி பின் முதல் பகிர்வைத் தேர்வு செய்வதற்கு 1 என அழுத்தவும். முதல் பிரிவைப் பற்றிக் கேட்கும்போது, அது 2048 இல் தொடங்குகிறதா (துவக்க ஏற்றிக்குத் தேவைப்படலாம்) என்பதை உறுதிப்படுத்திக்கொண்ட பின் Enter ஐ தட்டவும். இறுதி பிரிவைப் பற்றிக் கேட்கும்போது 256 மெகா எண்ணுன்மிகள் அளவு கொண்ட ஒரு பகிர்வை உருவாக்க +256M எனத் தட்டச்சு செய்யவும்.

Command (m for help):n
Partition number (1-128, default 1): 1
First sector (2048-60549086, default 2048): 
Last sector, +/-sectors or +/-size{K,M,G,T,P} (2048-60549086, default 60549086): +256M
 
Created a new partition 1 of type 'Linux filesystem' and of size 256 MiB.

Do you want to remove the signature? [Y]es/[N]o: Y The signature will be removed by a write command.

}}

பகிர்வை EFI முறைமை பகிர்வாகக் குறிக்கவும்:

Command (m for help):t
Selected partition 1
Partition type (type L to list all types): 1
Changed type of partition 'Linux filesystem' to 'EFI System'.

இடமாற்று பகிர்வை உருவாக்குதல்

அடுத்து, இடமாற்று பகிர்வை உருவாக்குவதற்கு, n என அழுத்தி ஒரு புதிய பகிர்வை உருவாக்கி பின் அதை இரண்டாவது பகிர்வாக (/dev/sda2) குறிக்க 2 எனத் தட்டவும். முதல் பிரிவைப் பற்றிக் கேட்கும்போது Enter ஐ தட்டவும். இறுதி பிரிவைப் பற்றிக் கேட்கும்போது 4 கிகா எண்ணுன்மிகள் அளவு கொண்ட ஒரு பகிர்வை உருவாக்க +4G எனத் தட்டச்சு செய்யவும் (அல்லது இடமாற்று வெளிக்குத் தேவையான அளவை தட்டச்சு செய்யலாம்).

Command (m for help):n
Partition number (2-128, default 2): 
First sector (526336-60549086, default 526336): 
Last sector, +/-sectors or +/-size{K,M,G,T,P} (526336-60549086, default 60549086): +4G
 
Created a new partition 2 of type 'Linux filesystem' and of size 4 GiB.

இவையெல்லாம் முடிந்தபின், பகிர்வு வகையை அமைக்க t ஐ அழுத்திய உடன் உருவாக்கிய இடமாற்று பகிர்வைத் தேர்ந்தெடுப்பதற்கு 2 என இட்டு, பகிர்வு வகையை "Linux Swap" என்று அமைப்பதற்கு 19 எனத் தட்டச்சு செய்யவும்.

Command (m for help):t
Partition number (1,2, default 2): 2
Partition type (type L to list all types): 19
 
Changed type of partition 'Linux filesystem' to 'Linux swap'.

வேர் பகிர்வை உருவாக்குதல்

இறுதியாக, வேர் பகிர்வை உருவாக்குவதற்கு, n ஐ அழுத்தி ஒரு புதிய பகிர்வை உருவாக்கவும். இதை மூன்றாவது பகிர்வாக (/dev/sda3) குறிப்பதற்கு 3 எனத் தட்டவும். முதல் பிரிவைப் பற்றிக் கேட்கும்போது Enter ஐ தட்டவும். இறுதி பிரிவைப் பற்றிக் கேட்கும்போது Enter ஐ அழுத்துவதன் மூலம் வட்டில் மீதமுள்ள எல்லா இடத்தையும் இந்த பகிர்வு எடுத்துக்கொள்ளும். இந்த படிநிலைகளை எல்லாம் செய்து முடித்தபின், p விசையை அளித்தவுடன் கீழுள்ளதைப் போல ஒரு பகிர்வு அட்டவணையைக் காணலாம்.

Command (m for help):n
Partition number (3-128, default 3): 3
First sector (10487808-1953525134, default 10487808):
Last sector, +/-sectors or +/-size{K,M,G,T,P} (10487808-1953525134, default 1953523711):
</div>

<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Created a new partition 3 of type 'Linux filesystem' and of size 926.5 GiB..
குறிப்பு
Setting the root partition's type to "Linux root (x86-64)" is not required and the system will function normally if it is set to the "Linux filesystem" type. This filesystem type is only necessary for cases where a bootloader that supports it (i.e. systemd-boot) is used and a fstab file is not wanted.

After creating the root partition, press t to set the partition type, 3 to select the partition just created, and then type in 23 to set the partition type to "Linux Root (x86-64)".

Command(m for help):t
Partition number (1-3, default 3): 3
Partition type or alias (type L to list all): 23
</div>

<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Changed type of partition 'Linux filesystem' to 'Linux root (x86-64)'

After completing these steps, pressing p should display a partition table that looks similar to the following:

Command (m for help):p
Disk /dev/sda: 28.89 GiB, 31001149440 bytes, 60549120 sectors
Disk model: DataTraveler 2.0
Units: sectors of 1 * 512 = 512 bytes
Sector size (logical/physical): 512 bytes / 512 bytes
I/O size (minimum/optimal): 512 bytes / 512 bytes
Disklabel type: gpt
Disk identifier: 87EA4497-2722-DF43-A954-368E46AE5C5F
 
Device       Start      End  Sectors  Size Type
/dev/sda1     2048   526335   524288  256M EFI System
/dev/sda2   526336  8914943  8388608    4G Linux swap
/dev/sda3  8914944 60549086 51634143 24.6G Linux filesystem

Device Start End Sectors Size Type /dev/sda1 2048 2099199 2097152 1G EFI System /dev/sda2 2099200 10487807 8388608 4G Linux swap /dev/sda3 10487808 1953523711 1943035904 926.5G Linux root (x86-64)

Filesystem/RAID signature on partition 1 will be wiped.

}}

பகிர்வு தளவமைப்பை சேமித்தல்

பகிர்வு தளவமைப்பைச் சேமித்து fdisk ஐ விட்டு வெளியேற w விசையை இடவும்.

Command (m for help):w

பகிர்வுகள் உருவாக்கப்பட்டுவிட்டதால், இப்போது அதன் மேல் கோப்பு முறைமைகளை இட வேண்டிய நேரம் வந்துவிட்டது.

MBR ஐ கொண்டு BIOS / மரபுவழி துவக்கத்திற்காக வட்டை பகிர்வு செய்தல்

பின்வரும் பாகங்கள் MBR / BIOS மரபுவழி துவக்க நிறுவலுக்கான எடுத்துக்காட்டு பகிர்வு தளவமைப்பை எவ்வாறு உருவாக்குவது என்பதைப் பற்றி விளக்குகிறது. எடுத்துக்காட்டு பகிர்வு தளவமைப்பு முன்பு குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது:

பகிர்வு விளக்கம்
/dev/sda1 துவக்க பகிர்வு
/dev/sda2 இடமாற்று பகிர்வு
/dev/sda3 வேர் பகிர்வு

தனிப்பட்ட விருப்பங்களுக்கு ஏற்ப பகிர்வு தளவமைப்பை மாற்றிக்கொள்ளவும்.

தற்போதுள்ள பகிர்வு தளவமைப்பைக் காணுதல்

வட்டிற்கு எதிராக fdisk ஐ தொடங்குதல் (எடுத்துக்காட்டாக நாம் /dev/sda ஐ பயன்படுத்தலாம்):

root #fdisk /dev/sda

வட்டின் தற்போதைய பகிர்வு உள்ளமைவுகளை காட்டுவதற்கு p என்னும் விசையை பயன்படுத்தவும்:

Command (m for help):p
Disk /dev/sda: 28.89 GiB, 31001149440 bytes, 60549120 sectors
Disk model: DataTraveler 2.0
Units: sectors of 1 * 512 = 512 bytes
Sector size (logical/physical): 512 bytes / 512 bytes
I/O size (minimum/optimal): 512 bytes / 512 bytes
Disklabel type: gpt
Disk identifier: 21AAD8CF-DB67-0F43-9374-416C7A4E31EA
 
Device        Start      End  Sectors  Size Type
/dev/sda1      2048   526335   524288  256M EFI System
/dev/sda2    526336  2623487  2097152    1G Linux swap
/dev/sda3   2623488 19400703 16777216    8G Linux filesystem
/dev/sda4  19400704 60549086 41148383 19.6G Linux filesystem

Device Boot Start End Sectors Size Id Type /dev/sda1 * 2048 2099199 2097152 1G 83 Linux /dev/sda2 2099200 10487807 8388608 4G 82 Linux swap / Solaris /dev/sda3 10487808 1953525167 1943037360 926.5G 83 Linux

}}

இதுவரை இந்த குறிப்பிட்ட வட்டில் GPT அட்டவணையைப் பயன்படுத்தி இரண்டு லினக்ஸ் கோப்பு முறைமைகளும் (ஒவ்வொன்றும் அதற்குத் தொடர்புடைய பகிர்வுடன் "Linux" எனப் பட்டியலிடப்பட்டு) அத்துடன் ஒரு இடமாற்று பகிர்வும் இடுவதற்கு ஏதுவாக உள்ளமைக்கப்பட்டுவிட்டது.

புதிய வட்டுக்குறியை உருவாக்கல் / எல்லா பகிர்வுகளையும் அழித்தல்

வட்டில் புதிய MBR வட்டு முத்திரையை (DOS வட்டுமுத்திரை எனவும் அழைக்கப்படும்) உருவாக்க o விசையை தட்டவும். இது எல்லா இருக்கும் பகிர்வுகளையும் நீக்கிவிடும்.

Command (m for help):o
Created a new DOS disklabel with disk identifier 0xe04e67c4.
The device contains 'gpt' signature and it will be removed by a write command. See fdisk(8) man page and --wipe option for more details.

இப்போதுள்ள DOS வட்டு முத்திரைக்கு (மேலுள்ள p இன் வெளியீட்டைக் காணவும்), வட்டில் ஏற்கனவே இருக்கும் பகிர்வுகளை ஒன்றன்பின் ஒன்றாக நீக்குவதைக் கருதினால். d விசையை இட்டுப் பகிர்வை நீக்கவும். எடுத்துக்காட்டாக, ஏற்கனவே இருக்கும் /dev/sda1 பகிர்வை அழிக்க:

Command (m for help):d
Partition number (1-4): 1

பகிர்வு இப்போது நீக்கலுக்காகக் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. ஆகையால் இனிமேல் p மூலம் திரையில் அச்சிடப்படும் பகிர்வுகள் பட்டியலில் இதைக் காண இயலாது என்றாலும் மாற்றங்கள் சேமிக்கப்படாத வரையில் இவை நீக்கப்படாது. இதன்மூலம் ஏதேனும் தவறு நேர்ந்தால் q விசையை உடனடியாக அழுத்தியவுடன் Enter ஐ தட்டி செயலை விட்டு வெளியேறிவிடலாம். பகிரவும் அழிக்கப்படாது.

ஒவ்வொரு முறையும் பகிர்வு பட்டியலைக் காணத் தொடர்ந்து p ஐ அழுத்தி பின் d விசைக்கு அடுத்துப் பகிர்வு எண்ணைக் குறிப்பிட்டு ஒன்றன்பின் ஒன்றாக நீக்கவும். முடிவில், பகிர்வு அட்டவணை காலியாகிவிடும்:

Command (m for help):p
Disk /dev/sda: 28.89 GiB, 31001149440 bytes, 60549120 sectors
Disk model: DataTraveler 2.0
Units: sectors of 1 * 512 = 512 bytes
Sector size (logical/physical): 512 bytes / 512 bytes
I/O size (minimum/optimal): 512 bytes / 512 bytes
Disklabel type: dos
Disk identifier: 0xe04e67c4

இப்போது பகிர்வுகளை உருவாக்க ஆயத்தமாகிவிட்டோம்.

துவக்க பகிர்வை உருவாக்குதல்

முதலில் /boot என ஏற்றப்படும் ஒரு சிறிய EFI முறைமை பகிர்வை உருவாக்கவும். புதிய பகிர்வை உருவாக்க n என அழுத்தியவுடன் தொடக்கப் பகிர்விற்கு p என அழுத்தி, பின் முதல் பகிர்வைத் தேர்வு செய்வதற்கு 1 என அழுத்தவும். முதல் பிரிவைப் பற்றிக் கேட்கும்போது, அது 2048 இல் தொடங்குகிறதா (துவக்க ஏற்றிக்குத் தேவைப்படலாம்) என்பதை உறுதிப்படுத்திக்கொண்ட பின் Enter ஐ தட்டவும். இறுதி பிரிவைப் பற்றிக் கேட்கும்போது 256 மெகா எண்ணுன்மிகள் அளவு கொண்ட ஒரு பகிர்வை உருவாக்க +256M எனத் தட்டச்சு செய்யவும்.

Command (m for help):n
Partition type
   p   primary (0 primary, 0 extended, 4 free)
   e   extended (container for logical partitions)
Select (default p): p
Partition number (1-4, default 1): 1
First sector (2048-60549119, default 2048): 
Last sector, +/-sectors or +/-size{K,M,G,T,P} (2048-60549119, default 60549119): +256M
 
Created a new partition 1 of type 'Linux' and of size 256 MiB.

Created a new partition 1 of type 'Linux' and of size 1 GiB.

}}

Mark the partition as bootable by pressing the a key and pressing Enter:

Command (m for help):a
Selected partition 1
The bootable flag on partition 1 is enabled now.

Note: if more than one partition is available on the disk, then the partition to be flagged as bootable will have to be selected.

இடமாற்று பகிர்வை உருவாக்குதல்

அடுத்து, இடமாற்று பகிர்வை உருவாக்குவதற்கு, n என அழுத்தி ஒரு புதிய பகிர்வை உருவாக்கி பின் p ஐ அழுத்தி, அதை இரண்டாவது பகிர்வாக (/dev/sda2) குறிக்க 2 எனத் தட்டவும். முதல் பிரிவைப் பற்றிக் கேட்கும்போது Enter ஐ தட்டவும். இறுதி பிரிவைப் பற்றிக் கேட்கும்போது 4 கிகா எண்ணுன்மிகள் அளவு கொண்ட ஒரு பகிர்வை உருவாக்க +4G எனத் தட்டச்சு செய்யவும் (அல்லது இடமாற்று வெளிக்குத் தேவையான அளவை தட்டச்சு செய்யலாம்).

Command (m for help):n
Partition type
   p   primary (1 primary, 0 extended, 3 free)
   e   extended (container for logical partitions)
Select (default p): p
Partition number (2-4, default 2): 2
First sector (526336-60549119, default 526336): 
Last sector, +/-sectors or +/-size{K,M,G,T,P} (526336-60549119, default 60549119): +4G
 
Created a new partition 2 of type 'Linux' and of size 4 GiB.

இவையெல்லாம் முடிந்தபின், பகிர்வு வகையை அமைக்க t ஐ அழுத்திய உடன் உருவாக்கிய இடமாற்று பகிர்வைத் தேர்ந்தெடுப்பதற்கு 2 என இட்டு, பகிர்வு வகையை "Linux Swap" என்று அமைப்பதற்கு 82 எனத் தட்டச்சு செய்யவும்.

Command (m for help):t
Partition number (1,2, default 2): 2
Hex code (type L to list all codes): 82

<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Changed type of partition 'Linux' to 'Linux swap / Solaris'.

வேர் பகிர்வை உருவாக்குதல்

இறுதியாக, வேர் பகிர்வை உருவாக்குவதற்கு, n ஐ அழுத்தி ஒரு புதிய பகிர்வை உருவாக்கியவுடன் p ஐ அழுத்தவும். இதை மூன்றாவது பகிர்வாக (/dev/sda3) குறிப்பதற்கு 3 எனத் தட்டவும். முதல் பிரிவைப் பற்றிக் கேட்கும்போது Enter ஐ தட்டவும். இறுதி பிரிவைப் பற்றிக் கேட்கும்போது Enter ஐ அழுத்துவதன் மூலம் வட்டில் மீதமுள்ள எல்லா இடத்தையும் இந்த பகிர்வு எடுத்துக்கொள்ளும். இந்த படிநிலைகளை எல்லாம் செய்து முடித்தபின், p விசையை அளித்தவுடன் கீழுள்ளதைப் போல ஒரு பகிர்வு அட்டவணையைக் காணலாம்.

Command (m for help):n
Partition type
   p   primary (2 primary, 0 extended, 2 free)
   e   extended (container for logical partitions)
Select (default p): p
Partition number (3,4, default 3): 3
First sector (10487808-1953525167, default 10487808):
Last sector, +/-sectors or +/-size{K,M,G,T,P} (10487808-1953525167, default 1953525167):
</div>

<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Created a new partition 3 of type 'Linux' and of size 926.5 GiB.

After completing these steps, pressing p should display a partition table that looks similar to this:

Command (m for help):p
Disk /dev/sda: 28.89 GiB, 31001149440 bytes, 60549120 sectors
Disk model: DataTraveler 2.0
Units: sectors of 1 * 512 = 512 bytes
Sector size (logical/physical): 512 bytes / 512 bytes
I/O size (minimum/optimal): 512 bytes / 512 bytes
Disklabel type: dos
Disk identifier: 0xe04e67c4
 
Device     Boot   Start      End  Sectors  Size Id Type
/dev/sda1          2048   526335   524288  256M 83 Linux
/dev/sda2        526336  8914943  8388608    4G 82 Linux swap / Solaris
/dev/sda3       8914944 60549119 51634176 24.6G 83 Linux

Device Boot Start End Sectors Size Id Type /dev/sda1 * 2048 2099199 2097152 1G 83 Linux /dev/sda2 2099200 10487807 8388608 4G 82 Linux swap / Solaris /dev/sda3 10487808 1953525167 1943037360 926.5G 83 Linux

}}

பகிர்வு தளவமைப்பை சேமித்தல்

பகிர்வு தளவமைப்பைச் சேமித்து fdisk ஐ விட்டு வெளியேற w விசையை இடவும்.

Command (m for help):w

இப்போது பகிர்வுகளின் மேல் கோப்பு முறைமைகளை இடவேண்டிய நேரம் வந்துவிட்டது.


கோப்பு முறைமைகளை உருவாக்குதல்

எச்சரிக்கை
When using SSD or NVMe drive, it is wise to check for firmware upgrades. Some Intel SSDs in particular (600p and 6000p) require a firmware upgrade for possible data corruption induced by XFS I/O usage patterns. The problem is at the firmware level and not any fault of the XFS filesystem. The smartctl utility can help check the device model and firmware version.

முன்னுரை

இப்போது தேவையான பகிர்வுகள் உருவாக்கப்பட்டு விட்டதால், இதில் நாம் ஒரு கோப்பு முறைமையைப் பொருத்தலாம். அடுத்த பக்கத்தில் லினக்ஸ் ஆதரிக்கும் பல்வேறு கோப்பு முறைமைகளைப் பற்றி விரிவாக எடுத்துரைக்கப்பட்டுள்ளது. எந்த கோப்பு முறைமையைப் பயன்படுத்த வேண்டும் என்பதை ஏற்கனவே அறிந்துள்ள படிப்பவர்கள் ஒரு கோப்பு முறைமையைப் பகிர்வில் பொருத்துதல் இல் தொடரலாம். மற்றவர்கள், கிடைக்கக்கூடிய கோப்பு முறைமைகளைப் பற்றி அறிந்து கொள்ளவும்.

கோப்பு முறைமைகள்

லினக்ஸ் பன்னிரண்டிற்கும் அதிகமான கோப்பு முறைமைகளை ஆதரிக்கிறது. ஆயினும் அதில் பலவற்றைக் குறிப்பிட்ட நோக்கத்திற்காக மட்டுமே பயன்படுத்துவது சிறந்ததாகும். சில குறிப்பிட்ட கோப்பு முறைமைகள் மட்டுமே amd64 கட்டமைப்பில் நிலையாக உள்ளன. முக்கியமான பகிர்வுகளுக்கு சோதனை வழியில் உள்ள கோப்பு முறைமையைத் தேர்வு செய்வதற்கு முன் அதனைப் பற்றி முழுமையாகப் படித்து பின் அதற்கான ஆதரவு உள்ளதா என்பதை உறுதி செய்துகொள்ளும்படி அறிவுறுத்தப்படுகிறது. ext4 எல்லா-நோக்கத்திற்கும், எல்லா-தளங்களிலும் பயன்படுத்தக்கூடிய பரிந்துரைக்கப்பட்ட கோப்பு முறைமையாகும். கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ளது ஒரு முழுமையற்ற பட்டியலாகும்.

btrfs
நிழற்பட நொடியெடுத்தல்,சரிகாண்தொகை மூலம் தானாக சரிசெய்துகொள்ளுதல், வெளிப்படையான இறுக்கல், துணையகங்கள் மற்றும் உட்பொதித்த RAID போன்ற மேம்பட்ட தனிச்சிறப்புகளை அளிக்கக்கூடிய அடுத்த தலைமுறை கோப்பு முறைமையாகும். btrfs ஓடு 5.4.y க்கு முந்திய கருநிரல்களை உபயோகிப்பது பாதுகாப்பற்றது. ஏனெனில் மிக தீவிரமான சிக்கல்களுக்கான தீர்வுகள் LTS கர்னல் கிளையின் அண்மை வெளியீடுகளில் மட்டுமே காணப்படுகிறது. கோப்பு முறைமை பழுதாகல் பழைய கருநிரல் கிளைகளில் குறிப்பாக 4.4.y விட பழைமையானதில் காணப்படும் இது பாதுகாப்பற்ற மற்றும் எளிதில் பழுதாகக்கூடிய பொதுவான சிக்கலாகும். இறுக்கம் செயல்படுத்தப்பட்ட மற்ற பழைய கருநிரல்களில் (5.4.y தவிர்த்து) பழுதாவதற்கான சாத்திய கூறுகள் மிக குறைவு. btrfs இன் எல்லா வகைகளிலும் RAID 5/6 மற்றும் quota குழுக்கள் பாதுகாப்பற்றதாகும். மேலும், உள் துண்டாக்குதல் மூலம் கிடைக்கப்பட்ட காலியிடத்தை df தெரிவிக்கும்போது, ENOSPC யோடு கூடிய கோப்பு முறைமை செயல்பாடுகளை எதிர்மறையாக btrfs தோல்வியடைய செய்ய வாய்ப்புள்ளது (DATA + SYSTEM பெருந்துண்டுகளால் பிடித்து வைக்கப்பட்டுள்ள, METADATA பெருந்துண்டுகளுக்கு தேவைப்படும் காலியிடம்). கூடுதலாக, btrfs இனுள் உள்ள 128M பரப்பிற்கான ஒற்றை 4K குறிப்பால் காலியிடம் இருந்து பங்கீடிற்கு கிடைக்காமல் செய்யலாம். மேலும் இது btrfs ஐ காலியிடத்தை df தெரிவித்த பின்னர் ENOSPC ஐ திரும்ப செய்கிறது. sys-fs/btrfsmaintenance ஐ நிறுவி அவ்வப்போது இயங்கும் வகையில் உள்ளமைப்பதன் மூலம் ENOSPC சிக்கல்கள் ஏற்படும் வாய்ப்பை குறைக்கலாம். ஆனால் காலியிடம் காணப்பட்டால் இந்த ENOSPC சிக்கலை முழுமையாக தவிர்க்க முடியாது. சில பணிச்சுமைகள் ஒருபோதும் ENOSPC ஐ தாக்காது. இந்த ENOSPC சிக்கல் உங்கள் உற்பத்தியில் ஏற்றுகொள்ள முடியாத அளவில் இருந்தால், நீங்கள் வேறு எதையாவது பயன்படுத்துவது நல்லது. btrfs ஐ பயன்படுத்தினால், தெரிந்த சிக்கல்கள் உள்ள உள்ளமைவுகளை தவிர்க்கவும். ENOSPC சிக்கலை தவிர்த்து, அண்மை கருநிரல் கிளைகளில் btrfs இல் உள்ள மற்ற சிக்கல்களை பற்றி மேலும் தெரிந்துகொள்ள btrfs விக்கி நிலைப்பக்கத்தை பார்க்கவும்.
ext2
இது முயற்சி செய்யப்பட்ட, உண்மையான லினக்சு கோப்பு முறைமையாகும். இதில் மீ-தரவு பதிவிடுதல் செயல்முறை இல்லாததால், துவக்கத்தில் மேற்கொள்ளப்படும் வழக்கமான ext2 கோப்புமுறைமை சரிபார்த்தல் செயல்களுக்கு சற்று நேரம் செலவாகும். இப்போது மிக விரைவாக நிலைத்தன்மையை சரிபார்க்கவல்ல பதிவிடப்பட்ட புதிய தலைமுறை கோப்புமுறைமைகள் வந்துவிட்டால் இதன் எதிரிணையான பதிவிடப்படாதவற்றை காட்டிலும் இதையே பெரும்பாலானோர் விரும்புகின்றன. பதிவிடப்பட்ட கோப்புமுறைமை முறைமை துவங்கும்போது ஏற்படும் நீண்ட காலதாமதங்களை தவிர்ப்பதோடு கோப்பு முறைமையை நிலையில்லாத தன்மையில் வைத்திருக்கிறது.
ext3
ext2 கோப்புமுறைமையின் பதிவிடப்பட்ட பதிப்பு. இது வேகமான மீட்டெடுப்பிற்கான மீ-தரவு பதிவிடுதல் செயல்முறையோடு பல மேம்படுத்தப்பட்ட பதிவிடுதல் பயன்முறைகளான முழு தரவு மற்றும் வரிசையாக்கப்பட்ட தரவு பதிவிடுதல் போன்றவற்றோடு வருகிறது. இது எல்லா சூழல்களிலும் உயர் செயல்திறனை அளிக்கவல்ல HTree உள்ளடக்கத்தை பயன்படுத்துகிறது. சுருக்கமாக, ext3 ஒரு நல்ல, நமபகதன்மை வாய்ந்த கோப்புமுறைமை.
ext4
தொடக்கத்தில் ext3 இன் பிளவாக உருவாக்கப்பட்ட ext4 பல புதிய தனிச்சிறப்புகளையும், செயல்திறன் மேம்படுத்தல்களையும் அளிப்பதோடு வட்டின் வடிவமைப்பில் சிறு மாற்றங்கள் செய்து அளவு வரம்பையும் நீக்கியுள்ளது. இது அதிகபட்சமாக 1EB வரையிலான சாதனங்களையும், 16TB வரையிலான ஒரு கோப்பை கையாளும் திறன் கொண்டது. ext4 பண்டைய ext2/3 இணுப்பட தொகுதி ஒதுக்கீட்டிற்கு பதிலாக மேம்படுத்தப்பட்ட பெரிய கோப்பு செயல்திறன் மற்றும் குறைந்த துண்டாக்கலை அளிக்கும் பரப்புகளை பயன்படுத்துகிறது. மேலும் ext4 பல அதிக நுட்பமான தொகுப்பு ஒதுக்கீடு வழிமுறைகளை (தாமதமான ஒதுக்கீடு மற்றும் பல்தொகுதி ஒதுக்கீடு) பயன்படுத்துவதால் கோப்பு இயக்கியிற்கு வட்டில் உள்ள தரவு தளவமைப்பை உகந்ததாக்கவல்ல வழிகளை அளிக்கிறது. ext4 எல்லா-நோக்கத்திற்கும் எல்லா-தளங்களிலும் பயன்படுத்தக்கூடிய பரிந்துரைக்கப்பட்ட கோப்பு முறைமையாகும்.
f2fs
இவ்வகை Flash-Friendly கோப்பு முறைமை சாம்சங் நிறுவனத்தால் NAND மினுக்க நினைவகத்திற்காக உருவாக்கப்பட்டது. Q2 2016 இன்படி இந்த கோப்புமுறைமை குழந்தைதனமானதாக கருதப்பட்டது. ஆயினும் சென்டூவை microSD அட்டைகள், USB இயக்ககங்கள் அல்லது இதர மினுக்கம்-சார்ந்த சேமிப்பகங்களில் நிறுவுவதற்கு இது உகந்ததாகும்.
JFS
இது IBM இன் உயர்-செயல்திறன் கொண்ட பதிவிடல் கோப்புமுறைமையாகும். எடைக்குறைந்த, விரைவான மற்றும் நம்பிக்கைக்குறிய B+tree சார்ந்த கோப்புமுறைமையான இது பல்வேறு சூழ்நிலைகளிலும் சிறந்த செயல்திறனை வெளிப்படுத்தியுள்ளது.
ReiserFS
B+tree ஐ அடிப்படையாகக் கொண்ட பதிவிடப்பட்ட கோப்பு முறைமையான ReiserFS ஒட்டுமொத்தமாக நல்ல செயல்திறனை அளிக்கிறது, குறிப்பாக நிறைய CPU கணிச்சுழல்களின் செலவில் மிகச்சிறிய கோப்புகளைக் கையாளும்போது. பதிப்பு 3 ReiserFS முதன்மை இணைப்பு லினக்சு கருநிரலில் உள்ள போதிலும், முதன்முறையாக சென்டூ முறைமையை நிறுவும்போது பயன்படுத்தப் பரிந்துரைக்கப்படுவதில்லை. இதன் புதிய பதிப்புகள் இருந்தாலும், இதற்கு முதன்மை இணைப்பு கருநிரலில் கூடுதலாக ஒட்டுப்போட வேண்டி வரும்.
XFS
மீ-தரவு பதிவிடலைக் கொண்ட கோப்பு முறைமையான இது திடமான தனிச்சிறப்புகள் மற்றும் மேம்படுத்தப்பட்ட விரிவாக்கத்தக்கமைகளோடு வருகிறது. பல வன்பொருள் சிக்கல்களை XFS தீர்க்கவில்லை என்றாலும் தொடர் புதுப்பித்தல்கள் மூலம் புதுமையான தனிச்சிறப்புகள் சேர்க்கப்பட்டு வருகின்றன.
VFAT
FAT32 எனவும் அழைக்கப்படும் இது லினக்சால் ஆதரிக்கப்பட்டாலும் UNIX அனுமதி அமைப்புகளை ஆதரிப்பதில்லை. இது பெரும்பாலும் மற்ற இயங்குதளங்களான மைக்கிரோசாஃப்ட் WINDOWS மற்றும் ஆப்பிளின் macOS போன்றவற்றோடு ஒத்துச் செயல்படுவதற்குப் பயன்படுத்தப்பட்டாலும் UEFI போன்ற சில முறைமை துவக்க ஏற்றி திடப்பொருளுக்கு முக்கியமான தேவையாகும். UEFI முறைமையைப் பயன்படுத்தும் பயனர்கள் முறைமையைத் துவக்குவதற்கு VFAT ஐ கொண்டு வடிவமைக்கப்பட்ட EFI முறைமை பகிர்வு தேவைப்படும்.
NTFS
இந்த "புதிய தொழில்நுட்ப" கோப்பு முறைமை WINDOWS NT 3.1 இல் இருந்து பயன்படுத்தப்பட்டு வரும் மைக்கிரோசாஃப்ட் WINDOWS இன் மீச்சிறப்பு கோப்பு முறைமையாகும். vfat ஐ போல இதுவும் UNIX அனுமதி அமைப்புகளையும், BSD அல்லது லினக்சு முறையாக வேளை செய்யத் தேவையான விரிவாக்கப்பட்ட பண்புகளையும் சேமிப்பதில்லை. அதனால் இதை பெரும்பாலான வழக்குகளில் பகிர்வாகப் பயன்படுத்தக் கூடாது. இதை மைக்கிரோசாஃப்ட் WINDOWS முறைமையோடு சேர்த்துப் பயன்படுத்தும்போது மட்டுமே பயன்படுத்த வேண்டும் (இதில் மட்டும் என்பதைக் கவனிக்கவும்).

More extensive information on filesystems can be found in the community maintained Filesystem article.

ஒரு கோப்பு முறைமையைப் பகிர்வில் பொருத்துதல்

குறிப்பு
Please make sure to emerge the relevant user space utilities package for the chosen filesystem before rebooting. There will be a reminder to do so near the end of the installation process.

பகிர்வு அல்லது கனவளவில் ஒரு கோப்பு முறைமையை உருவாக்க வேண்டும் என்றால், வாய்ப்புள்ள ஒவ்வொரு கோப்பு முறைமைகளுக்கும் தேவையான பயனர்வெளி பயன்கூறு நிரல்கள் உள்ளன. ஒவ்வொரு கோப்பு முறைமையைப் பற்றிய மேலும் விவரங்களுக்குக் கீழுள்ள அட்டவணையில் உள்ள கோப்பு முறைமைகளின் பெயர்களைத் தட்டவும்:

கோப்பு முறைமை உருவாக்கல் கட்டளை சிறும குறுந்தகட்டில் உள்ளதா? தொகுப்பு
btrfs mkfs.btrfs ஆம் sys-fs/btrfs-progs
ext2 mkfs.ext2 ஆம் sys-fs/e2fsprogs
ext3 mkfs.ext3 ஆம் sys-fs/e2fsprogs
ext4 mkfs.ext4 ஆம் sys-fs/e2fsprogs
f2fs mkfs.f2fs ஆம் sys-fs/f2fs-tools
jfs mkfs.jfs ஆம் sys-fs/jfsutils
reiserfs (deprecated) mkfs.reiserfs ஆம் sys-fs/reiserfsprogs
xfs mkfs.xfs ஆம் sys-fs/xfsprogs
vfat mkfs.vfat ஆம் sys-fs/dosfstools
NTFS mkfs.ntfs ஆம் sys-fs/ntfs3g
முக்கியமானது
The handbook recommends new partitions as part of the installation process, but it is important to note running any mkfs command will erase any data contained within the partition. When necessary, ensure any data that exists within is appropriately backed up before creating a new filesystem.

ஒருவேளை, EFI முறைமை பகிர்வு (/dev/sda1) FAT32 ஆக இருந்து வேர் பகிர்வு (/dev/sda3) எடுத்துக்காட்டு பகிர்வு வடிவத்தில் உள்ளது போல ext4 ஆக இருந்தால், பின்வரும் கட்டளையைப் பயன்படுத்தவும்:

root #mkfs.ext4 /dev/sda3

{{#ifeq: 1|1|

EFI system partition filesystem

The EFI system partition (/dev/sda1) must be formatted as FAT32:

root #mkfs.vfat -F 32 /dev/sda1

Legacy BIOS boot partition filesystem

Systems booting via legacy BIOS with a MBR/DOS disklabel can use any filesystem format supported by the bootloader.

For example, to format with XFS:

root #mkfs.xfs /dev/sda1

Small ext4 partitions

ext4 ஐ சிறிய பகிர்வில் (8 GiB க்கும் குறைவான) பயன்படுத்தும் போது, கோப்பு முறைமை தேவையான inodes களுக்கு இடமளிக்கும் வகையில் முறையான விருப்பத்தேர்வுகளை பயன்படுத்தி உருவாக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும். இதைச் செய்ய முறையே பின்வரும் கட்டளைகளில் ஒன்றைப் பயன்படுத்தவும்:

root #mkfs.ext4 -T small /dev/<device>

பொதுவாக இது கொடுக்கப்பட்ட ஒரு கோப்பு முறைமைக்கான inodes எண்ணிக்கைகளின் நாலன்றொகுதியாகும். ஏனென்றால், "inode-ற்கு-தலா-எண்ணுன்மிகள்" என்பது 16kB ற்கு ஒன்று என்பதிலிருந்து 4kB ற்கு ஒன்றாகக் குறைகிறது.

இடமாற்று பகிர்வை செயல்படுத்துதல்

இடமாற்று பகிர்வுகளைத் துவக்க mkswap கட்டளைப் பயன்படுத்தப்படுகிறது:

root #mkswap /dev/sda2
குறிப்பு
Installations which were previously started, but did not finish the installation process can resume the installation from this point in the handbook. Use this link as the permalink: Resumed installations start here.

இடமாற்று பகிர்வைச் செயல்படுத்த, swapon ஐ பயன்படுத்தவும்:

root #swapon /dev/sda2

This 'activation' step is only necessary because the swap partition is newly created within the live environment. Once the system has been rebooted, as long as the swap partition is properly defined within fstab or other mount mechanism, swap space will activate automatically.

வேர் பகிர்வை ஏற்றுதல்

துணுக்கு
ஜென்டூ அல்லாத நிறுவல் ஊடகத்தைப் பயன்படுத்தும் பயனர்கள் கீழுள்ள கட்டளையை இயக்கி ஏற்ற புள்ளியை உருவாக்க வேண்டும்:
root #mkdir --parents /mnt/gentoo
root #mkdir --parents /mnt/gentoo

Continue creating additional mount points necessary for any additional (custom) partition(s) created during previous steps by using the mkdir command.

இப்போது பகிர்வுகள் துவக்கப்பட்டுக் கோப்பு முறைமை பொருத்தப்பட்டுவிட்டது. ஆகையால் பகிர்வுகளை ஏற்றுவதற்கான நேரம் வந்துவிட்டது. இதற்கு mount கட்டளையைப் பயன்படுத்தவும். முக்கியமாக, உருவாக்கிய ஒவ்வொரு பகிர்விற்கும் தேவையான ஏற்ற அடைவுகளை உருவாக்க மறந்துவிடாதீர்கள். எடுத்துக்காட்டாக வேர் பகிர்வை இவ்வாறு நாம் ஏற்றலாம்:

Mount the root partition:

root #mount /dev/sda3 /mnt/gentoo

For EFI installs only, the ESP should be mounted under the root partition location:

root #mkdir --parents /mnt/gentoo/efi

Continue mounting additional (custom) partitions as necessary using the mount command.

குறிப்பு
/tmp/ தனி பகிர்வில் இருக்க வேண்டும் என்றால், ஏற்றியபின் மறவாமல் அதன் அனுமதிகளை மாற்றவும்:
root #chmod 1777 /mnt/gentoo/tmp
இது /var/tmp ற்கும் பொருந்தும்.

பின்வரும் வழிகாட்டுதல்களில் proc கோப்பு முறைமை (கருநிரலுடன் கூடிய மெய்நிகர் இடைமுகம்) அத்துடன் மற்ற கருநிரல் போலி-கோப்பு முறைமைகளும் ஏற்றப்படும். அதற்கு முன் ஜென்டூ நிறுவல் கோப்புகளை நிறுவ வேண்டும்.





நிலை tarball கோப்பை தேர்ந்தெடுத்தல்

துணுக்கு
On supported architectures, it is recommended for users targeting a desktop (graphical) operating system environment to use a stage file with the term desktop within the name. These files include packages such as sys-devel/llvm and dev-lang/rust-bin and USE flag tuning which will greatly improve install time.

The stage file acts as the seed of a Gentoo install. Stage files are generated with Catalyst by the Release Engineering Team. Stage files are based on specific profiles, and contain an almost-complete system.

When choosing a stage file, it's important to pick one with profile targets corresponding to the desired system type.

குறிப்பு
இயங்கிக் கொண்டிருக்கும் ஒரு சென்டூ நிறுவலில் OpenRC இல் இருந்து systemd க்கு மாறவும், முன்னிலைக்குத் திரும்பவும் வாய்ப்புள்ளது. இருப்பினும் இதற்கு நிறைய உழைப்பு தேவைப்படும். மேலும் இது இந்த நிறுவல் கையேட்டின் எல்லைக்கு அப்பாற்பட்டது. உங்கள் நிறுவலில் நீங்கள் எதைப் பயன்படுத்த விரும்புகிறீர்கள் என்பதைப் பொறுத்துச் சரியான நிலை tarball ஐ தேர்ந்தெடுப்பதை உறுதிசெய்து கொள்ளவும்.

பெரும்பாலான பயனர்கள் 'மேம்பட்ட' tarball களை பயன்படுத்தக் கூடாது. இவை குறிப்பிட்ட மென்பொருள் அல்லது வன்பொருள் உள்ளமைப்புகளுக்காக வடிவமைக்கப்பட்டது.

OpenRC

OpenRC என்பது முறைமையினால் அளிக்கப்பட்ட init நிரலின் (வழக்கமாக /sbin/init என்னும் இடத்தில் சேமிக்கப்பட்டிருக்கும்) ஒவ்வுமையை பராமரிக்கும் ஒரு சார்புநிலை அடிப்படையிலான init முறைமையாகும் (கருநிரல் துவக்கப்பட்டவுடன் முறைமை சேவைகள் தொடங்குவதற்கு இது காரணியாகும்). சென்டூவின் சொந்த மற்றும் உண்மையாக init முறைமையான இது மற்ற சில லினக்சு வழங்கல்கள் மற்றும் BSD முறைமைகளிலும் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

OpenRC இயல்பாகவே /sbin/init கோப்பிற்கு மாற்றாக செயல்படுவதில்லை. மேலும் இது நூறு விழுக்காடு சென்டூவின் init குறுநிரலோடு ஒத்தப்போக கூடியது. இதன்மூலம், சென்டூ ebuild கருவூலத்திலிருந்து பன்னிரண்டிற்கும் அதிகமான மறைநிரல்களை இயக்குவதற்கான விடை கிடைத்துவிட்டது என்றே கூற வேண்டும்.

systemd

systemd என்பது லினக்சு முறைமைகளுக்காக அண்மைக் காலத்துக்குரிய SysV-போன்ற நடையைக் கொண்ட, init மற்றும் rc கான மாற்றாகும். பெரும்பாலான லினக்சு வழங்கல்களில் இது முதன்மை init முறைமையாக பயன்படுத்தப்பட்டு வருகிறது. சென்டூவில் systemd ஆதரிக்கப்பட்டு அதன் பணியை சிறப்பாக செய்து வருகிறது. systemd நிறுவல் பாதைக்கான கையேட்டில் ஏதேனும் குறைபாடு இருப்பதாகத் தோன்றினால், உதவி கேட்பதற்கு முன் systemd கட்டுரையை பார்க்கவும்.

Multilib (32 மற்றும் 64-இருமம்)

குறிப்பு
எல்லா கட்டமைப்புக்கும் multilib விருப்பத்தேர்வு கிடைப்பதில்லை. பெரும்பாலானவை பிறப்பிட நிரல்களை கொண்டு மட்டுமே இயங்கும். multilib பொதுவாக amd64க்கு செயல்படுத்தப்படுகிறது.

முறைமைக்கான அடிப்படை tarball ஐ தேர்வு செய்வது இந்த நிறுவல் செயலில் கணிசமான அளவு நேரத்தைச் சேமிக்கும், குறிப்பாக முறைமைக்கான சரியான தனியமைப்பைத் தேர்வு செய்யும் நேரம் வரும்போது. நிலை tarball ஐ தேர்ந்தெடுப்பது எதிர்கால முறைமை உள்ளமைவை நேரடியாகப் பாதிப்பதோடு பின்னர் வரும் ஒன்றிரண்டு தலைவலிகள் தவிர்க்கும். multilib ற்கான tarball 64 இரும தரவகங்களை வாய்ப்புள்ள போதெல்லாம் பயன்படுத்தி, பொருத்தக் காரணங்களுக்காக சில நேரம் 32 இருமத்திற்கு மாறிக்கொள்ளும். எதிர்காலத்தில் தனிப்பயனாக்கலுக்கு சிறந்த அளவிலான நெகிழும் தன்மையை அளிப்பதால் பெரும்பாலான நிறுவல்களுக்கு இது மிகச்சிறந்த தேர்வாகும். தங்கள் முறைமையில் எளிமையாகத் தனியமைப்பை மாற்றிக்கொள்ளுவதை விரும்பும் பயனர்கள் அவர்களுடைய செயலாக்கியின் கட்டமைப்பிற்கு ஏற்ற multilib பதிவிறக்கிக்கொள்ள வேண்டும்.

துணுக்கு
Using multilib targets makes it easier to switch profiles later, compared to no-multilib

multilib இல்லாத (சுத்தமான 64-இருமம்)

எச்சரிக்கை
சென்டூ உலகில் அடியெடுத்து வைக்கும் வாசகர்கள், முற்றிலும் அவசியமானால் தவிர, multilib tarball ஐ தேர்வு செய்யக்கூடாது. multilib அல்லாத முறைமையிலிருந்து multilib உள்ள முறைமைக்கு மாற்ற சென்டூவில் மிகதீவிரமாக வேலைசெய்யக்கூடிய அறிவும், கீழ்மட்ட கருவி தொகுதிகளும் தேவை (இது எங்கள் கருவி தொகுதி உருவாக்குநர்களையே சற்று நடுங்க வைக்கும்). இளகிய இருதயமுள்ளவர்களுக்கு இது பொருத்தமானதல்ல. மேலும் இது இந்த கையேட்டின் எல்லைக்கு அப்பாற்பட்டது.

முறைமைக்கான அடிப்படையாக multilib அல்லாத tarball ஐ தேர்வு செய்தல் முழு 64 இரும இயங்குதள சூழலை அளிக்கிறது. இது எளிமையாக ஒரு multilib தனியமைப்பிலிருந்து மற்றொன்றிற்கு மாறுவதை, நிகழ இயலாததாக ஆனால் வாய்ப்புள்ளதாகச் செய்துவிடுகிறது.

நிலை tarball ஐ பதிவிறக்குதல்

Before downloading the stage file, the current directory should be set to the location of the mount used for the install:

root #cd /mnt/gentoo

நாள் மற்றும் நேரத்தை அமைத்தல்

Stage archives are generally obtained using HTTPS which requires relatively accurate system time. Clock skew can prevent downloads from working, and can cause unpredictable errors if the system time is adjusted by any considerable amount after installation.

நடப்பிலுள்ள நாள் மற்றும் நேரத்தை சரிபார்க்க date கட்டளையை இயக்கவும்:

root #date
Mon Oct  3 13:16:22 PDT 2022

நாள்/நேரம் தவறாகத் தோன்றினால், அதைப் புதுப்பிக்கக் கீழுள்ள வழிமுறைகளுள் ஒன்றைப் பயன்படுத்தவும்.

தானியக்கமாக

Using NTP to correct clock skew is typically easier and more reliable than manually setting the system clock.

chronyd, part of net-misc/chrony can be used to update the system clock to UTC with:

root #chronyd -q
முக்கியமானது
Systems without a functioning Real-Time Clock (RTC) must sync the system clock at every system start, and on regular intervals thereafter. This is also beneficial for systems with a RTC, as the battery could fail, and clock skew can accumulate.
எச்சரிக்கை
Standard NTP traffic not authenticated, it is important to verify time data obtained from the network.

கைமுறையாக

When NTP access is unavailable, date can be used to manually set the system clock.

UTC நேரம் எல்லா லினக்ஸ் முறைமைகளிலும் பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. நிறுவலின் போது ஒரு நேர வலயம் வரையறுக்கப்படும். இதன்மூலம் மணிக்கூட்டின் நேரம் உள்ளூர் நேரப்படி மாற்றியமைக்கப்படும்.

நேர சேவையகங்களை அணுக இயலாத முறைமைகள் கைமுறையாக முறைமை மணிக்கூட்டை அமைப்பதற்கு date கட்டளையையும் பயன்படுத்தலாம். இது மாமாநாநாமமநிநிவவவவ என்னும் தொடரியலை (மாதம், நாள், மணி, நிமிடம் மற்றும் வருடம்) பயன்படுத்தும்.

எடுத்துக்காட்டாக, 2022 ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 3 ஆம் நாள் மதியம் 13:16 மணி என்பதை அமைப்பதற்கு:

root #date 100313162022

வரைவியல் உலாவிகள்

முழுமையாக வரைவியல் இணைய உலாவிகளைக் கொண்டுள்ள சூழல்களைப் பயன்படுத்துவோர்களுக்கு முதன்மை இணையதளத்தில் உள்ள பதிவிறக்கப் பிரிவிலிருந்து நிலை கோப்பின் உரலியை நகலெடுப்பதில் எந்த சிக்கலும் இருக்காது. பொருத்தமான கீற்றைத் தேர்வு செய்து, நிலை கோப்பின் தொடுப்பை வலச் சொடுக்கி, தொடுப்பை கிளிப்போர்டில் நகலெடுப்பதற்கு Copy Link என்பதை அழுத்தி, பின் நிலை கோப்பை பதிவிறக்க நகலெடுக்கப்பட்ட தொடுப்பைக் கட்டளை-வரியில் உள்ள wget பயன்கூறு நிரலில் ஒட்டவும்:

root #wget <ஒட்டப்பட_வேண்டிய_நிலை_உரலி>

கட்டளை-வரி உலாவிகள்

முற்றிலுமாக கட்டளை வரியில் மட்டுமே பணியாற்றும் பல மரபுவழி படிப்பவர்கள் மற்றும் 'பழமையை விரும்பும்' சென்டூ பயனர்கள், வரைவியல் அல்லாத பட்டிவழி-இயங்கு உலாவியான links (www-client/links) ஐ விரும்புகின்றனர். நிலையைப் பதிவிறக்க சென்டூ கண்ணாடி பட்டியலுக்குள் இவ்வாறாக உலாவவும்:

root #links https://www.gentoo.org/downloads/mirrors/

links உடன் HTTP பதிலாளியை பயன்படுத்த -http-proxy என்னும் விருப்பத்தேர்வுடன் URL ஐ அளிக்கவும்:

root #links -http-proxy proxy.server.com:8080 https://www.gentoo.org/downloads/mirrors/

links ஐ தொடர்ந்து lynx (www-client/lynx) என்னும் பெயரில் மேலும் ஒரு உலாவி உள்ளது. links ஐ போல இதுவும் ஒரு வரைவியல் அல்லாத உலாவியாகும். ஆனால் இது பட்டிவழியில் இயங்குவதில்லை.

root #lynx https://www.gentoo.org/downloads/mirrors/

பதிலாளி வரையறுக்கப்பட வேண்டும் என்றால், http_proxy மற்றும்/அல்லது ftp_proxy மாறிகளை ஏற்றுமதி செய்யவும்:

root #export http_proxy="http://proxy.server.com:port"
root #export ftp_proxy="http://proxy.server.com:port"

கண்ணாடி பட்டியலில் அருகில் உள்ள கண்ணாடியைத் தேர்வு செய்யவும். பொதுவாக HTTP கண்ணாடிகளே போதுமானது என்றாலும் கூடுதல் வரைமுறைகளும் அளிக்கப்பட்டுள்ளன. releases/amd64/autobuilds/ அடைவிற்குள் செல்லவும். இங்குக் கிடைக்கப்படும் எல்லா நிலை கோப்புகளும் காட்டப்பட்டிருக்கும் (தனி துணை-கட்டமைப்புகளின் பெயரில் பெயரிடப்பட்டுள்ள துணை அடைவுக்குள் இருக்கலாம்). இதில் ஒன்றைத் தேர்வு செய்த பின் பதிவிறக்குவதற்கு d விசையை அழுத்தவும்.

நிலை கோப்பின் பதிவிறக்கம் முடிந்தவுடன், நிலை கோப்பின் உள்ளடக்கம் மற்றும் அதன் ஒருமைப்பாட்டைச் சரிபார்க்க வாய்ப்புள்ளது. இதில் ஆர்வம் கொண்டுள்ளவர்கள் அடுத்த பக்கத்தில் தொடரவும்.

நிலை கோப்பை சரிபார்க்க மற்றும் ஏற்புடைமையை உறுதிப்படுத்த விரும்பாதோர் q விசையை அழுத்தி கட்டளை-வரியை மூடி பின் நேரடியாக நிலை tarball ஐ கட்டவிழ்தல் பிரிவிற்குச் செல்லலாம்.

சரிபார்த்தல் மற்றும் ஏற்புடைமையை உறுதிப்படுத்தல்

குறிப்பு
பெரும்பாலான நிலைகள் வெளிப்படையாக openrc அல்லது systemd init முறைமை வகையை பின்னொட்டாக கொண்டிருக்கும். இருப்பினும் சில கட்டமைப்புகளில் இப்போதைக்கு அவை இல்லாமல் இருக்கும்.

சிறும குறுந்தகட்டைப் போல, நிலை கோப்பை சரிபார்ப்பதற்கு மற்றும் ஏற்புடைமையை உறுதிப்படுத்துவதற்குக் கூடுதல் பதிவிறக்கங்கள் உள்ளன. இந்த படிநிலையைத் தவிர்க்கலாம் என்றாலும் கோப்பு முறையான இடத்தில் இருந்துதான் பதிவிறக்கப்பட்டதா என்பதை அறிய விரும்பும் பயனர்களுக்காக இவ்வகை கோப்பு(கள்) அளிக்கப்பட்டுள்ளன.

root #wget https://distfiles.gentoo.org/releases/
  • .CONTENTS கோப்பு, நிலை tarball இனுள் உள்ள எல்லா கோப்புகளின் பட்டியலைக் கொண்டுள்ளது.
  • .DIGESTS கோப்பு, நிலை கோப்பின் சரிகாண்தொகையை வெவ்வேறு படிமுறைகளில் கொண்டுள்ளது.
  • .DIGESTS.asc கோப்பு, .DIGESTS கோப்பை போல், நிலை கோப்பின் சரிகாண்தொகையை வெவ்வேறு படிமுறைகளில் கொண்டுள்ளதோடு, அது சென்டூ செயற்றிட்டத்தால் வழங்கப்பட்டது என்பதை உறுதி செய்யும் வகையில் மறைகுறியீடு மூலம் கையொப்பமிடப்பட்டுள்ளது.

openssl கட்டளையைப் பயன்படுத்தி வெளியீடுகளை .DIGESTS அல்லது .DIGESTS.asc கோப்புகள் அளித்த சரிகாண்தொகையோடு ஒப்பிட்டுப் பார்க்கவும்.

SHA512 சரிகாண்தொகையை சரிபார்ப்பதற்கு openssl ஐ பயன்படுத்தவும்:

root #openssl dgst -r -sha512 stage3-amd64-<release>-<init>.tar.xz

dgst கொடியானது Message Digest துணை கட்டளையை பயன்படுத்துமாறு openssl கட்டளையை அறிவுறுத்துகிறது. மேலும்,-r கொடியானது coreutils வடிவமைப்பில் வெளியிடவும் -sha512 ஆனது SHA512 க்கும் ஆகும்.

BLAKE2B512 சரிகாண்தொகையை openssl ஐ கொண்டு சரிபார்க்கவும்:

root #openssl dgst -r -blake2b512 stage3-amd64-<release>-<init>.tar.xz

இந்த கட்டளைகளால் வரும் வெளியீடுகளை .DIGESTS(.asc) கோப்பில் பதிவுசெய்யப்பட்டுள்ள மதிப்புகளோடு ஒப்பிடவும். மதிப்புகள் பொருந்த வேண்டும், இல்லையென்றால் பதிவிறக்கப்பட்ட கோப்பு (அல்லது digest கோப்பு) பழுதடைந்திருக்கலாம்.

தொடர்புடைய .sha265 கோப்பிலிருந்து SHA256 புல எண்களைச் சரிபார்க்க sha512sum கட்டளையைப் பயன்படுத்தலாம்:

root #sha256sum --check stage3-amd64-<release>-<init>.tar.xz.sha256

sha256sum கட்டளையில் உள்ள --check விருப்பத்தேர்வானது எதிர்பார்க்கப்படும் கோப்புகள் மற்றும் அதற்குத் தொடர்புடைய புல எண்களைக் கொண்டுள்ள பட்டியலைப் படித்து பின் புல எண்களைச் சரியாகக் கணித்த கோப்புகளுக்கு "OK" எனவும் தவறாகக் கணித்த கோப்புகளுக்கு "FAILED" எனவும் அச்சிடுமாறு அறிவுறுத்துகிறது.

ISO கோப்பை போல், tar.xz கோப்பில் உள்ள மறைகுறியீட்டு கையொப்பத்தையும் gpg கட்டளையைக் கொண்டு அதில் உள்ள சரிகாண்தொகை எந்த இடத்திலும் சிதைக்கப்படவில்லை என்பதை உறுதிப்படுத்திக்கொள்ளச் சரிபார்க்கலாம்:

For official Gentoo live images, the sec-keys/openpgp-keys-gentoo-release package provides PGP signing keys for automated releases. The keys must first be imported into the user's session in order to be used for verification:

root #gpg --import /usr/share/openpgp-keys/gentoo-release.asc

For all non-official live images which offer gpg and wget in the live environment, a bundle containing Gentoo keys can be fetched and imported:

root #wget -O - https://qa-reports.gentoo.org/output/service-keys.gpg | gpg --import

Verify the signature of the tarball and, optionally, associated checksum files:

root #gpg --verify stage3-amd64-<release>-<init>.tar.xz{.DIGESTS.asc,}

If verification succeeds, "Good signature from" will be in the output of the previous command(s).

வெளியீடு ஊடகத்தைக் கையொப்பமிடப் பயன்படுத்தப்பட்ட OpenPGP திறவுகோல்களின் ஒப்பங்களை சென்டூ இணையச் சேவையகத்தில் உள்ள வெளியீடு ஊடக ஒப்பங்கள் பக்கத்தில் கிடைக்கும்.

நிலை tarball ஐ நிறுவுதல்

இப்போது பதிவிறக்கிய நிலையை முறைமைக்குள் கட்டவிழ்க்கவும். இதற்கு tar நிரலை பயன்படுத்தலாம்:

root #tar xpvf stage3-*.tar.xz --xattrs-include='*.*' --numeric-owner

இதே விருப்பத்தேர்வுகள் (xpf மற்றும் --xattrs-include='*.*') கட்டளையில் பயன்படுத்தப்பட்டிருப்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளவும். இதில் பிழிந்தெடுப்பதற்கு (extract) x விருப்பத்தேர்வும், அனுமதிகளைப் பாதுகாப்பதற்கு (preserve) p விருப்பத்தேர்வும், ஒரு கோப்பை (file) பிழிந்தெடுப்பதற்கு f விருப்பத்தேர்வும் (வழக்கமான உள்ளிடு கோப்பிற்கான விருப்பத்தேர்வு இல்லை) பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. --xattrs-include='*.*' என்பது காப்பக கோப்பில் சேமிக்கப்பட்டிருக்கும் எல்லா பெயர் வெளிகளின் விரிவாக்கப்பட்ட பண்புகளை பேணி காப்பதற்காகச் சேர்க்கப்படுவதாகும். இறுதியாக, --numeric-owner என்னும் விருப்பத்தேர்வானது சென்டூ வெளியீடு பொறியியல் குழு திட்டமிடப்பட்டது போல், tarball லில் இருந்து பிழிந்தெடுக்கப்பட்ட கோப்புகளின் பயனர்கள் மற்றும் குழு ID க்கள் மாறாமல் இருப்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது (சில துணிவாகப் பயனர்களால் அதிகாரப்பூர்வமான சென்டூ நேரலை நிறுவல் ஊடகம் பயன்படுத்தப்படாத சூழலிலும்).

  • x extract, instructs tar to extract the contents of the archive.
  • p preserve permissions.
  • v verbose output.
  • f file, provides tar with the name of the input archive.
  • --xattrs-include='*.*' Preserves extended attributes in all namespaces stored in the archive.
  • --numeric-owner Ensure that the user and group IDs of files being extracted from the tarball remain the same as Gentoo's release engineering team intended (even if adventurous users are not using official Gentoo live environments for the installation process).
  • -C /mnt/gentoo Extract files to the root partition regardless of the current directory.

இப்போது நிலை கோப்பு கட்டவிழ்க்கப்பட்டு விட்டதால், மேற்கொண்டு தொகுத்தல் விருப்பத்தேர்வுகளை உள்ளமைத்தல் இல் தொடரலாம்.

தொகுத்தல் விருப்பத்தேர்வுகளை உள்ளமைத்தல்

முன்னுரை

முறைமையை உகப்பாக்க, சென்டூவால் அதிகாரப்பூர்வமாக ஆதரிக்கப்பட்ட தொகுப்பு செயலாட்சியாளரான Portage இன் நடத்தையை நேரடியாகப் பாதிக்கும் ஓரிரு மாறிகளை அமைக்க வாய்ப்புள்ளது. இத்தகைய மாறிகளையெல்லாம் சூழல் மாறிகளாக (export ஐ பயன்படுத்தி) அமைக்கலாம். ஆனால், இது நிலையானதல்ல.

குறிப்பு
பொதுவாக மாறிகள் செயற்றிளத்தின் தனியமைப்பு அல்லது rc கோப்புகள் மூலம் ஏற்றுமதி செய்யலாம். இருப்பினும் இது அடிப்படை முறைமை மேலாண்மைக்கான சிறந்த வழிமுறையாக கருதப்படுவதில்லை.

Portage இயங்கும் போது make.conf கோப்பை படிக்கும். இந்த கோப்பில் சேமித்து வைத்துள்ள மதிப்புகள் இதன் ஓடுநிலை நடத்தையை மாற்றியமைக்கும். make.conf கோப்பானது Portage இன் முதன்மை உள்ளமைவு கோப்பாக கருதப்படுவதால் இதன் உள்ளடக்கத்தை கவனமாக கையாளவும்.

குறிப்பு
எல்லா வாய்ப்புள்ள மாறிகளின் கருத்திடப்பட்ட பட்டியலை /mnt/gentoo/usr/share/portage/config/make.conf.example இல் காணலாம். வெற்றிகரமான சென்டூ நிறுவலுக்கு கீழுள்ள மாறிகளை மட்டும் அமைத்தால் பொதுமானது.

வெற்றிகரமான சென்டூ நிறுவலுக்கு கீழே குறிப்பிடப்பட்டுள்ள மாறிகளை மட்டும் அமைத்தால் போதும்.}}

உகப்பாக்குதல் மாறிகளைப் பின்வருமாறு திருத்த உரை திருத்தியை (இந்த கையேட்டில் நாங்கள் nano வை பயன்படுத்துகிறோம்) துவக்கவும்.

root #nano /mnt/gentoo/etc/portage/make.conf

make.conf.example கோப்பின் மூலம் make.conf கோப்பு எவ்வாறு வடிவமைக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும் என்பதை அறிந்து கொள்ளலாம். கருத்து தெரிவிக்கப்பட்ட வரிகள் # ஐ கொண்டு துவங்களும். மற்ற வரிகள் மாறி="உள்ளடக்கம்" என்னும் தொடரியலில் மாறிகளை வரையறுக்கின்றன (இதில் மாறி பெயர்கள் பெரிய எழுத்துக்களில் இருக்கும்). இவ்வகை மாறிகளை அடுத்த பிரிவில் பார்க்கலாம்.

CFLAGS மற்றும் CXXFLAGS

CFLAGS மற்றும் CXXFLAGS கொடிகள் முறையே GCC யின் C மற்றும் C++ தொகுப்பிகளுக்கான உகப்பாக்குதல் கொடிகளை வரையறுக்கின்றன. பொதுவாக எல்லாம் இங்கு வரையறுக்கப்பட்டிருந்தாலும், அதிகப்படியான செயல்திறனுக்காக ஒருவர் இந்த கொடிகளை ஒவ்வொரு நிரல்களுக்கும் தனித்தனியாக உகப்பாக்க வேண்டியிருக்கும். இதற்குக் காரணம் ஒவ்வொரு நிரலும் ஒன்றிலிருந்து இன்னொன்று மாறுபட்டவை. இருப்பினும், இது நிர்வகிக்கக்கூடியதில்லை என்பதால் இவ்வகை கொடிகளுக்கான வரையறுத்தல்கள் ஏற்கனவே make.conf கோப்பில் உள்ளன.

make.conf கோப்பில் ஒருவர் முறைமையை பொதுவாகவே சிறப்பாகப் பதிலளிக்கக்கூடியதாக மாற்றக் கூடிய உகப்பாக்கல் கொடிகளை வரையறுக்க வேண்டும். சோதனை வழி அமைப்புகளை இந்த மாறியில் இட வேண்டாம்; அளவுக்கு அதிகமான உகப்பாக்கல் நிரல்களை முறையில்லாமல் செயல்பட வைக்கலாம் (பழுதாகலாம் அல்லது இன்னும் மோசமான சிக்கல்களும் ஏற்படலாம்).

நாங்கள் எல்லா வாய்ப்புள்ள உகப்பாக்கல் விருப்பத்தேர்வுகளைப் பற்றியும் விளக்கப்போவதில்லை. இதையெல்லாம் புரிந்துகொள்வதற்கு GNU எழிவரி கையேடு(கள்) அல்லது GCC இன் தகவல் பக்கத்தை (info gcc) படிக்கவும். make.conf.example கோப்பும் பல எடுத்துக்காட்டுகள் மற்றும் தகவல்களைக் கொண்டுள்ளது; படிக்க மறவாதீர்.

முதல் அமைப்பான -march= அல்லது -mtune= கொடி இலக்கு கட்டமைப்பின் பெயரைக் குறிக்கிறது. வாய்ப்புள்ள விருப்பத்தேர்வுகள் make.conf.example கோப்பில் (கருத்து வடிவில்) விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. இதற்கு பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படும் native என்னும் மதிப்பானது தொகுப்பியை இப்போதுள்ள முறைமையின் (ஜென்டூவை நிறுவிக் கொண்டிருப்பதில் உள்ள) இலக்கு கட்டமைப்பைத் தேர்வு செய்யச் சொல்லும்.

இரண்டாவதாக உள்ள -O கொடி (பெரிய எழுத்து O, சுழியம் இல்லை) gcc உகப்பாக்குதல் வகுப்பு கொடியாகும். வாய்ப்புள்ள வகுப்புகள்: s (அளவு உகப்பாக்கப்பட்டது), 0 (சுழியம் - எந்த உகப்பாக்கலும் இல்லை), 1, 2 அல்லது ஏன் 3 ஐ கூடக் கூடுதல் வேக-உகப்பாக்கல் கொடிகளாகப் பயன்படுத்தலாம் (ஒவ்வொரு வகுப்பும் அதற்கு முந்திய வகுப்பின் கொடியை விடச் சற்று கூடுதலாகக் கொண்டிருக்கும்). முன்னிருப்பாக -O2 பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. -O3 முறைமை முழுமைக்கும் பயன்படுத்தும்போது சில சிக்கல்கள் ஏற்படுவதால், -O2 ஐ பயன்படுத்துமாறு பரிந்துரைக்கிறோம்.

-pipe என்பது மற்றொரு புகழ்பெற்ற உகப்பாக்கல் கொடியாகும் (தொகுத்தலின் பல்வேறு நிலைகளுக்கு இடையில் தொடர்பு கொள்ளத் தற்காலிக கோப்புகளை விடக் குழாய்களைப் பயன்படுத்தவும்). இது உற்பத்தி செய்யப்பட்ட குறியீட்டில் எந்த ஒரு தாக்கத்தையும் ஏற்படுத்தாது. ஆனால் அதிக நினைவக இடத்தை பயன்படுத்தும். குறைவான நினைவக அளவை கொண்டுள்ள முறைமைகளில் சூழலில், இதனால் gcc நிறுத்தப்பட்டுவிட வாய்ப்புள்ளதால் இந்த கொடியை இதற்குப் பயன்படுத்த வேண்டாம்.

-fomit-frame-pointer ஐ பயன்படுத்துவதால் (இதனால் செயல்களுக்குத் தேவைப்படாத சட்ட குறிமுள்ளைப் பதிவேட்டில் வைத்திருப்பதில்லை) செயலியை வழுநீக்கும்போது கடுமையான விளைவுகள் ஏற்படுத்தக்கூடும்.

CFLAGS மற்றும் CXXFLAGS மாறிகளை வரையறுக்கும்போது வெவ்வேறு உகப்பாக்கல் கொடிகளைச் சேர்த்து ஒரே சரமாக்கவும். இதற்குக் கட்டவிழ்க்கப்பட்ட நிலை3 காப்பக கோப்பிலிருந்த முன்னிருப்பு மதிப்புகள் போதுமானது. பின்வருவது ஒரு எடுத்துக்காட்டு மட்டுமே:

குறிமுறை CFLAGS and CXXFLAGS மாறிகளின் எடுத்துக்காட்டுகள்
# எல்லா மொழிகளுக்கும் அமைப்பதற்கான தொகுப்பி கொடிகள்
COMMON_FLAGS="-march=native -O2 -pipe"
# இரண்டு மாறிகளுக்கும் ஒரே அமைப்புகளை பயன்படுத்தவும்
CFLAGS="${COMMON_FLAGS}"
CXXFLAGS="${COMMON_FLAGS}"
துணுக்கு
GCC உகப்பாக்கல் கட்டுரை பல்வேறு தொகுத்தல் விருப்பத்தேர்வுகள் ஒரு முறைமையில் எவ்வகை தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் என்பதைப் பற்றிய பல தகவல்களை அளித்தாலும், முறைமையை உகப்பாக்கல் பற்றி எளிமையாக விளக்கும் Safe CFLAGS கட்டுரையானது புதிய பயனர்களுக்கு மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.

RUSTFLAGS

Many programs are now written in Rust which has its own way of optimising. By default Rust optimizes to level 3 on all release builds unless a project changes it so this should be left as is. A full optimization list (known as codegen) that can be passed to the rust compiler is available at https://doc.rust-lang.org/rustc/codegen-options/index.html.

The most useful optimization would be to tell Rust to compile for your CPU using the following example:

கோப்பு /etc/portage/make.confRUSTFLAGS Example
RUSTFLAGS="${RUSTFLAGS} -C target-cpu=native"

To get a list of supported CPUs in Rust run:

root #rustc -C target-cpu=help

This will show what the default and also which CPU will be selected with native.

குறிப்பு
The above command only works on desktop stage3 tarballs or after emerging dev-lang/rust-bin or dev-lang/rust.

MAKEOPTS

MAKEOPTS மாறி ஒரு தொகுப்பை நிறுவும்போது எத்தனை இணை தொகுத்தல்கள் செயல்பட வேண்டும் என்பதை வரையறுக்கிறது. Portage பதிப்பு 3.0.31[1] இன் படி, இது வரையறுக்கப்படாமல் இருந்தால், nproc கட்டளை அளிக்கும் இழைகளின் எண்ணிக்கைகளை MAKEOPTS மாறிக்கு அமைப்பது Portage இன் முன்னிருப்பு நடத்தையாகும்.

மேலும், Portage பதிப்பு 3.0.53[2] இன் படி, இதை வரையறுக்கப்படாமல் விட்டால் nproc இன் மூலம் கிடைக்கும் இழைகளின் எண்ணிக்கையை MAKEOPTS மாறியின் மதிப்பாக அமைப்பது Portage இன் முன்னிருப்பு நடத்தையாகும்.

மையசெயலகம் கொண்டுள்ள இழைகளின் எண்ணிக்கையை (அல்லது முறைமை நினைவகத்தின் மொத்த அளவை) 2 ஆல் வகுத்து வரும் எண்ணை விட குறைவாக அமைப்பது சிறந்த தேர்வாகும்.

எச்சரிக்கை
அதிக எண்ணிக்கையிலான வேளைகளைப் பயன்படுத்தும்போது குறிப்பிடத்தக்க வகையில் நினைவகம் செலவிடப்படும். ஒவ்வொரு குறிப்பிட்ட வேளைக்கும் குறைந்தது 2 GiB அளவுள்ள RAM ஐ தரப் பரிந்துரைக்கப்படுகிறது (எடுத்துக்காட்டாக -j6 என்னும் வேளைக்குக் குறைந்தது 12 GiB அளவிற்கு நினைவகம் தேவைப்படும்). நினைவு தீர்ந்து போவதைத் தவிர்க்க, இருக்கும் நினைவகத்திற்குத் தகுந்தவாறு வேளைகளின் எண்ணிக்கையைக் குறைக்கவும்.
துணுக்கு
இணை emerge களை (--jobs) பயன்படுத்தும்போது, பயனுள்ள வேளைகளின் எண்ணிக்கை கணிசமாக உயரும் (make வேளைகளை emerge வேளைகளால் பெருக்கினால் வரும் எண்ணிக்கை வரை). இதை உள்ளூர் புரவலன்-மட்டும் distcc உள்ளமைவை இயக்குவதன் மூலம் ஒரு புரவலனுக்கான தொகுப்பு வேளைகளின் எண்ணிக்கைகளின் அளவை கட்டுப்படுத்துகிறது.
கோப்பு /etc/portage/make.confMAKEOPTS ஐ make.conf இல் அறிவிப்பதற்கான எடுத்துக்காட்டு
# இது வரையறுக்கப்படாமல் இருந்தால், <span style="font-family: monospace; font-size: 95%; font-weight: bold;" class="tripleclick-separator">nproc</span> கட்டளை அளிக்கும் இழைகளின் எண்ணிக்கைகளை <var>MAKEOPTS</var> மாறிக்கான சுமை-சராசரி மற்றும் பணி மதிப்பாக அமைப்பது Portage இன் முன்னிருப்பு நடத்தையாகும்.
# '4' என்பதற்குப் பதிலாக உங்கள் முறைமையின் குறைந்தபட்ச நினைவக திறன் மற்றும் இழைகளின் எண்ணிக்கைகளுக்கு ஏற்ற எண்ணை அமைக்கவும்.

MAKEOPTS="-j4"

மேலும் விவரங்களுக்கு man 5 make.conf இல் MAKEOPTS ஐ தேடவும்.

அணியம், அமை, செல்!

உங்கள் தனிப்பட்ட விருப்பத்திற்கு ஏற்றவாறு /mnt/gentoo/etc/portage/make.conf கோப்பை மாற்றியமைத்து பின் சேமிக்கவும் (nano உரை திருத்தி பயனர்கள் முதலில் Ctrl+o ஐ அழுத்தி எழுதியவுடன் Ctrl+x கூட்டு விசையை வெளியேறுவதற்கு அழுத்தவும்).

மேற்கோள்கள்

  1. ↑ https://gitweb.gentoo.org/proj/portage.git/commit/?id=5d2af567772bb12b073f1671daea6263055cbdc2
  2. ↑ https://gitweb.gentoo.org/proj/portage.git/commit/?id=de7be7f45ee54e3f789def46542919550687d15e




Chroot செய்தல்

DNS விவரங்களை நகலெடுத்து வைத்தல்

புதிய சூழலுக்குள் நுழைவதற்கு முன் இன்னும் ஒரு செயல் செய்ய வேண்டியுள்ளது. அது /etc/resolv.conf கோப்பில் உள்ள DNS விவரங்களை நகலெடுப்பதாகும். புதிய சூழலுக்குள் சென்ற பிறகும் வலையமைப்பு வேளை செய்வதை உறுதிசெய்துகொள்ள இது தேவையானதாகும். /etc/resolv.conf கோப்பு வலையமைப்பிற்கான பெயர்-சேவையகங்களைக் கொண்டுள்ளது.

இந்த தகவல்களை நகலெடுப்பதற்கு, cp கட்டளையைப் பயன்படுத்தும்போது --dereference விருப்பத்தேர்வை அளிக்குமாறு பரிந்துரைக்கிறோம். ஒருவேளை /etc/resolv.conf என்பது ஒரு குறியீட்டுத் தொடுப்பாக இருந்தால் இதை நகலெடுக்காமல் இது காட்டும் இலக்கு கோப்பை நகலெடுக்கும். இல்லையென்றால், புதிய சூழலில் உள்ள குறியீட்டுத் தொடுப்பு இல்லாத ஒரு கோப்பை நோக்கி இருக்கும் (பெரும்பாலும் தொடுப்பு காட்டும் இலக்கு புதிய சூழலுக்குள் கிடைக்காமல் போகலாம்).

root #cp --dereference /etc/resolv.conf /mnt/gentoo/etc/

தேவையான கோப்பு முறைமைகளை ஏற்றுதல்

துணுக்கு
If using Gentoo's install media, this step can be replaced with simply: arch-chroot /mnt/gentoo.

இன்னும் சில நேரத்தில், லினக்சு வேர் புதிய இடத்திற்கு மாறிவிடும்.

கிடைக்கும்படி செய்ய வேண்டிய கோப்பு முறைமைகள்:

  • /proc/ இது ஒரு போலி-கோப்பு முறைமையாகும். பார்ப்பதற்கு வழக்கமான கோப்புகள் போலத் தோன்றினாலும் இவை போகிற போக்கில் லினக்சு கருநிரலால் உருவாக்கப்பட்டது.
  • /sys/ இதுவும் /proc/ ஐ போல் ஒரு போலி-கோப்பு முறைமையாகும். /proc/ விட மேம்பட்ட கட்டமைப்பைக் கொண்டுள்ள இது ஒருகாலத்தில் இதற்கு மாற்றாகப் பார்க்கப்பட்டது.
  • /dev/ என்பது எல்லா சாதனங்களையும் உள்ளடக்கிய வழக்கமான கோப்பு முறைமையாகும். இது லினக்சு சாதன மேலாளரால் (பொதுவாக udev) ஓரளவு மேலாண்மை செய்யப்பட்டு வருகிறது.
  • /run/ என்பது PID கோப்புகள் அல்லது பூட்டுகள் போன்ற இயக்க நேரத்தில் உற்பத்தியாகும் கோப்புகளுக்காக பயன்படுத்தப்படும் ஒரு இடைக்கால கோப்பு முறைமையாகும்.

/proc/ இருப்பிடம் /mnt/gentoo/proc/ இன் மேல் ஏற்றப்படும். மற்றவை கட்டி-ஏற்றப்படுகிறது. இறுதியாகக் கூறப்பட்டதன் பொருள், எடுத்துக்காட்டாக, /mnt/gentoo/sys/ என்பது உண்மையில் /sys/ ஆக இருக்கும் (ஒரே கோப்பு முறைமையில் இது வெறும் இரண்டாவது நுழைவு புள்ளிதான்), ஆனால் /mnt/gentoo/proc/ பொருத்தவரை இது கோப்பு முறைமையில் (எடுத்துக்காட்டாக பேசுகையில்) உள்ள ஒரு புதிய ஏற்றுப்புள்ளியாகும்.

root #mount --types proc /proc /mnt/gentoo/proc
root #mount --rbind /sys /mnt/gentoo/sys
root #mount --make-rslave /mnt/gentoo/sys
root #mount --rbind /dev /mnt/gentoo/dev
root #mount --make-rslave /mnt/gentoo/dev
root #mount --bind /run /mnt/gentoo/run
root #mount --make-slave /mnt/gentoo/run
குறிப்பு
--make-rslave செயல்பாடுகள் systemd ஆதரவிற்கு நிறுவலில் பின்னர் தேவைப்படும்.
எச்சரிக்கை
சென்டூ அல்லாத ஊடகத்தைப் பயன்படுத்தும்போது, இது போதாமல் போகலாம். சில வழங்கல்கள் /dev/shm ஐ /run/shm/ ற்கான குறியீட்டுத் தொடுப்பாக உருவாக்குகின்றன என்றாலும் இவை chroot செய்தபிறகு, செல்லாததாகி விடுகிறது. /dev/shm/ ஐ முறையான tmpfs ஏற்ற முன்னணியாகச் செய்வது இதைச் சரிசெய்யும்.
root #test -L /dev/shm && rm /dev/shm && mkdir /dev/shm
root #mount --types tmpfs --options nosuid,nodev,noexec shm /dev/shm

பயன்முறை 1777 அமைக்கப்பட்டிருக்கிறதா என்பதையும் உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளவும்.

root # chmod 1777 /dev/shm /run/shm

புதிய சூழலுக்குள் நுழைதல்

இப்போது எல்லா பகிர்வுகளும் துவக்கப்பட்டு அடிப்படை சூழல் நிறுவப்பட்டுவிட்டதால், புதிய நிறுவல் சூழலினுள் chroot செய்து நுழைவதற்கான நேரம் வந்துவிட்டது. இதன் பொருள், அமர்வானது அதன் வேரை (அணுகக்கூடியதிலேயே மிகவும் உயர்நிலை இருப்பிடம்) இப்போதுள்ள நிறுவல் சூழலில் (நிறுவல் குறுந்தகடு அல்லது மற்ற நிறுவல் ஊடகத்தில்) இருந்து நிறுவல் முறைமைக்கு (அதாவது துவக்கப்பட்ட பகிர்வுகளுக்கு) மாற்றும். வேரை மாற்றுவதால் (change root) இந்த செயலை chroot என அழைக்கிறோம்.

chroot செயலை மூன்று படிநிலைகளில் செய்து முடிக்கலாம்:

  1. வேர் இருப்பிடம் நிறுவல் ஊடகத்தில் உள்ள / இல் இருந்து பகிர்வுகளில் உள்ள /mnt/gentoo/ க்கு chroot மூலம் மாற்றப்படும்.
  2. source கட்டளையைப் பயன்படுத்தி /etc/profile இல் உள்ள சில அமைப்புகளை நினைவகத்தில் மறு ஏற்றப்படுகிறது.
  3. நாம் chroot சூழலுக்குள் உள்ளோம் என்பதை நினைவு படுத்த முதன்மை தூண்டியை மாற்றப்படுகிறது.
root #chroot /mnt/gentoo /bin/bash
root #source /etc/profile
root #export PS1="(chroot) ${PS1}"

இந்த இடத்திலிருந்து, மேற்கொள்ளப்படும் எல்லா செயல்களும் உடனடியாக சென்டூ லினக்சு சூழலில் எதிரொளிக்கும்.

துணுக்கு
இந்த இடத்திற்குப் பிறகு எங்காவது சென்டூ நிறுவல் தடைப்பட்டால், இந்த படிநிலையிலிருந்து மீண்டும் தொடர கண்டிப்பாக வாய்ப்புள்ளது. வட்டை மீண்டும் பகிர்வு செய்ய வேண்டிய தேவையில்லை! எளிமையாக வேர் பகிர்வை ஏற்றிய பின் மேலுள்ள DNS தகவலை நகலெடுத்து வைத்தல் பிரிவில் கூறப்பட்டுள்ள படிநிலைகளைப் பின்பற்றி வேலைசெய்து கொண்டிருக்கும் சூழலுக்குள் மீண்டும் செல்லவும். மேலும் இது துவக்க ஏற்றிச் சிக்கல்களைத் தீர்க்க பயனுள்ளதாக இருக்கும். மேலும் தகவல்களை chroot கட்டுரையில் காணலாம்.

Preparing for a bootloader

Now that the new environment has been entered, it is necessary to prepare the new environment for the bootloader. It will be important to have the correct partition mounted when it is time to install the bootloader.

UEFI systems

For UEFI systems, /dev/sda1 was formatted with the FAT32 filesystem and will be used as the EFI System Partition (ESP). Create a new /efi directory (if not yet created), and then mount ESP there:

root #mount /dev/sda1 /efi

DOS/Legacy BIOS systems

For DOS/Legacy BIOS systems, the bootloader will be installed into the /boot directory, therefore mount as follows:

root #mount /dev/sda1 /boot

Portage ஐ உள்ளமைத்தல்

இணையத்தை கொண்டு சென்டூ ebuild கருவூல நொடிப்பெடுப்பை நிறுவுதல்

அடுத்த படிநிலை சென்டூ ebuild கருவூலத்தின் நொடியெடுப்பை நிறுவுதலாகும். இந்த நொடியெடுப்பானது கிடைக்கும் மென்பொருட்களின் தலைப்புகள் (நிறுவலுக்காக), எந்த தனியமைப்பை முறைமை மேலாளர் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும், தொகுப்பு அல்லது தனியமைப்பு சார்ந்த செய்தி உருப்படிகள் முதலியவற்றை Portage ற்கு தெரிவிக்கும் கோப்புகளின் திரள்களைக் கொண்டுள்ளது.

emerge-webrsync ஐ கட்டுப்படுத்தப்பட்ட தீயரண்களுக்கு பின்னால் உள்ளவர்களும் (இது நொடிப்பெடுப்பை பதிவிறக்குவதற்கு HTTP/FTP நெறிமுறையைப் பயன்படுத்துவதால்), வலையமைப்பு கற்றையகலத்தை சேமிக்க விரும்புவோர்களும் பயன்படுத்தப் பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. வலையமைப்பு அல்லது கற்றையகல கட்டுப்படுத்தல்கள் எதுவும் இல்லாத படிப்பவர்கள் இதை வெளிப்படையாகத் தவிர்த்து அடுத்த பிரிவிற்குச் செல்லலாம்.

இது சென்டூவின் கண்ணாடி தளங்களுள் ஒன்றிலிருந்து அண்மை நொடியெடுப்பை (நாள் அடிப்படையில் வெளிவரும்) எடுத்துவந்து முறைமையில் நிறுவும்:

root #emerge-webrsync
குறிப்பு
செயல்பாட்டின் போது, emerge-webrsync பயன்கூறு நிரலானது /var/db/repos/gentoo/ இருப்பிடம் காணவில்லை என முறையிடலாம். இது எதிர்பார்க்கப்பட்ட ஒன்றுதான் என்பதால் இதைப் பற்றிக் கவலைகொள்ளத் தேவையில்லை - கருவி அதற்குரிய இடத்தை உருவாக்கும்.

இந்த இடத்திலிருந்து, சில புதுப்பித்தல்களை இயக்க பரிந்துரைக்கப்பட்டுள்ளது என Portage குறிப்பிடலாம். இதற்குக் காரணம், நிலை கோப்பு மூலம் நிறுவப்பட்ட முறைமை தொகுப்புகளுக்கான புதிய பதிப்புகள் இப்போது கிடைக்கப் பெறலாம்; கருவூல நொடியெடுப்பின் மூலம் புதிய தொகுப்புகளைப் பற்றி இப்போது Portage அறிந்திருக்கும். தொகுப்பு புதுப்பித்தல்களை இப்போதைக்கு தவிர்த்துக்கொள்ளலாம்; இதை சென்டூ நிறுவல் முடியும் வரை தள்ளிப் போடலாம்.


விரும்பினால்: கண்ணாடிகளை தேர்வு செய்தல்

மூலநிரல் கோப்புகளை விரைவாகப் பதிவிறக்க வேகமான கண்ணாடி தளத்தைத் தேர்ந்தெடுக்கப் பரிந்துரைக்கிறோம். Portage make.conf கோப்பினுள் உள்ள GENTOO_MIRRORS மாறியைக் கண்டறிந்து அதில் பட்டியலிடப்பட்டுள்ள கண்ணாடி தளங்களைப் பயன்படுத்தும். சென்டூ கண்ணாடி பட்டியலில் முறைமை அமைந்துள்ள இடத்திற்கு அருகில் உள்ள (பெரும்பாலும் வேகமானதாக இருக்கும் என்பதால்) கண்ணாடி தளத்தை (அல்லது கண்ணாடி தளங்களை) தேட முடியும். இதை எளிமையாக்கும் நோக்கில், நாங்கள் பயனர்களுக்கு நல்ல இடைமுகத்தைக் கொண்டுள்ள mirrorselect கருவியை அளிக்கிறோம். இதன்மூலம் தேவையான கண்ணாடி தளங்களைத் தேர்வு செய்யப் பட்டியலில் விருப்பமான கண்ணாடி தளங்களைக் கண்டறிந்து Spacebar விசையை அழுத்தி ஒன்று அல்லது அதற்கு மேல் உள்ள கண்ணாடி தளங்களைத் தேர்வு செய்யவும்.

A tool called mirrorselect provides a pretty text interface to more quickly query and select suitable mirrors. Just navigate to the mirrors of choice and press Spacebar to select one or more mirrors.

root #mirrorselect -i -o >> /mnt/gentoo/etc/portage/make.conf

Alternatively, a list of active mirrors are available online.

விரும்பினால்: சென்டூ ebuild கருவூலத்தை புதுப்பித்தல்

சென்டூ ebuild கருவூலத்தை அண்மை பதிப்பிற்குப் புதுப்பிக்க வாய்ப்புள்ளது. முன் கூறிய emerge-webrsync கட்டளை மிக சமீபத்திய நொடிப்பெடுப்பை நிறுவியிருக்கும் (பெரும்பாலும் 24 மணிக்குள் வெளிவந்த), ஆகையால் இந்த படியை விரும்பினால் தொடரலாம்.

கடைசியாக வெளிவந்த தொகுப்பு புதுப்பித்தல்கள் தேவைப்படுகிறது என வைத்துக்கொள்வோம் (1 மணிக்கு முன்பு வரை வெளிவந்தவை). அப்போது emerge --sync ஐ பயன்படுத்தவும். இந்த கட்டளை rsync நெறிமுறையைப் பயன்படுத்தி சென்டூ ebuild கருவூலத்தை (emerge-webrsync கட்டளை மூலம் முன்னதாக எடுத்துவரப்பட்டதை) புதுப்பித்து முறைமையை அண்மை நிலையில் வைக்கிறது.

root #emerge --sync

சட்ட இடையகங்கள் அல்லது தொடர் முனையங்கள் போன்ற மெதுவான முனையங்களில் செயல்பாடுகளை வேகப்படுத்த --quiet விருப்பத்தேர்வைப் பயன்படுத்துவதைப் பரிந்துரைக்கப்படுகிறது.

root #emerge --sync --quiet

செய்தி உருப்படிகளை படித்தல்

சென்டூ ebuild கருவூலம் ஒத்திசைக்கும்போது, பின்வரும் செய்தியை ஒத்த தகவல் செய்திகளை Portage வெளியிடலாம்:

* IMPORTANT: 2 news items need reading for repository 'gentoo'.
* Use eselect news to read news items.

சென்டூ ebuild கருவூலத்தின் மூலம் தீவிரமான செய்திகளைப் பயனர்களுக்குத் தெரிவிப்பதற்கான உரையாடல் ஊடகத்தை அளிப்பதற்காகச் செய்தி உருப்படிகள் உருவாக்கப்பட்டன. இதை மேலாண்மை செய்ய eselect news ஐ பயன்படுத்தவும். சென்டூ சார்ந்த பயன்கூறு நிரலான eselect என்னும் செயலி முறைமையை மேலாண்மை செய்வதற்கான பொதுவான மேலாண்மை இடைமுகத்தை அனுமதிக்கிறது. இந்த வழக்கில், eselect இல் news கூறு சேர்த்துப் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

news கூறிற்கு, மூன்று செயல்பாடுகள் அதிகம் பயன்படுத்தப்படுகின்றன:

  • list மூலம் இருக்கும் செய்தி உருப்படிகளின் மேலோட்டத்தைக் காணலாம்.
  • read மூலம் செய்தி உருப்படிகளைப் படிக்கலாம்.
  • purge மூலம் செய்தி உருப்படிகளைப் படித்தவுடன் மீண்டும் படிக்க இயலாத வகையில் நீக்கவிடலாம்.
root #eselect news list
root #eselect news read

செய்தி படிப்பானைப் பற்றி மேலும் தகவல்கள் அதன் கைமுறை பக்கத்தில் காணலாம்:

root #man news.eselect

சரியான தனியமைப்பைத் தேர்வு செய்தல்

துணுக்கு
பணித்தள தனியமைப்புகள் பணித்தள சூழல்களுக்கு மட்டும் என்றில்லை. இவை சின்னஞ்சிறு சாளர மேலாளர்களான i3 அல்லது sway விற்கும் பொருந்தும்.

தனியமைப்பு எந்தவொரு சென்டூ முறைமைக்கும் கட்டுமான தொகுதியாகும். இது USE, CFLAGS மற்றும் பல முக்கியமான மாறிகளுக்கு முன்னிருப்பு மதிப்புகளை அளிப்பதோடு மட்டுமல்லாமல் குறிப்பிட்ட தொகுப்பு பதிப்புகளின் வரம்பை முறைமையோடு பூட்டி வைக்கிறது. இந்த அமைப்புகள் எல்லாம் சென்டூ Portage உருவாக்குநர்களால் பராமரிக்கப்படுகிறது.

முறைமை இப்போது எந்த தனியமைப்பைப் பயன்படுத்திக் கொண்டிருக்கிறது என்பதை காண, eselect கட்டளையில் இப்போது profile என்னும் கூறையும் சேர்த்து இயக்கவும்:

root #eselect profile list
Available profile symlink targets:
  [1]   default/linux/amd64/23.0 *
  [2]   default/linux/amd64/23.0/desktop
  [3]   default/linux/amd64/23.0/desktop/gnome
  [4]   default/linux/amd64/23.0/desktop/kde
குறிப்பு
கட்டளையின் வெளியீடு வெறும் ஒரு எடுத்துக்காட்டு மட்டுமே, இது காலத்திற்கு தகுந்தவாறு மாறலாம்.
குறிப்பு
Systemd ஐ பயன்படுத்துவதற்கு, தனியமைப்பு பெயரில் systemd என்பது சேர்க்கப்பட்டுள்ளதா என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளவும். OpenRC ஐ பயன்படுத்தினால், தனியமைப்பு பெயரில் systemd என்பது சேர்க்கப்படாமல் உள்ளதா என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளவும்.

இதில் இருப்பதைப் போல், சில கட்டமைப்புகளுக்கான திரைபலக துணை தனியமைப்புக்களும் கிடைக்கின்றன.

எச்சரிக்கை
தனியமைப்பு திறமுயர்த்தலை எளிதாக எடுத்துக்கொள்ளக் கூடாது. துவக்கத் தனியமைப்பைத் தேர்வு செய்யும்போது, துவக்கத்தில் நிலை3 ஆல் பயன்படுத்தப்பட்ட பதிப்பிற்குத் தொடர்புடைய அதே பதிப்பை கொண்ட தனியமைப்பு பயன்படுத்தப்படுவதை உறுதிசெய்து கொள்ளவும். ஒவ்வொரு புதிய தனியமைப்பு பதிப்பும் அதன் குடிபெயர்தல் வழிகாட்டுதல்களைக் கொண்ட செய்தி உருப்படி மூலம் அறிவிக்கப்படுகிறது. புதிய தனியமைப்பிற்கு மாறுவதற்கு முன் மறக்காமல் இதைப் படித்து பின் இதில் உள்ளதைப் பின்பற்றவும்.

amd64 கட்டமைப்பிற்கான தனியமைப்புகளைப் பார்வையிட்ட பின், பயனர்கள் முறைமைக்கான வெவ்வேறு தனியமைப்பைத் தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்ளலாம்:

root #eselect profile set 2


multilib அல்லாத

32 இருமச் செயலிகள் அல்லது தரவகங்கள் இல்லாத சுத்தமான 64 இருமச் சூழலைத் தேர்ந்தெடுப்பதற்கு, multilib அல்லாத தனியமைப்பைப் பயன்படுத்தவும்:

root #eselect profile list
Available profile symlink targets:
  [1]   default/linux/amd64/23.0 *
  [2]   default/linux/default/linux/amd64/23.0/desktop
  [3]   default/linux/default/linux/amd64/23.0/desktop/gnome
  [4]   default/linux/default/linux/amd64/23.0/desktop/kde
  [5]   default/linux/default/linux/amd64/23.0/no-multilib

அடுத்து multilib அல்லாத தனியமைப்பைத் தேர்வு செய்யவும்:

root #eselect profile set 5
root #eselect profile list
Available profile symlink targets:
  [1]   default/linux/default/linux/amd64/23.0
  [2]   default/linux/default/linux/amd64/23.0/desktop
  [3]   default/linux/default/linux/amd64/23.0/desktop/gnome
  [4]   default/linux/default/linux/amd64/23.0/desktop/kde
  [5]   default/linux/default/linux/amd64/23.0/no-multilib *



குறிப்பு
developer துணை தனியமைப்பு சென்டூ லினக்சு வளர்ச்சிக்காக வடிவமைக்கப்பட்டது. ஆகையால் வழக்கமான பயனர்கள் பயன்படுத்துவதற்குத் தகுந்ததல்ல.

Optional: Adding a binary package host

Since December 2023, Gentoo's Release Engineering team has offered an official binary package host (colloquially shorted to just "binhost") for use by the general community to retrieve and install binary packages (binpkgs).[1]

Adding a binary package host allows Portage to install cryptographically signed, compiled packages. In many cases, adding a binary package host will greatly decrease the mean time to package installation and adds much benefit when running Gentoo on older, slower, or low power systems.

Repository configuration

The repository configuration for a binhost is found in Portage's /etc/portage/binrepos.conf/ directory, which functions similarly to the configuration mentioned in the Gentoo ebuild repository section.

When defining a binary host, there are two important aspects to consider:

  1. The architecture and profile targets within the sync-uri value do matter and should align to the respective computer architecture (amd64 in this case) and system profile selected in the Choosing the right profile section.
  2. Selecting a fast, geographically close mirror will generally shorten retrieval time. Review the mirrorselect tool mentioned in the Optional: Selecting mirrors section or review the online list of mirrors where URL values can be discovered.

கோப்பு /etc/portage/binrepos.conf/gentoobinhost.confCDN-based binary package host example
[binhost]
priority = 9999
sync-uri = https://distfiles.gentoo.org/releases/<arch>/binpackages/<profile>/x86-64/

Installing binary packages

Portage will compile packages from code source by default. It can be instructed to use binary packages in the following ways:

  1. The --getbinpkg option can be passed when invoking the emerge command. This method of for binary package installation is useful to install only a particular binary package.
  2. Changing the system's default via Portage's FEATURES variable, which is exposed through the /etc/portage/make.conf file. Applying this configuration change will cause Portage to query the binary package host for the package(s) to be requested and fall back to compiling locally when no results are found.

For example, to have Portage always install available binary packages:

கோப்பு /etc/portage/make.confConfigure Portage to use binary packages by default
# Appending getbinpkg to the list of values within the FEATURES variable
FEATURES="${FEATURES} getbinpkg"
# Require signatures
FEATURES="${FEATURES} binpkg-request-signature"

Please also run getuto for Portage to set up the necessary keyring for verification:

root #getuto

Additional Portage features will be discussed in the the next chapter of the handbook.

USE மாறிகளை உள்ளமைத்தல்

USE மாறி சென்டூ தனது பயனர்களுக்கு அளிக்கும் திறன்மிகு மாறிகளுள் ஒன்றாகும். இதன்மூலம் பல்வேறு நிரல்களை சில உருப்படிகளின் ஆதரவு இருந்தும் இல்லாமலும் தொகுக்கலாம். எடுத்துக்காட்டாக, சில நிரல்கள் GTK+ கான ஆதரவுடனும் அல்லது Qt கான ஆதரவுடனும் தொகுக்கலாம். மற்றவற்றை SSL கான ஆதரவு இருந்தும் இல்லாமலும் தொகுக்கலாம். சில நிரல்களை X11 (X-சேவையகம்) ஆதரவிற்குப் பதிலாகச் சட்ட இடையகத்திற்கான (svgalib) ஆதரவைக் கொண்டும் தொகுக்கலாம்.

பெரும்பாலான வழங்கல்கள் தொகுப்புகளைத் தொகுக்கும்போது வாய்ப்புள்ள எல்லா ஆதரவுகளையும் கொண்டு தொகுப்பதால், நிரலின் அளவும் அதன் துவக்க நேரமும் கணிசமாகக் கூடுகிறது, மேலும் இதற்குத் தேவையான சார்புநிலை தொகுப்புக்களும் மலைபோல் கூவிய துவங்கிவிடுகின்றன. சென்டூவின் மூலம் பயனர்கள் ஒரு தொகுப்பு என்ன விருப்பத்தேர்வுகளுடன் தொகுக்கப்பட வேண்டும் என்பதை வரையறுக்க முடியும். இந்த இடத்தில் தான் USE இன் பணி துவங்குகிறது.

USE மாறியில் பயனர் வரையறுக்கும் திறவுச்சொல் தொகுப்பு-விருப்பத்தேர்வுகளோடு இணைக்கப்படுகிறது. எடுத்துக்காட்டாக, ssl என்பது SSL ஆதரவு தேவைப்படும் நிரல்களைத் தொகுக்கும்போது அதன் ஆதரவோடு சேர்த்துத் தொகுக்கும். -X ஆனது X-சேவையகத்திற்கான ஆதரவை நீக்கிவிடும் (முன் உள்ள கழித்தல் (-) குறியைக் கவனிக்கவும்). gnome gtk -kde -qt5 எனக் குறிப்பிடும்போது KDE (மற்றும் Qt) கான ஆதரவு இல்லாமல் Gnome (மற்றும் GTK+) க்கான ஆதரவைக் கொண்டு நிரல்களைத் தொகுத்து, முறைமை முழுவதையும் GNOME ற்கானதாக அமைக்கும் (இதைக் கட்டமைப்பு ஆதரித்தால்).

முன்னிருப்பு USE அமைப்புகள் முறைமையால் பயன்படுத்தப்படும் சென்டூ தனியமைப்பின் make.defaults கோப்பில் வைக்கப்பட்டுள்ளன. சென்டூ தனது தனியமைப்புகளுக்கு (சிக்கலான) மரபுரிமை முறைமையைப் பயன்படுத்துகிறது, எனினும் இதை இந்த நிலையில் நாம் காணப்போவதில்லை. இப்போது செயல்பாட்டில் உள்ள USE அமைப்புகளைக் காண்பதற்கான எளிமையான வழி emerge --info ஐ இயக்கி USE எனத் தொடங்கும் வரியைக் காணுதலே ஆகும்.

root #emerge --info | grep ^USE
USE="X acl alsa amd64 berkdb bindist bzip2 cli cracklib crypt cxx dri ..."
குறிப்பு
மேலுள்ள எடுத்துக்காட்டு துண்டாக்கிக் காட்டப்பட்டுள்ளது. உண்மையான USE மதிப்புகளின் பட்டியல் இதை விட மிகப் பெரியது.

கிடைக்கும் USE கொடிகளைப் பற்றிய முழு விளக்கமும் முறைமையில் உள்ள /var/db/repos/gentoo/profiles/use.desc என்னும் இருப்பிடத்தில் கண்டறியலாம்.

root #less /var/db/repos/gentoo/profiles/use.desc

less கட்டளைக்குள், மேலும் கீழும் செல்ல முறையே ↑ மற்றும் ↓ விசையையும், வெளியேற q விசையையும் அழுத்தவும்.

எடுத்துக்காட்டாக, பல்திறன்வட்டு, ALSA மற்றும் குறுந்தகடு பதிவுசெய்தல் ஆதரவுடன் கூடிய KDE/Plasma அடிப்படையிலான முறைமைக்குத் தேவையான USE கொடிகளை அமைப்பதைக் காண்பித்துள்ளோம்:

root #nano -w /etc/portage/make.conf
கோப்பு /etc/portage/make.confபல்திறன்வட்டு, ALSA மற்றும் குறுந்தகடு பதிவுசெய்தல் ஆதரவுடன் கூடிய KDE/Plasma அடிப்படையிலான முறைமைக்குத் தேவையான USE கொடிகளைச் செயல்படுத்துதல்
USE="-gtk -gnome qt5 kde dvd alsa cdr"

/etc/portage/make.conf கோப்பில் USE கொடி வரையறுக்கப்படும்போது, முறைமையின் USE கொடி பட்டியலில் அது சேர்க்கப்படுகிறது. பட்டியலில் உள்ள மதிப்பின் முன் - குறியைச் சேர்ப்பதன் மூலம் USE கொடியை முறைமை முழுமைக்கும் முடக்கலாம். எடுத்துக்காட்டாக -X என அமைப்பதன் மூலம் X வரைகலை சூழலுக்கான ஆதரவை முறைமை முழுமைக்கும் முடக்க இயலும்:

கோப்பு /etc/portage/make.confமுன்னிருப்பு USE கொடிகளை தவிர்த்தல்
USE="-X acl alsa"
எச்சரிக்கை
வாய்ப்புள்ள போதிலும், -* அமைப்பது கடுமையாக ஊக்கங்கெடுக்கப்பட்டுள்ளது. இவ்வாறு செய்வதன் மூலம் make.conf இல் குறிப்பிட்டுள்ள USE கொடிகளைத் தவிர மற்ற எல்லா USE கொடிகளும் முடக்கப்பட்டுவிடும். பாதுகாப்பை அதிகப்படுத்தவும் சிக்கல்களை மற்றும் பிழைகளைத் தவிர்க்கவும் Ebuild உருவாக்குநர்கள் ebuild களில் குறிப்பிட்ட சில USE கொடிகளை முன்னிருப்பாக அவற்றிற்கு வைத்துள்ளனர். எல்லா USE கொடிகளையும் முடக்கினால் முன்னிருப்பு நடத்தையைப் பாதித்து பெரிய சிக்கல்களை உருவாக்கும்.

CPU_FLAGS_*

சில கட்டமைப்புகள் (AMD64/X86, ARM, PPC ஐயும் சேர்த்தது) CPU_FLAGS_ARCH (ARCH க்கு பதில் பொருத்தமான கட்டமைப்பை இட்டு பொருள் கொள்ளவும்) என அழைக்கப்படும் USE_EXPAND மாறியைக் கொண்டிருக்கும்.

முக்கியமானது
Do not be confused! AMD64 and X86 systems share some common architecture, so the proper variable name for AMD64 systems is CPU_FLAGS_X86.

இது குறிப்பிட்ட சில்லு மொழி குறிமுறை அல்லது பிற உள்நிலைகளில் தொகுக்க (பொதுவாக கையால் எழுதப்பட்ட அல்லது கூடுதலானதில்) உருவாக்கலை உள்ளமைக்க பயன்படுகிறது. மேலும் இது ஒரு குறிப்பிட்ட CPU தனிச்சிறப்பிற்காக (எ.கா. -march=) மேம்படுத்தப்பட்ட குறியீட்டை வெளியிடுமாறு தொகுப்பியிடம் கேட்பது போன்று இல்லை'.

பயனர்கள் COMMON_FLAGS ஐ உள்ளமைப்பதோடு இந்த மாறியையும் அமைக்க வேண்டும்.

இதை அமைப்பதற்கு சில படிநிலைகளை செய்ய வேண்டியுள்ளது:

root #emerge --ask app-portage/cpuid2cpuflags

ஆர்வமுள்ளவர்கள் இதன் வெளியீட்டை கைமுறையாக ஆய்வு செய்யலாம்:

root #cpuid2cpuflags

பிறகு package.use ஆக வெளியீட்டை நகலெடுக்கவும்:

root #echo "*/* $(cpuid2cpuflags)" > /etc/portage/package.use/00cpu-flags

VIDEO_CARDS

Below is an example of a properly set package.use for VIDEO_CARDS. Substitute the name of the driver(s) to be used.

கோப்பு /etc/portage/package.use/00video_cards
*/* VIDEO_CARDS: amdgpu radeonsi

Below is a table that can be used to easily compare the different video card types to their respective VIDEO_CARDS value.

Machine Discrete video card VIDEO_CARDS
Intel x86 None See Intel#Feature support
x86/ARM Nvidia nvidia
Any Nvidia except Maxwell, Pascal and Volta nouveau
Any AMD since Sea Islands amdgpu radeonsi
Any ATI and older AMD See radeon#Feature support
Any Intel intel
Raspberry Pi N/A vc4
QEMU/KVM Any virgl
WSL Any d3d12

Details for various GPU(s) can be found at the AMDGPU, Intel, Nouveau (Open Source), or NVIDIA (Proprietary) articles.

விரும்பினால்: ACCEPT_LICENSE மாறியை உள்ளமைத்தல்

Starting with Gentoo Linux Enhancement Proposal 23 (GLEP 23), a mechanism was created to allow system administrators the ability to "regulate the software they install with regards to licenses... Some want a system free of any software that is not OSI-approved; others are simply curious as to what licenses they are implicitly accepting."[2] With a motivation to have more granular control over the type of software running on a Gentoo system, the ACCEPT_LICENSE variable was born.

சென்டூ, தனியமைப்பில் முன் வரையறுக்கப்பட்ட மதிப்போடு வருகிறது. எடுத்துக்காட்டாக:

user $portageq envvar ACCEPT_LICENSE
@FREE

சென்டூ கருவூலத்தில் வரையறுக்கப்பட்டுள்ள உரிம குழுக்கள் சென்டூ உரிம செயற்றிட்டத்தால் மேலாண்மை செய்யப்படுகிறது. இவை:

குழு பெயர் விளக்கம்
@GPL-COMPATIBLE கட்டற்ற மென்பொருள் அறக்கட்டளையினால் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட GPL இசைவுடை மென்பொருள் [உரிமம் 1]
@FSF-APPROVED கட்டற்ற மென்பொருள் அறக்கட்டளையினால் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட கட்டற்ற மென்பொருள் உரிமங்கள் (@GPL-COMPATIBLE ஐ சேர்த்து)
@OSI-APPROVED திறந்த மூல முன்னெடுப்பால் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட உரிமங்கள் [உரிமம் 2]
@MISC-FREE வகையுறா உரிமங்கள் பெரும்பாலும் கட்டற்ற மென்பொருள் அதாவது கட்டற்ற மென்பொருள் வரையறுத்தலைப் பின்பற்றக்கூடியதாக இருக்கும் [உரிமம் 3] ஆனால் FSF மற்றும் OSI ஆகிய இவ்விரண்டாலும் ஏற்றுக் கொள்ளப்படாதவை
@FREE-SOFTWARE @FSF-APPROVED, @OSI-APPROVED மற்றும் @MISC-FREE ஆகிய மூன்றின் கூட்டு
@FSF-APPROVED-OTHER "திறந்த ஆவணப்படுத்தல்" மற்றும் "மென்பொருள் மற்றும் ஆவணங்கள் தவிர நடைமுறை பயன்பாட்டின் பணிகள்" (எழுத்துருக்களோடு சேர்த்து) ஆகியவற்றிற்கான FSF ஆல் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட உரிமங்கள்
@MISC-FREE-DOCS கட்டற்ற வரையறுத்தலைப் பின்பற்றும் கட்டற்ற ஆவணங்கள் மற்றும் இதர பணிகளுக்கான (எழுத்துருக்களோடு சேர்த்து) வகையுறா உரிமங்கள் [உரிமம் 4] ஆனால் இவை @FSF-APPROVED-OTHER இல் பட்டியலிடப்படவில்லை
@FREE-DOCUMENTS @FSF-APPROVED-OTHER மற்றும் @MISC-FREE-DOCS ஆகிய இரண்டின் கூட்டு
@FREE பயன்படுத்த, பகிர, திருத்த மற்றும் திருத்தியதைப் பகிர விடுதலையை அளிக்கும் எல்லா உரிமங்களின் மீதொகுப்பாகும். @FREE-SOFTWARE மற்றும் @FREE-DOCUMENTS ஆகிய இரண்டின் கூட்டு
@BINARY-REDISTRIBUTABLE குறைந்தது இரும வடிவிலான மென்பொருளின் கட்டற்ற மறுவழங்கலையாவது ஏற்றுக் கொள்ளும் உரிமங்கள். @FREE ஐ சேர்த்து
@EULA இவ்வகை உரிம உடன்படிக்கைகள் உங்கள் உரிமையை எடுத்துக் கொள்ள முயற்சி செய்யும். "அனைத்து உரிமைகளும் காப்புடைமையானவை" அல்லது வெளிப்படையான ஏற்றுக்கொள்ளுதல் தேவைப்படும் உரிமங்களை விட இது கட்டுப்பாடுகள் நிறைந்தது

Some common license groups include:

A list of software licenses grouped according to their kinds.
Name Description
@GPL-COMPATIBLE GPL compatible licenses approved by the Free Software Foundation [a_license 1]
@FSF-APPROVED Free software licenses approved by the FSF (includes @GPL-COMPATIBLE)
@OSI-APPROVED Licenses approved by the Open Source Initiative [a_license 2]
@MISC-FREE Misc licenses that are probably free software, i.e. follow the Free Software Definition [a_license 3] but are not approved by either FSF or OSI
@FREE-SOFTWARE Combines @FSF-APPROVED, @OSI-APPROVED, and @MISC-FREE.
@FSF-APPROVED-OTHER FSF-approved licenses for "free documentation" and "works of practical use besides software and documentation" (including fonts)
@MISC-FREE-DOCS Misc licenses for free documents and other works (including fonts) that follow the free definition [a_license 4] but are NOT listed in @FSF-APPROVED-OTHER.
@FREE-DOCUMENTS Combines @FSF-APPROVED-OTHER and @MISC-FREE-DOCS.
@FREE Metaset of all licenses with the freedom to use, share, modify and share modifications. Combines @FREE-SOFTWARE and @FREE-DOCUMENTS.
@BINARY-REDISTRIBUTABLE Licenses that at least permit free redistribution of the software in binary form. Includes @FREE.
@EULA License agreements that try to take away your rights. These are more restrictive than "all-rights-reserved" or require explicit approval
  1. ↑ https://www.gnu.org/licenses/license-list.html
  2. ↑ https://www.opensource.org/licenses
  3. ↑ https://www.gnu.org/philosophy/free-sw.html
  4. ↑ https://freedomdefined.org/

Currently set system wide acceptable license values can be viewed via:

user $portageq envvar ACCEPT_LICENSE
@FREE

As visible in the output, the default value is to only allow software which has been grouped into the @FREE category to be installed.

Specific licenses or licenses groups for a system can be defined in the following locations:

  • தேர்ந்தெடுத்த தனியமைப்பில் முறைமை முழுமைக்கும்.
  • /etc/portage/make.conf கோப்பில் முறைமை முழுமைக்கும்.
  • /etc/portage/package.license கோப்பில் ஒவ்வொரு தொகுப்பிற்கும் தனித்தனியாக.
  • /etc/portage/package.license/ கோப்புகளுக்கான அடைவில் ஒவ்வொரு தொகுப்புகளுக்கும் தனித்தனியாக.

தேவைப்பட்டால் /etc/portage/make.conf கோப்பில் மாற்றங்கள் செய்வது மூலம் தனியமைப்பில் உள்ள முறைமை முழுமைக்குமானதாக ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட முன்னிருப்பை மேலெழுதவும். கட்டற்ற மென்பொருள் அறக்கட்டளை, திறந்த மூல முன்னெடுப்பு அல்லது திறந்த மென்பொருள் வரையறுத்தலைப் பின்பற்றும் உரிமங்களை மட்டுமே முன்னிருப்பு மதிப்பு அனுமதிக்கும்:

கோப்பு /etc/portage/make.confஇந்த எடுத்துக்காட்டின் மூலம் ACCEPT_LICENSE ஐ கொண்டு முறைமை முழுமைக்கும் உரிமங்களை எவ்வாறு ஒப்புக்கொள்வது என்பதை பற்றி அறியலாம்
ACCEPT_LICENSE="-* @FREE"

தேவைப்பட்டால் கீழுள்ள எடுத்துக்காட்டில் காட்டப்பட்டுள்ளது போல ஒவ்வொரு தொகுப்புகளுக்கும் தனித்தனியாக ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட உரிமங்களை வரையறுக்கலாம். package.license அடைவு ஏற்கனவே இல்லையென்றால் இப்போது உருவாக்க வேண்டும் என்பதை நினைவில் கொள்ளவும்.

root #mkdir /etc/portage/package.license

Software license details for an individual Gentoo package are stored within the LICENSE variable of the associated ebuild. One package may have one or many software licenses, therefore it be necessary to specify multiple acceptable licenses for a single package.

கோப்பு /etc/portage/package.license/kernelஒவ்வொரு கோப்புக்கான உரிமங்களை எவ்வாறு ஏற்பது என்பதை எடுத்துரைக்கும் எடுத்துக்காட்டு
app-arch/unrar unRAR
sys-kernel/linux-firmware @BINARY-REDISTRIBUTABLE
sys-firmware/intel-microcode intel-ucode
முக்கியமானது
ebuild இல் உள்ள LICENSE மாறியானது சென்டூ உருவாக்குநர்கள் மற்றும் பயனர்களுக்கான வழிகாட்டி மட்டுமே, சட்ட வாக்குமூலம் இல்லை. மேலும் இது நடைமுறையில் எதிரொலிக்கும் என எந்த பொறுப்புறுதியும் இல்லை. அதனால் இதை நம்பி இருக்க வேண்டாம். முறைமையில் நிறுவப்பட்டுள்ள எல்லா கோப்புகளையும் சேர்த்துத் தொகுப்பை ஆழமாகச் சரிபார்க்கவும்.

@world தொகுப்பை புதுப்பித்தல்

பின்வரும் படிநிலையானது நிலை3 உருவாக்கலிலிருந்தும் தனியமைப்பைத் தேர்வு செய்தலுக்கு பிறகும் ஏற்பட்ட USE கொடி மாற்றங்கள் மற்றும் ஏதாவது புதுப்பித்தல்களை முறைமையில் இடுவதற்கான கட்டாய தேவையாகும்:

  1. A profile target different from the stage file has been selected.
  2. Additional USE flags have been set for installed packages.

Readers who are performing an 'install Gentoo speed run' may safely skip @world set updates until after their system has rebooted into the new Gentoo environment.

Readers who are performing a slow run can have Portage perform updates for package, profile, and/or USE flag changes at the present time:

root #emerge --ask --verbose --update --deep --newuse @world

Readers who added a binary host above can add --getbinpkg (or -g) in order to fetch packages from the binary host instead of compiling them:

root #emerge --ask --verbose --update --deep --newuse --getbinpkg @world

Removing obsolete packages

It is important to always depclean after system upgrades to remove obsolete packages. Review the output carefully with emerge --depclean --pretend to see if any of the to-be-cleaned packages should be kept if personally using them. To keep a package which would otherwise be depcleaned, use emerge --noreplace foo.

root #emerge --ask --pretend --depclean

If happy, then proceed with a real depclean:

root #emerge --ask --depclean
துணுக்கு
முழு அளவிலான திரைப்புலச் சூழல் தனியமைப்பு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டால் இந்த செயல்பாடு நிறுவல் செயல்பாட்டின் நேர அளவை கணிசமாக அதிகரிக்கும். நேர நெருக்கடியில் உள்ளவர்கள் இந்த 'குத்துமதிப்பு விதியை' பயன்படுத்தலாம்: எவ்வளவு குறைவாகத் தனியமைப்பு பெயர் உள்ளதோ, அவ்வளவு குறைவாக முறைமையின் @world தொகுதி அளவு குறிப்பிடப்பட்டிருக்கும்; எவ்வளவு குறைவாக @world தொகுதி அளவு குறிப்பிடப்பட்டுள்ளதோ, அவ்வளவு குறைவான தொகுப்புகள் தான் முறைமைக்குத் தேவைப்படும். இதை இன்னொரு விதமாகக் கூற வேண்டும் என்றால்:
  • default/linux/amd64/23.0 என்னும் தனியமைப்பைத் தேர்ந்தெடுக்கும்போது குறைந்த அளவிலான தொகுப்புகள் மட்டுமே நிறுவலுக்குத் தேவைப்படும். ஆனால்
  • default/linux/amd64/23.0/desktop/gnome/systemd என்னும் தனியமைப்பைத் தேர்ந்தெடுக்கும்போது init முறைமையை OpenRC இல் இருந்து Systemd ற்கு மாற்றுவதாலும், GNOME திரைப்புலச் சூழல் சட்டகம் நிறுவப்படவிருப்பதாலும் நிறையத் தொகுப்புகள் நிறுவலுக்குத் தேவைப்படும்.


நேரவலயம்

குறிப்பு
musl சி நிரலகத்தை பயன்படுத்தும் பயனர்களுக்கு இந்த படிநிலை பொருந்தாது. இது என்னவென்றே தெரியாத பயனர்கள் இந்த படிநிலையைக் கண்டிப்பாகச் செய்ய வேண்டும்.

/usr/share/zoneinfo/Etc/GMT* நேரவலயங்களை தவிர்க்கவும். இதன் பெயர்களை அறிந்த வலையங்களில் எதையும் சுட்டிக்காட்டுவதில்லை. எடுத்துக்காட்டாக, GMT-8 உண்மையில் GMT+8 ஆகும்.

முறைமைக்கான நேரவலயத்தை தேர்ந்தெடுக்கவும். இதற்கு /usr/share/zoneinfo/ என்னும் கோப்பில் கிடைக்கும் நேரவலயங்களை பார்க்கவும்:

root #ls /usr/share/zoneinfo
root #ls -l /usr/share/zoneinfo/Europe/
total 256
-rw-r--r-- 1 root root 2933 Dec  3 17:19 Amsterdam
-rw-r--r-- 1 root root 1742 Dec  3 17:19 Andorra
-rw-r--r-- 1 root root 1151 Dec  3 17:19 Astrakhan
-rw-r--r-- 1 root root 2262 Dec  3 17:19 Athens
-rw-r--r-- 1 root root 3664 Dec  3 17:19 Belfast
-rw-r--r-- 1 root root 1920 Dec  3 17:19 Belgrade
-rw-r--r-- 1 root root 2298 Dec  3 17:19 Berlin
-rw-r--r-- 1 root root 2301 Dec  3 17:19 Bratislava
-rw-r--r-- 1 root root 2933 Dec  3 17:19 Brussels
...

ஒருவேளை உங்கள் நேரவலய தேர்வு Europe/Brussels ஆக இருந்தால்.

root #ln -sf ../usr/share/zoneinfo/Europe/Brussels /etc/localtime
துணுக்கு
The target path with ../ at the start is relative to the link location, not the current directory.
குறிப்பு
An absolute path can be used for the symlink, but a relative link is also created by systemd's timedatectl and is more compatible with alternate ROOTs.

நிகழ்வு இயலிடங்களை உள்ளமைத்தல்

குறிப்பு
musl சி நிரலகத்தை பயன்படுத்தும் பயனர்களுக்கு இந்த படிநிலை பொருந்தாது. இது என்னவென்றே தெரியாத பயனர்கள் இந்த படிநிலையைக் கண்டிப்பாகச் செய்ய வேண்டும்.

நிகழ்வு இயலிடத்தை உற்பத்தி செய்தல்

பெரும்பாலான பயனர்கள் தங்கள் முறைமையில் ஒன்று அல்லது இரண்டு நிகழ்வு இயலிடங்களை பயன்படுத்துவர்.

நிகழ்வு இயலிடங்கள் முறைமையோடு பயனர் உரையாடப் பயன்படுத்தும் மொழியை மட்டுமில்லாமல் சரங்களை வரிசைப்படுத்தல், நாள் மற்றும் நேரங்களைக் காட்டுதல் முதலியவற்றிற்கான விதிகளையும் குறிப்பிடுகிறது. நிகழ்வு இயலிடங்கள் எழுத்துயர்நிலை உணர்வுடையது என்பதால் எவ்வாறு விவரிக்கப்பட்டுள்ளதோ அதைப் போலவே குறிப்பிட வேண்டும். கிடைக்கும் நிகழ்வு இயலிடங்களின் முழு பட்டியலை /usr/share/i18n/SUPPORTED என்னும் கோப்பில் கண்டறியலாம்.

ஆதரிக்கப்பட்ட முறைமை நிகழ்வு இயலிடங்கள் /etc/locale.gen கோப்பில் வரையறுக்கப்பட வேண்டும்.

root #nano -w /etc/locale.gen

பின்வரும் நிகழ்வு இயலிடங்கள் ஆங்கிலம் (அமெரிக்க ஐக்கிய நாடு) மற்றும் ஜெர்மன் (ஜெர்மனி/இடாய்ச்சு நாடு) ஆகியவற்றை அதன் எழுத்துருக்களுடன் (UTF-8 போன்ற) சேர்த்து பெறுவதற்கான எடுத்துக்காட்டாகும்.

கோப்பு /etc/locale.genUS மற்றும் DE நிகழ்வு இயலிடங்களை அதற்குரிய எழுத்து வடிவமைப்புகளுடன் செயல்படுத்துதல்
en_US ISO-8859-1
en_US.UTF-8 UTF-8
de_DE ISO-8859-1
de_DE.UTF-8 UTF-8
எச்சரிக்கை
பல செயலிகள் முறையாக உருவாக்குவதற்குத் குறைந்தது ஒரு UTF-8 நிகழ்வு இயலிடமாவது தேவைப்படும்.

அடுத்ததாக locale-gen கட்டளையை இயக்கவும். இது /etc/locale.gen கோப்பில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள எல்லா நிகழ்வு இயலிடங்களையும் உற்பத்தி செய்யும்.

root #locale-gen

தேர்ந்தெடுத்த நிகழ்வு இயலிடங்கள் இருக்கிறதா என்பதைச் சரிபார்ப்பதற்கு, locale -a கட்டளையை இயக்கவும்.

systemd நிறுவல்களில் localectl ஐ பயன்படுத்தலாம். எடுத்துக்காட்டாக localectl set-locale ... அல்லது localectl list-locales.

நிகழ்வு இயலிடத்தை தேர்வு செய்தல்

இது முடிந்தவுடன், இப்போது locale கூறை பயன்படுத்தி முறைமை முழுமைக்குமான நிகழ்வு இயலிட அமைப்புகளை அமைப்பதற்கான நேரம் வந்துவிட்டது.

eselect locale list ஐ கொண்டு, கிடைக்கும் இலக்குகளை காணலாம்:

root #eselect locale list
Available targets for the LANG variable:
  [1]  C
  [2]  C.utf8
  [3]  en_US
  [4]  en_US.iso88591
  [5]  en_US.utf8
  [6]  de_DE
  [7]  de_DE.iso88591
  [8]  de_DE.iso885915
  [9]  de_DE.utf8
  [10] POSIX
  [ ]  (free form)

eselect locale set <எண்> ஐ கொண்டு, சரியான நிகழ்வு இயலிடத்தை தேர்வு செய்யலாம்:

root #eselect locale set 9

கைமுறையாக, /etc/env.d/02locale கோப்பு மற்றும் Systemd கான /etc/locale.conf கோப்பை கொண்டும் இதைச் செய்து முடிக்கலாம்:

கோப்பு /etc/env.d/02localeகைமுறையாக முறைமை நிகழ்வு இயலிட வரையறுத்தல்களை அமைத்தல்
LANG="de_DE.UTF-8"
LC_COLLATE="C.UTF-8"

நிகழ்வு இயலிடத்தை அமைப்பதனால் நிறுவலில் வரவிருக்கும் கர்னல் மற்றும் மென்பொருள் தொகுத்தலின்போது வரும் எச்சரிக்கைகள் மற்றும் பிழைகள் தவிர்க்கப்படும்.

இப்போது சூழலை மறு ஏற்றவும்:

root #env-update && source /etc/profile && export PS1="(chroot) ${PS1}"

நிகழ்வு இயலிடத்தை தேர்வு செய்யும் செயலுக்கு கூடுதல் வழிகாட்டுதல் தேவைப்பட்டால் நிகழ்வு இயலிட வழிகாட்டி மற்றும் UTF-8 வழிகாட்டியை படிக்கவும்.

References

  1. ↑ https://www.gentoo.org/news/2023/12/29/Gentoo-binary.html
  2. ↑ https://www.gentoo.org/glep/glep-0023.html#id7





விரும்பினால்: திடப்பொருள் அல்லது நுண் குறிமுறையை நிறுவுதல்

திடப்பொருள்

Suggested: Linux Firmware

On many systems, non-FOSS firmware is required for certain hardware to function. The sys-kernel/linux-firmware package contains firmware for many, but not all, devices.

துணுக்கு
Most wireless cards and GPUs require firmware to function.
root #emerge --ask sys-kernel/linux-firmware
குறிப்பு
குறிப்பிட்ட திடப்பொருள் தொகுப்புகளை நிறுவும்போது அதற்கு தொடர்புடைய திடப்பொருள் உரிமங்களை ஏற்றுக்கொள்ள நேரிடும். உரிமங்களை ஏற்றுக்கொள்ளுவதில் உதவி தேவைப்பட்டால் கையேட்டின் உரிமத்தை கையாளுதல் பக்கத்தை பார்க்கவும்.
Firmware Loading

Firmware files are typically loaded when the associated kernel module is loaded. This means the firmware must be built into the kernel using CONFIG_EXTRA_FIRMWARE if the kernel module is set to Y instead of M. In most cases, building-in a module which required firmware can complicate or break loading.

SOF Firmware

Sound Open Firmware (SOF) is a new open source audio driver meant to replace the proprietary Smart Sound Technology (SST) audio driver from Intel. 10th gen+ and Apollo Lake (Atom E3900, Celeron N3350, and Pentium N4200) Intel CPUs require this firmware for certain features and certain AMD APUs also have support for this firmware. SOF's supported platforms matrix can be found here for more information.

root #emerge --ask sys-firmware/sof-firmware

நுண் குறிமுறை

In addition to discrete graphics hardware and network interfaces, CPUs also can require firmware updates. Typically this kind of firmware is referred to as microcode. Newer revisions of microcode are sometimes necessary to patch instability, security concerns, or other miscellaneous bugs in CPU hardware.

Microcode updates for AMD CPUs are distributed within the aforementioned sys-kernel/linux-firmware package. Microcode for Intel CPUs can be found within the sys-firmware/intel-microcode package, which will need to be installed separately. See the Microcode article for more information on how to apply microcode updates.

sys-kernel/installkernel

Installkernel may be used to automate the kernel installation, initramfs generation, unified kernel image generation and/or bootloader configuration among other things. sys-kernel/installkernel implements two paths of achieving this: the traditional installkernel originating from Debian and systemd's kernel-install. Which one to choose depends, among other things, on the system's bootloader. By default, systemd's kernel-install is used on systemd profiles, while the traditional installkernel is the default for other profiles.

Bootloader

Now is the time to think about which bootloader the user wants for the system, if unsure, follow the 'Traditional layout' subsection below.

GRUB

Users of GRUB can use either systemd's kernel-install or the traditional Debian installkernel. The systemd USE flag switches between these implementations. To automatically run grub-mkconfig when installing the kernel, enable the grub USE flag.

கோப்பு /etc/portage/package.use/installkernel
sys-kernel/installkernel grub
root #emerge --ask sys-kernel/installkernel

systemd-boot

When using systemd-boot (formerly gummiboot) as the bootloader, systemd's kernel-install must be used. Therefore ensure the systemd and the systemd-boot USE flags are enabled on sys-kernel/installkernel, and then install the relevant package for systemd-boot.

On OpenRC systems:

கோப்பு /etc/portage/package.use/systemd-boot
sys-apps/systemd-utils boot kernel-install
sys-kernel/installkernel systemd systemd-boot
root #emerge --ask sys-apps/systemd-utils sys-kernel/installkernel

On systemd systems:

கோப்பு /etc/portage/package.use/systemd
sys-apps/systemd boot
sys-kernel/installkernel systemd-boot
root #emerge --ask sys-apps/systemd sys-kernel/installkernel

The kernel command line to use for new kernels should be specified in /etc/kernel/cmdline, for example:

கோப்பு /etc/kernel/cmdline
quiet splash

EFI stub

UEFI-based computer systems technically do not need secondary bootloaders in order to boot kernels. Secondary bootloaders exist to extend the functionality of UEFI firmware during the boot process. That being said, using a secondary bootloader is typically easier and more robust because it offers a more flexible approach for quickly modifying kernel parameters at boot time. Note also that UEFI implentations strongly differ between vendors and between models and there is no guarantee that a given firmware follows the UEFI specification. Therefore, EFI Stub booting is not guaranteed to work on every UEFI-based system, and hence the USE flag is stable masked and testing keywords must be accepted for installkernel to use this feature.

கோப்பு /etc/portage/package.accept_keywords/installkernel
sys-kernel/installkernel
sys-boot/uefi-mkconfig
app-emulation/virt-firmware
கோப்பு /etc/portage/package.use/installkernel
sys-kernel/installkernel efistub
root #emerge --ask sys-kernel/installkernel
root #mkdir -p /efi/EFI/Gentoo

Traditional layout, other bootloaders (e.g. (e)lilo, syslinux, etc.)

The traditional /boot layout (for e.g. (e)LILO, syslinux, etc.) is used by default if the grub, systemd-boot, efistub and uki USE flags are not enabled. No further action is required.

Initramfs

An initial ram-based file system, or initramfs, may be required for a system to boot. A wide of variety of cases may necessitate one, but common cases include:

  • Kernels where storage/filesystem drivers are modules.
  • Layouts with /usr/ or /var/ on separate partitions.
  • Encrypted root filesystems.
துணுக்கு
Distribution kernels are designed to be used with an initramfs, as many storage and filesystem drivers are built as modules.

In addition to mounting the root filesystem, an initramfs may also perform other tasks such as:

  • Running file system consistency check fsck, a tool to check and repair consistency of a file system in such events of uncleanly shutdown a system.
  • Providing a recovery environment in the event of late-boot failures.

Installkernel can automatically generate an initramfs when installing the kernel if the dracut or ugrd USE flag is enabled:

கோப்பு /etc/portage/package.use/installkernel
sys-kernel/installkernel dracut
root #emerge --ask sys-kernel/installkernel

Optional: Unified Kernel Image

A Unified Kernel Image (UKI) combines, among other things, the kernel, the initramfs and the kernel command line into a single executable. Since the kernel command line is embedded into the unified kernel image, it should be specified before generating the unified kernel image (see below). Note that any kernel command line arguments supplied by the bootloader or firmware at boot are ignored when booting with secure boot enabled.

A unified kernel image requires a stub loader. Currently, the only one available is systemd-stub. To enable it:

For systemd systems:

கோப்பு /etc/portage/package.use/uki
sys-apps/systemd boot
root #emerge --ask sys-apps/systemd

For OpenRC systems:

கோப்பு /etc/portage/package.use/uki
sys-apps/systemd-utils boot kernel-install
root #emerge --ask sys-apps/systemd-utils

Installkernel can automatically generate a unified kernel image using either dracut or ukify by enabling the respective flag and the uki USE flag.

For dracut:

கோப்பு /etc/portage/package.use/uki
sys-kernel/installkernel dracut uki
கோப்பு /etc/dracut.conf.d/uki.conf
uefi="yes"
kernel_cmdline="some-kernel-command-line-arguments"
root #emerge --ask sys-kernel/installkernel

For ukify:

கோப்பு /etc/portage/package.use/uki
sys-apps/systemd boot ukify                         # For systemd systems
sys-apps/systemd-utils kernel-install boot ukify    # For OpenRC systems
sys-kernel/installkernel dracut ukify uki
கோப்பு /etc/kernel/cmdline
some-kernel-command-line-arguments
root #emerge --ask sys-kernel/installkernel

Note that while dracut can generate both an initramfs and a unified kernel image, ukify can only generate the latter and therefore the initramfs must be generated separately with dracut.

முக்கியமானது
In the above configuration examples (for both Dracut and ukify) it is important to specify at least an appropriate root= parameter for the kernel command line to ensure that the Unified Kernel Image can find the root partition. This is not required for systemd based systems following the Discoverable Partitions Specification (DPS), in that case the embedded initramfs will be able to dynamically find the root partition.

Generic Unified Kernel Image (systemd only)

The prebuilt sys-kernel/gentoo-kernel-bin can optionally install a prebuilt generic unified kernel image containing a generic initramfs that is able to boot most systemd based systems. It can be installed by enabling the generic-uki USE flag, and configuring installkernel to not generate a custom initramfs or unified kernel image:

கோப்பு /etc/portage/package.use/uki
sys-kernel/gentoo-kernel-bin generic-uki
sys-kernel/installkernel -dracut -ukify -ugrd uki

Secure Boot

எச்சரிக்கை
If following this section and manually compiling your own kernel, then make sure to follow the steps outlined in Signing the kernel

The generic Unified Kernel Image optionally distributed by sys-kernel/gentoo-kernel-bin is already pre-signed. How to sign a locally generated unified kernel image depends on whether dracut or ukify is used. Note that the location of the key and certificate should be the same as the SECUREBOOT_SIGN_KEY and SECUREBOOT_SIGN_CERT as specified in /etc/portage/make.conf.

For dracut:

கோப்பு /etc/dracut.conf.d/uki.conf
uefi="yes"
kernel_cmdline="some-kernel-command-line-arguments"
uefi_secureboot_key="/path/to/kernel_key.pem"
uefi_secureboot_cert="/path/to/kernel_key.pem"

For ukify:

கோப்பு /etc/kernel/uki.conf
[UKI]
SecureBootPrivateKey=/path/to/kernel_key.pem
SecureBootCertificate=/path/to/kernel_key.pem

கருநிரல் உள்ளமைவு மற்றும் தொகுத்தல்

துணுக்கு
It can be a wise move to use the dist-kernel on the first boot as it provides a very simple method to rule out system issues and kernel config issues. Always having a known working kernel to fallback on can speed up debugging and alleviate anxiety when updating that your system will no longer boot.

இப்போது கருநிரல் மூலங்களை உள்ளமைத்து தொகுப்பதற்கான நேரம் வந்துவிட்டது. நிறுவல் நோக்கத்திற்காக மூன்று கருநிரல் மேலாண்மை அணுகுமுறைகள் இங்கு விவரிக்கப்பட்டுள்ளது எனினும் நிறுவலுக்கு பின் புதிய அணுகுமுறையையும் பின்பற்றலாம்.

குறிப்பு
During the installation phase of Gentoo, only one kernel type should be installed i.e. either the sys-kernel/gentoo-kernel-bin or sys-kernel/gentoo-sources.

குறைந்த அளவு ஈடுபாடு தேவைப்படுவதில் இருந்து அதிக அளவு ஈடுபாடு தேவைப்படுவது வரை வரிசைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது:

முழுமையாக தானியக்கமாக்கப்பட்ட அணுகுமுறை: பகிர்ந்தளிப்பு கருநிரல்கள்
பகிர்ந்தளிப்பு கருநிரல் ஆனது லினக்சு கருநிரலை உள்ளமைத்து தானியக்கமாக உருவாக்கி பின் அதற்கு தொடர்புடைய கூறுகள் மற்றும் (விரும்பினால், எனினும் இது முன்னிருப்பாக செயல்படுத்தப்பட்டுள்ளது) initramfs கோப்புடன் நிறுவ பயன்படுத்தப்படுகிறது. மற்ற முறைமை தொகுப்பை போல கருதப்படுவதால் எதிர்கால கருநிரல் இற்றைப்படுத்தல்களை தானியக்கமாக தொகுப்பு மேலாளர் பார்த்துக்கொள்ளும். தனிப்பயனாக்கல் தேவைப்பட்டால் தனிப்பயனாக்கப்பட்ட கருநிரல் உள்ளமைவு கோப்பை அளிக்கலாம். இது குறைவாக ஈடுபட வேண்டிய செயல்முறை என்பதால் புதிய சென்டூ பயனர்களுக்கு இது பொருத்தமான அணுகுமுறையாக இருக்கும். மேலும் இது முறைமை செயலாட்சியரிடமிருந்து குறைந்த அளவிலான ஈடுபாட்டையை எதிர்ப்பார்க்கிறது.
கலப்பின அணுகுமுறை: Genkernel
புதிய கருநிரல் மூலங்கள் முறைமை தொகுப்பு மேலாளர் மூலம் நிறுவப்படுகிறது. முறைமை செயலாட்சியர்கள் லினக்சு கருநிரலை உள்ளமைத்து தானியக்கமாக உருவாக்கி பின் அதற்கு தொடர்புடைய கூறுகள் மற்றும் (விரும்பினால், எனினும் இது முன்னிருப்பாக செயல்படுத்தப்படுவது இல்லை) initramfs கோப்புடன் நிறுவுவதற்கு சென்டூவின் genkernel கருவியை பயன்படுத்துவார்கள். தனிப்பயனாக்கல் தேவைப்பட்டால் தனிப்பயனாக்கப்பட்ட கருநிரல் உள்ளமைவு கோப்பை அளிக்கலாம். எதிர்கால கருநிரல் உள்ளமைவு, தொகுத்தல் மற்றும் நிறுவலுக்கு eselect kernel, genkernel போன்ற கட்டளைகளை ஒவ்வொரு இற்றைப்படுத்தலின்போதும் இயக்குவதற்கு முறைமை செயலாட்சியரின் ஈடுபாடு தேவைப்படுகிறது.
முழுமையாக கைமுறை அணுகுமுறை
புதிய கருநிரல் மூலங்கள் முறைமை தொகுப்பு மேலாளர் மூலம் நிறுவப்படுகிறது. கருநிரல் கைமுறையாக உள்ளமைக்கப்பட்டு உருவாக்கப்பட்டு பின் eselect kernel மற்றும் make கட்டளைகளை பயன்படுத்தி நிறுவப்படுகிறது. எதிர்காலத்தில் கருநிரலை இற்றைப்படுத்த இந்த செயல்களை (உள்ளமைத்தல், உருவாக்குதல் மற்றும் நிறுவுதல்) கைமுறையாக மீண்டும் செய்ய வேண்டி இருக்கும். இது அதிகமாக ஈடுபட வேணடிய செயல்முறை என்பதால் கருநிரல் இற்றைப்படுத்தல் செயல்முறையில் அதிக கட்டுப்படுத்தும் ஆற்றலை அளிக்கிறது.

எல்லா வழங்கல்களின் கட்டுமானத்திற்கும் கருவாக விளங்குவது லினக்ஸ் கருநிரலாகும். இது பயனர் நிரல்கள் மற்றும் முறைமை வன்பொருட்களின் இடையில் உள்ள ஒரு அடுக்காகும். இந்த கையேடு அதன் பயனர்களுக்கு வாய்ப்புள்ள பல கருநிரல் மூலங்களை அளிக்கிறது எனினும் கூடுதலாக விளக்கப்பட்டு அளிக்கப்படும் கருநிரல்களின் முழுப் பட்டியல் விளக்கங்களுடன் கருநிரல் கண்ணோட்ட பக்கத்தில் உள்ளது.

துணுக்கு
Kernel installation tasks such as copying the kernel image to /boot or the EFI System Partition, generating an initramfs and/or Unified Kernel Image, updating bootloader configuration, can be automated with installkernel. Users may wish to configure and install sys-kernel/installkernel before proceeding. See the Kernel installation section below for more more information.

பகிர்ந்தளிப்பு கருநிரல்கள்

பகிர்ந்தளிப்பு கருநிரல்கள் கருநிரலை கட்டவிழ்த்து உள்ளமைத்து தொகுத்து பின் நிறுவும் மொத்த செயல்களையும் செய்யும் ebuild களாகும். @world இற்றைப்படுத்தலின் ஒரு பாகமாக கருநிரலை புதிய பதிப்பிற்குத் தொகுப்பு மேலாளர் இற்றைப்படுத்துவது இந்த வழிமுறையால் விளையும் முதன்மை பயனாகும். இதற்கு அதிமாக ஈடுபட தேவையில்லை. emerge கட்டளையை இயக்கினால் போதும். பகிர்ந்தளிப்பு கருநிரல்கள் முன்னிருப்பாகப் பெரும்பான்மையான வன்பொருட்களை ஆதரிக்கும் உள்ளமைவை கொண்டுள்ளது. இருப்பினும் இவற்றைத் தனிப்பயனாக்க savedconfig மற்றும் config துண்டுகளைப் பயன்படுத்தலாம். மேலும் விவரங்களுக்கு கருநிரல் உள்ளமைவை திருத்தியமைத்தல் பற்றிய செயல்திட்ட பக்கத்தை காணவும்.

Optional: Signed kernel modules

The kernel modules in the prebuilt distribution kernel (sys-kernel/gentoo-kernel-bin) are already signed. To sign the modules of kernels built from source enable the modules-sign USE flag, and optionally specify which key to use for signing in /etc/portage/make.conf:

கோப்பு /etc/portage/make.confEnable module signing
USE="modules-sign"
</div>

<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
# Optionally, to use custom signing keys.
MODULES_SIGN_KEY="/path/to/kernel_key.pem"
MODULES_SIGN_CERT="/path/to/kernel_key.pem" # Only required if the MODULES_SIGN_KEY does not also contain the certificate.
MODULES_SIGN_HASH="sha512" # Defaults to sha512.

If MODULES_SIGN_KEY is not specified the kernel build system will generate a key, it will be stored in /usr/src/linux-x.y.z/certs. It is recommended to manually generate a key to ensure that it will be the same for each kernel release. A key may be generated with:

root #openssl req -new -nodes -utf8 -sha256 -x509 -outform PEM -out kernel_key.pem -keyout kernel_key.pem
குறிப்பு
The MODULES_SIGN_KEY and MODULES_SIGN_CERT may be different files. For this example the pem file generated by OpenSSL includes both the key and the accompanying certificate, and thus both variables are set to the same value.

OpenSSL will ask some questions about the user generating the key, it is recommended to fill in these questions as detailed as possible.

Store the key in a safe location, at the very least the key should be readable only by the root user. Verify this with:

root #ls -l kernel_key.pem
 -r-------- 1 root root 3164 Jan  4 10:38 kernel_key.pem

If this outputs anything other then the above, correct the permissions with:

root #chown root:root kernel_key.pem
root #chmod 400 kernel_key.pem
Optional: Signing the kernel image (Secure Boot)

The kernel image in the prebuilt distribution kernel (sys-kernel/gentoo-kernel-bin) is already signed for use with Secure Boot. To sign the kernel image of kernels built from source enable the secureboot USE flag, and optionally specify which key to use for signing in /etc/portage/make.conf. Note that signing the kernel image for use with secureboot requires that the kernel modules are also signed, the same key may be used to sign both the kernel image and the kernel modules:

கோப்பு /etc/portage/make.confEnable custom signing keys
USE="modules-sign secureboot"
</div>

<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
# Optionally, to use custom signing keys.
MODULES_SIGN_KEY="/path/to/kernel_key.pem"
MODULES_SIGN_CERT="/path/to/kernel_key.pem" # Only required if the MODULES_SIGN_KEY does not also contain the certificate.
MODULES_SIGN_HASH="sha512" # Defaults to sha512.
</div>

<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
# Optionally, to boot with secureboot enabled, may be the same or different signing key.
SECUREBOOT_SIGN_KEY="/path/to/kernel_key.pem"
SECUREBOOT_SIGN_CERT="/path/to/kernel_key.pem"
குறிப்பு
The SECUREBOOT_SIGN_KEY and SECUREBOOT_SIGN_CERT may be different files. For this example the pem file generated by OpenSSL includes both the key and the accompanying certificate, and thus both variables are set to the same value.
குறிப்பு
For this example the same key that was generated to sign the modules is used to sign the kernel image. It is also possible to generate and use a second separate key for signing the kernel image. The same OpenSSL command as in the previous section may be used again.

See the above section for instructions on generating a new key, the steps may be repeated if a separate key should be used to sign the kernel image.

To successfully boot with Secure Boot enabled, the used bootloader must also be signed and the certificate must be accepted by the UEFI firmware or Shim. This will be explained later in the handbook.

பகிர்ந்தளிப்பு கருநிரலை நிறுவுதல்

மூலத்திலிருந்து சென்டூ ஒட்டுகளுடன் கருநிரலை உருவாக்க இதைச் செய்யவும்:

root #emerge --ask sys-kernel/gentoo-kernel

கருநிரலை மூலங்களை உள்ளூரில் தொகுக்க விரும்பாத முறைமை செயலாட்சியர்கள் இதற்குப் பதிலாக முன்-தொகுக்கப்பட்ட கருநிரல் படங்களைப் பயன்படுத்தலாம்:

root #emerge --ask sys-kernel/gentoo-kernel-bin
முக்கியமானது
Distribution Kernels, such as sys-kernel/gentoo-kernel and sys-kernel/gentoo-kernel-bin, by default, expect to be installed alongside an initramfs. Before running emerge to install the kernel users should ensure that sys-kernel/installkernel has been configured to utilize an initramfs generator (for example Dracut) as described in the installkernel section.

இற்றைப்படுத்தலும் சுத்தம் செய்தலும்

கருநிரல் நிறுவப்பட்டதும் இனி வரும் காலங்களில் தொகுப்பு மேலாளரானது இதன் புதிய பதிப்புகளுக்குத் தானியக்கமாக இற்றைப்படுத்தும். சுத்தம் செய்யுமாறு கோரும்வரை முந்தைய பதிப்புகளைத் தொகுப்பு மேலாளர் வைத்திருக்கும். வட்டு வெற்றிடத்தை அதிகப்படுத்த அவ்வப்போது emerge ஐ --depclean விருப்பத்தேர்வுடன் இயக்கவும்:

root #emerge --depclean

இதற்குப் பதிலாகக் குறிப்பிட்ட பழைய கருநிரல் பதிப்பை மட்டும் நீக்குவதற்கு:

root #emerge --prune sys-kernel/gentoo-kernel sys-kernel/gentoo-kernel-bin
துணுக்கு
By design, emerge only removes the kernel build directory. It does not actually remove the kernel modules, nor the installed kernel image. To completely clean-up old kernels, the app-admin/eclean-kernel tool may be used.

நிறுவலுக்கு/இற்றைப்படுத்தலுக்கு பின் செய்ய வேண்டிய பணிகள்

An upgrade of a distribution kernel is capable of triggering an automatic rebuild for external kernel modules installed by other packages (for example: sys-fs/zfs-kmod or x11-drivers/nvidia-drivers). This automated behaviour is enabled by enabling the dist-kernel USE flag. When required, this same flag will also trigger re-generation of the initramfs.

sys-fs/zfs sys-fs/zfs-kmod போன்ற தொகுப்புகளில் இந்த USE கொடியைச் செயல்படுத்துவதன் மூலம் ஒவ்வொரு புதிய கருநிரல் இற்றைப்படுத்தலின்போது தானியக்கமாக இதை மீள் உருவாக்கித் தேவைப்பட்டால் initramfs ஐ மீண்டும் உற்பத்தி செய்யும்.

கோப்பு /etc/portage/make.confEnabling USE=dist-kernel
USE="dist-kernel"
initramfs ஐ கைமுறையாக மீள் உருவாக்கல்

தேவைப்பட்டால் கருநிரல் இற்றைப்படுத்தலுக்குப் பின் கைமுறையாக மீள் உருவாக்கத்தைத் தூண்ட இதை இயக்கவும்:

root #emerge --ask @module-rebuild

துவக்கத்தில் கருநிரல் கூறுகள் (எ.கா. ZFS) ஏதேனும் தேவைப்பட்டால் இந்த கட்டளையைக் கொண்டு initramfs ஐ மீள் உருவாக்கவும்:

root #emerge --config sys-kernel/gentoo-kernel
root #emerge --config sys-kernel/gentoo-kernel-bin

After installing the Distribution Kernel successfully, it is now time to proceed to the next section: Configuring the system.

மூலங்களை நிறுவுதல்

When installing and compiling the kernel for amd64-based systems, Gentoo recommends the sys-kernel/gentoo-sources package.

பொருத்தமான கர்னல் மூலத்தைத் தேர்வு செய்து emerge கட்டளையைக் கொண்டு நிறுவவும்:

root #emerge --ask sys-kernel/gentoo-sources

இது லினக்ஸ் கருநிரல் மூலத்தை /usr/src/ என்னும் இடத்தில் நிறுவும். மேலும் linux என்றழைக்கப்படும் குறியீட்டுத் தொடுப்பு நிறுவப்பட்ட கருநிரல் மூலத்தை நோக்கி இருக்கும்:

It is conventional for a /usr/src/linux symlink to be maintained, such that it refers to whichever sources correspond with the currently running kernel. However, this symbolic link will not be created by default. An easy way to create the symbolic link is to utilize eselect's kernel module.

For further information regarding the purpose of the symlink, and how to manage it, please refer to Kernel/Upgrade.

முதலில் நிறுவப்பட்டுள்ள கருநிரல்களை பட்டியலிடவும்:

root #eselect kernel list
Available kernel symlink targets:
  [1]   linux-6.6.21-gentoo

linux என அழைக்கப்படும் குறியீட்டுத்தொடுப்பை உருவாக்க:

root #eselect kernel set 1
root #ls -l /usr/src/linux
lrwxrwxrwx    1 root   root    12 Oct 13 11:04 /usr/src/linux -> linux-6.6.21-gentoo

கைமுறை உள்ளமைவு

குறிப்பு
In case it was missed, this section requires the kernel sources to be installed. Be sure to obtain the relevant kernel sources, then return here for the rest of section.

Manually configuring a kernel is commonly seen as one of the most difficult procedures a system administrator has to perform. Nothing is less true - after configuring a few kernels no one remembers that it was difficult! There are two ways for a Gentoo user to manage a manual kernel system, both of which are listed below:

Modprobed-db process

A very easy way to manage the kernel is to first install sys-kernel/gentoo-kernel-bin and use the sys-kernel/modprobed-db to collect information about what the system requires. modprobed-db is a tool which monitors the system via crontab to add all modules of all devices over the system's life to make sure it everything a user needs is supported. For example, if an Xbox controller is added after installation, then modprobed-db will add the modules to be built next time the kernel is rebuilt. More on this topic can be found in the Modprobed-db article.

Manual process

This method allows a user to have full control of how their kernel is built with as minimal help from outside tools as they wish. Some could consider this as making it hard for the sake of it.

இருப்பினும், ஒரு விடையம் உண்மையானது: கருநிரலை கைமுறையாக உள்ளமைக்க வேண்டுமென்றால் முறைமையைப் பற்றி அறிந்திருக்க வேண்டியது இன்றியமையாததாகும். பெரும்பாலான தகவல்கள் sys-apps/pciutils தொகுப்பை நிறுவி அதில் உள்ள lspci கட்டளையை இயக்குவதன் மூலம் அறிந்துகொள்ளலாம்:

root #emerge --ask sys-apps/pciutils
குறிப்பு
chroot இனுள் lspci ஏதாவது pcilib எச்சரிக்கைகளை (pcilib: /sys/bus/pci/devices திறக்க முடியவில்லை போன்ற) அளித்தால் அதைத் தவிர்ப்பது பாதுகாப்பானதுதான்.

முறைமை தகவலை அளிக்கும் மற்றொரு வழியாக, lsmod கட்டளையை இயக்குவதன் மூலம் நிறுவல் குறுந்தகடு என்னென்ன கருநிரல் கூறுகளைப் பயன்படுத்துகிறது என்பதைக் கண்டறிந்து நாம் என்னென்னவற்றை இயக்க வேண்டும் என்னும் நல்ல சிறுகுறிப்பை அளிக்கலாம்.

இப்போது கர்னல் மூல அடைவிற்குச் சென்று make menuconfig கட்டளையை இயக்கவும். இது பட்டி-இயக்கு உள்ளமைவு திரையைத் துவக்கும்.

root #cd /usr/src/linux
root #make menuconfig

The kernel has a method of autodetecting the modules currently being used on the installcd which will give a great starting point to allow a user to configure their own. This can be called by using:

root #make localmodconfig

It's now time to configure using nconfig:

root #make nconfig

லினக்ஸ் கருநிரல் உள்ளமைவில் பல பிரிவுகள் உள்ளன. முதலில் செயல்படுத்தப்பட வேண்டிய சில விருப்பத்தேர்வுகளின் பட்டியலைக் காணலாம் (இல்லையென்றால் ஜென்டூ செயல்படாது அல்லது கூடுதல் திருத்தங்கள் செய்யாத வரை முறையாகச் செயல்படாது). உங்களுக்கு மேலும் உதவ எங்களிடம் ஜென்டூ கருநிரல் உள்ளமைவு வழிகாட்டியானது ஜென்டூ விக்கியில் உள்ளது.

Enabling required options

sys-kernel/gentoo-sources ஐ பயன்படுத்தும்போது, சென்டூ சார்ந்த உள்ளமைவு விருப்பத்தேர்வுகளைச் செயல்படுத்த உறுதியாகப் பரிந்துரைக்கிறோம். இதன்மூலம் முறையாக இயங்குவதற்கான குறைந்த அளவிலான கருநிரல் தனிச்சிறப்புகள் கிடைப்பதை உறுதி செய்கிறது:

கருநிரல் சென்டூ சார்ந்த விருப்பத்தேர்வுகளை செயல்படுத்தல்
Gentoo Linux --->
  Generic Driver Options --->
    [*] Gentoo Linux support
    [*]   Linux dynamic and persistent device naming (userspace devfs) support
    [*]   Select options required by Portage features
        Support for init systems, system and service managers  --->
          [*] OpenRC, runit and other script based systems and managers
          [*] systemd

Naturally the choice in the last two lines depends on the selected init system (OpenRC vs. systemd). It does not hurt to have support for both init systems enabled.

நீங்கள் sys-kernel/vanilla-sources ஐ பயன்படுத்தினால், தேவையான விருப்பத்தேர்வுகளை நீங்களாகத்தான் கண்டுபிடிக்க வேண்டும்.

Enabling support for typical system components

முறைமையின் துவக்கத்திற்கு இன்றியமையாததாக இருக்கும் எல்லா இயக்கிகளும் (SATA கட்டுப்படுத்திகள், NVMe தொகுப்பு சாதனங்களுக்கான ஆதரவு, கோப்பு முறைமைக்கான ஆதரவு முதலியவை) கூறுகளாகக் கருதாமல் கருநிரலில் தொகுக்கப்பட்டதா என்பதை உறுதிசெய்து கொள்ளவும். இல்லையென்றால் முறைமையை முழுவதுமாக துவக்க முடியாது.

அடுத்து, மிகச்சரியான செயலாக்கி வகையைத் தேர்வு செய்யவும். பயனர்களுக்கு ஏதேனும் வன்பொருள் சிக்கல்கள் உள்ளதா என்பதைத் தெரியப்படுத்தும் MCE தனிச்சிறப்பை (கிடைத்தால்) செயல்படுத்தப் பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. சில கட்டமைப்புகளில் (x86_64 போன்றவற்றில்) இவ்வகை பிழைகள் dmesg க்கு பதிலாக /dev/mcelog க்கு அச்சிடப்படுகிறது. இதற்கு app-admin/mcelog தொகுப்பு தேவைப்படுகிறது.

மேலும் தீவிர சாதன கோப்புகள் துவக்க செயலுக்கு முன்னர் கிடைப்பதற்கு Maintain a devtmpfs file system to mount at /dev ஐ தேர்ந்தெடுக்கவும் (CONFIG_DEVTMPFS மற்றும் CONFIG_DEVTMPFS_MOUNT):

கருநிரல் devtmpfs க்கான ஆதரவைச் செயல்படுத்துதல் (CONFIG_DEVTMPFS)
Device Drivers --->
  Generic Driver Options --->
    [*] Maintain a devtmpfs filesystem to mount at /dev
    [*]   Automount devtmpfs at /dev, after the kernel mounted the rootfs

SCSI வட்டிற்கான ஆதரவு செயல்படுத்தப்பட்டுள்ளதா என்பதைச் சரிபார்க்கவும் (CONFIG_BLK_DEV_SD):

கருநிரல் SCSI வட்டு ஆதரவைச் செயல்படுத்துதல் (CONFIG_SCSI, CONFIG_BLK_DEV_SD)
Device Drivers --->
  SCSI device support  ---> 
    <*> SCSI device support
    <*> SCSI disk support
கருநிரல் அடிப்படை SATA மற்றும் PATA விற்கான ஆதரவை செயல்படுத்துதல் (CONFIG_ATA_ACPI, CONFIG_SATA_PMP, CONFIG_SATA_AHCI, CONFIG_ATA_BMDMA, CONFIG_ATA_SFF, CONFIG_ATA_PIIX)
Device Drivers --->
  <*> Serial ATA and Parallel ATA drivers (libata)  --->
    [*] ATA ACPI Support
    [*] SATA Port Multiplier support
    <*> AHCI SATA support (ahci)
    [*] ATA BMDMA support
    [*] ATA SFF support (for legacy IDE and PATA)
    <*> Intel ESB, ICH, PIIX3, PIIX4 PATA/SATA support (ata_piix)

அடிப்படை NVMe ஆதரவு செயல்படுத்தப்பட்டிருப்பதைச் சரிபார்த்துக்கொள்ளவும்:

கருநிரல் லினக்சு 4.4.x கான அடிப்படை NVMe ஆதரவை செயல்படுத்தல் (CONFIG_BLK_DEV_NVME)
Device Drivers  --->
  <*> NVM Express block device
கருநிரல் லினக்சு 5.x.x கான அடிப்படை NVMe ஆதரவை செயல்படுத்தல் (CONFIG_DEVTMPFS)
Device Drivers --->
  NVME Support --->
    <*> NVM Express block device

பின்வரும் கூடுதல் NVMe ஆதரவை செயல்படுத்துவது பயனுள்ளதாக இருக்கும்:

கருநிரல் கூடுதல் NVMe ஆதரவை செயல்படுத்துதல் (CONFIG_NVME_MULTIPATH, CONFIG_NVME_MULTIPATH, CONFIG_NVME_HWMON, CONFIG_NVME_FC, CONFIG_NVME_TCP, CONFIG_NVME_TARGET, CONFIG_NVME_TARGET_PASSTHRU, CONFIG_NVME_TARGET_LOOP, CONFIG_NVME_TARGET_FC, CONFIG_NVME_TARGET_FCLOOP, CONFIG_NVME_TARGET_TCP
[*] NVMe multipath support
[*] NVMe hardware monitoring
<M> NVM Express over Fabrics FC host driver
<M> NVM Express over Fabrics TCP host driver
<M> NVMe Target support
  [*]   NVMe Target Passthrough support
  <M>   NVMe loopback device support
  <M>   NVMe over Fabrics FC target driver
  < >     NVMe over Fabrics FC Transport Loopback Test driver (NEW)
  <M>   NVMe over Fabrics TCP target support

இப்போது கோப்பு முறைமைகள் என்பதற்குள் நுழைந்து உங்கள் முறைமை பயன்படுத்தும் கோப்பு முறைமைக்கான ஆதரவை தேர்வு செய்யவும். வேர் கோப்புமுறைமைக்காக பயன்படுத்தப்படும் கோப்பு முறைமையை கூறாக கருதி தொகுக்க வேண்டாம், இல்லையென்றால் சென்டூ முறைமையால் பகிர்வை ஏற்ற முடியாது. மேலும் Virtual memory மற்றும் /proc file system ஐ தேர்வு செய்யவும். பின்வரும் விருப்பத்தேர்வுகளில் முறைமைக்கு தேவைப்படும் ஒன்றிறண்டு விருப்பத்தேர்வுகளை தேர்ந்தெடுக்கவும்:

கருநிரல் கோப்பு முறைமைக்கான ஆதரவை செயல்படுத்துதல் (CONFIG_EXT2_FS, CONFIG_EXT3_FS, CONFIG_EXT4_FS, CONFIG_BTRFS_FS, CONFIG_MSDOS_FS, CONFIG_VFAT_FS, CONFIG_PROC_FS மற்றும் CONFIG_TMPFS)
File systems --->
  <*> Second extended fs support
  <*> The Extended 3 (ext3) filesystem
  <*> The Extended 4 (ext4) filesystem
  <*> Btrfs filesystem support
  DOS/FAT/NT Filesystems  --->
    <*> MSDOS fs support
    <*> VFAT (Windows-95) fs support
  Pseudo Filesystems --->
    [*] /proc file system support
    [*] Tmpfs virtual memory file system support (former shm fs)

இணைய இணைப்பிற்கு அல்லது அழைப்புவழி இணக்கியிற்கு PPPoE பயன்படுத்தப்பட்டிருந்தால், பின்வரும் விருப்பத்தேர்வுகளை செயல்படுத்தவும் (CONFIG_PPP, CONFIG_PPP_ASYNC மற்றும் CONFIG_PPP_SYNC_TTY):

கருநிரல் PPPoE ஆதரவை செயல்படுத்துதல் (PPPoE, CONFIG_PPPOE, CONFIG_PPP_ASYNC, CONFIG_PPP_SYNC_TTY
Device Drivers --->
  Network device support --->
    <*> PPP (point-to-point protocol) support
    <*> PPP over Ethernet
    <*> PPP support for async serial ports
    <*> PPP support for sync tty ports

இவ்விரண்டு அமுக்கல் விருப்பத்தேர்வுகள் எவ்வகை பாதிப்பையும் ஏற்படுத்தாது என்றாலும் கண்டிப்பாகத் தேவை. ஈத்தர்வலைக்கு பதிலாக PPP விருப்பத்தேர்வை எடுத்துக்கொண்டாலும், இதுவும் கருநிரல் பயன்முறை PPPoE ஐ உள்ளமைக்கப்பட்டு ppp யால் மட்டுமே பயன்படுத்தப்படும்.

வலையமைப்பு (ஈத்தர்வலை அல்லது கம்பியில்லா) அட்டைக்கான ஆதரவை கர்னலில் சேர்க்க மறந்துவிடாதீர்.

பெரும்பாலான முறைமைகள் பல கருக்களை அவைகளின் வசம் உள்ளதால் சமச்சீரான பல-செயலாக்க ஆதரவை இயக்குவது முக்கியமானதாகும் (CONFIG_SMP):

கருநிரல் SMP ஆதரவை இயக்குதல் (CONFIG_SMP)
Processor type and features  --->
  [*] Symmetric multi-processing support
குறிப்பு
பல-கருவுள்ள முறைமைகளில், ஒவ்வொரு கருவும் ஒரு செயலாக்கியாக கருதப்படும்.

USB உள்ளீடு சாதனங்கள் (விசைப்பலகை அல்லது சுட்டி) அல்லது மற்ற USB சாதனங்களைப் பயன்படுத்தப் போவதாக இருந்தால், அவற்றையும் செயல்படுத்த மறந்துவிடாதீர்கள்:

கருநிரல் USB மற்றும் மனித உள்ளீடு சாதனத்திற்கான ஆதரவை செயல்படுத்தவும் (CONFIG_HID_GENERIC, CONFIG_USB_HID, CONFIG_USB_SUPPORT, CONFIG_USB_XHCI_HCD, CONFIG_USB_EHCI_HCD, CONFIG_USB_OHCI_HCD, (CONFIG_HID_GENERIC, CONFIG_USB_HID, CONFIG_USB_SUPPORT, CONFIG_USB_XHCI_HCD, CONFIG_USB_EHCI_HCD, CONFIG_USB_OHCI_HCD, CONFIG_USB4)
Device Drivers --->
  HID support  --->
    -*- HID bus support
    <*>   Generic HID driver
    [*]   Battery level reporting for HID devices
      USB HID support  --->
        <*> USB HID transport layer
  [*] USB support  --->
    <*>     xHCI HCD (USB 3.0) support
    <*>     EHCI HCD (USB 2.0) support
    <*>     OHCI HCD (USB 1.1) support
  <*> Unified support for USB4 and Thunderbolt  --->

Optional: Signed kernel modules

To automatically sign the kernel modules enable CONFIG_MODULE_SIG_ALL:

கருநிரல் Sign kernel modules CONFIG_MODULE_SIG_ALL
[*] Enable loadable module support  
  -*-   Module signature verification    
    [*]     Automatically sign all modules    
    Which hash algorithm should modules be signed with? (Sign modules with SHA-512) --->

Optionally change the hash algorithm if desired.

To enforce that all modules are signed with a valid signature, enable CONFIG_MODULE_SIG_FORCE as well:

கருநிரல் Enforce signed kernel modules CONFIG_MODULE_SIG_FORCE
[*] Enable loadable module support  
  -*-   Module signature verification    
    [*]     Require modules to be validly signed
    [*]     Automatically sign all modules
    Which hash algorithm should modules be signed with? (Sign modules with SHA-512) --->

To use a custom key, specify the location of this key in CONFIG_MODULE_SIG_KEY. If unspecified, the kernel build system will generate a key. It is recommended to generate one manually instead. This can be done with:

root #openssl req -new -nodes -utf8 -sha256 -x509 -outform PEM -out kernel_key.pem -keyout kernel_key.pem

OpenSSL will ask some questions about the user generating the key, it is recommended to fill in these questions as detailed as possible.

Store the key in a safe location, at the very least the key should be readable only by the root user. Verify this with:

root #ls -l kernel_key.pem
 -r-------- 1 root root 3164 Jan  4 10:38 kernel_key.pem

If this outputs anything other then the above, correct the permissions with:

root #chown root:root kernel_key.pem
root #chmod 400 kernel_key.pem
கருநிரல் Specify signing key CONFIG_MODULE_SIG_KEY
-*- Cryptographic API  ---> 
  Certificates for signature checking  --->  
    (/path/to/kernel_key.pem) File name or PKCS#11 URI of module signing key

To also sign external kernel modules installed by other packages via linux-mod-r1.eclass, enable the modules-sign USE flag globally:

கோப்பு /etc/portage/make.confEnable module signing
USE="modules-sign"
</div>

<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
# Optionally, when using custom signing keys.
MODULES_SIGN_KEY="/path/to/kernel_key.pem"
MODULES_SIGN_CERT="/path/to/kernel_key.pem" # Only required if the MODULES_SIGN_KEY does not also contain the certificate
MODULES_SIGN_HASH="sha512" # Defaults to sha512
குறிப்பு
MODULES_SIGN_KEY and MODULES_SIGN_CERT may point to different files. For this example, the pem file generated by OpenSSL includes both the key and the accompanying certificate, and thus both variables are set to the same value.

Optional: Signing the kernel image (Secure Boot)

When signing the kernel image (for use on systems with Secure Boot enabled) it is recommended to set the following kernel config options:

கருநிரல் Lockdown for secureboot
General setup  --->
  Kexec and crash features  --->   
    [*] Enable kexec system call                                                                                          
    [*] Enable kexec file based system call                                                                               
    [*]   Verify kernel signature during kexec_file_load() syscall                                                        
    [*]     Require a valid signature in kexec_file_load() syscall                                                        
    [*]     Enable ""image"" signature verification support
</div>  

<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
[*] Enable loadable module support  
  -*-   Module signature verification    
    [*]     Require modules to be validly signed
    [*]     Automatically sign all modules
    Which hash algorithm should modules be signed with? (Sign modules with SHA-512) --->
</div>  

<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
Security options  ---> 
[*] Integrity subsystem   
  [*] Basic module for enforcing kernel lockdown                                                                       
  [*]   Enable lockdown LSM early in init                                                                       
        Kernel default lockdown mode (Integrity)  --->
</div>            

  <div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
[*]   Digital signature verification using multiple keyrings                                                            
  [*]     Enable asymmetric keys support                                                                                     
  -*-       Require all keys on the integrity keyrings be signed                                                              
  [*]       Provide keyring for platform/firmware trusted keys                                                                
  [*]       Provide a keyring to which Machine Owner Keys may be added                                                        
  [ ]         Enforce Machine Keyring CA Restrictions

Where ""image"" is a placeholder for the architecture specific image name. These options, from the top to the bottom: enforces that the kernel image in a kexec call must be signed (kexec allows replacing the kernel in-place), enforces that kernel modules are signed, enables lockdown integrity mode (prevents modifying the kernel at runtime), and enables various keychains.

On arches that do not natively support decompressing the kernel (e.g. arm64 and riscv), the kernel must be built with its own decompressor (zboot):

கருநிரல் zboot CONFIG_EFI_ZBOOT
Device Drivers --->                                                                                                                           
  Firmware Drivers --->                                                                                                                       
    EFI (Extensible Firmware Interface) Support --->                                                                                               
      [*] Enable the generic EFI decompressor

After compilation of the kernel, as explained in the next section, the kernel image must be signed. First install app-crypt/sbsigntools and then sign the kernel image:

root #emerge --ask app-crypt/sbsigntools
root #sbsign /usr/src/linux-x.y.z/path/to/kernel-image --cert /path/to/kernel_key.pem --key /path/to/kernel_key.pem --out /usr/src/linux-x.y.z/path/to/kernel-image
குறிப்பு
For this example, the same key that was generated to sign the modules is used to sign the kernel image. It is also possible to generate and use a second separate key for signing the kernel image. The same OpenSSL command as in the previous section may be used again.

Then proceed with the installation.

To automatically sign EFI executables installed by other packages, enable the secureboot USE flag globally:

கோப்பு /etc/portage/make.confEnable Secure Boot
USE="modules-sign secureboot"
</div>

<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
# Optionally, to use custom signing keys.
MODULES_SIGN_KEY="/path/to/kernel_key.pem"
MODULES_SIGN_CERT="/path/to/kernel_key.pem" # Only required if the MODULES_SIGN_KEY does not also contain the certificate.
MODULES_SIGN_HASH="sha512" # Defaults to sha512
</div>

<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
# Optionally, to boot with secureboot enabled, may be the same or different signing key.
SECUREBOOT_SIGN_KEY="/path/to/kernel_key.pem"
SECUREBOOT_SIGN_CERT="/path/to/kernel_key.pem"
குறிப்பு
SECUREBOOT_SIGN_KEY and SECUREBOOT_SIGN_CERT may point to different files. For this example, the pem file generated by OpenSSL includes both the key and the accompanying certificate, and thus both variables are set to the same value.
குறிப்பு
When generating an Unified Kernel Image with systemd's ukify the kernel image will be signed automatically before inclusion in the unified kernel image and it is not necessary to sign it manually.


கட்டமைப்பு சார்ந்த கருநிரல் உள்ளமைவு

32 இரும நிரல்கள் ஆதரிக்கப்பட வேண்டும் என்றால் IA32 Emulation ஐ தேர்வு செய்வதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளவும் (CONFIG_IA32_EMULATION). ஜென்டூவானது multilib முறைமையை (கலந்த 32 இருமம் / 64 இருமம்) முன்னிருப்பாக நிறுவுகிறது. அதனால் no-multilib தனியமைப்பைப் பயன்படுத்தாத வரை இது தேவையில்லை.

கருநிரல் செயலாக்கி வகை மற்றும் தனிச்சிறப்புகளைத் தேர்வு செய்தல்
Processor type and features  --->
   [ ] Machine Check / overheating reporting 
   [ ]   Intel MCE Features
   [ ]   AMD MCE Features
   Processor family (AMD-Opteron/Athlon64)  --->
      ( ) Opteron/Athlon64/Hammer/K8
      ( ) Intel P4 / older Netburst based Xeon
      ( ) Core 2/newer Xeon
      ( ) Intel Atom
      ( ) Generic-x86-64
Executable file formats / Emulations  --->
   [*] IA32 Emulation

இதற்கு முன் வட்டை பகிர்வு செய்யும்போது பயன்படுத்தியிருந்தால் GPT பகிர்வு முத்திரை ஆதரவை செயல்படுத்தவும் (CONFIG_PARTITION_ADVANCED மற்றும் CONFIG_EFI_PARTITION):

கருநிரல் GPT கான ஆதரவை செயல்படுத்துதல்
-*- Enable the block layer --->
   Partition Types --->
      [*] Advanced partition selection
      [*] EFI GUID Partition support

முறைமையைத் துவக்குவதற்கு UEFI பயன்படுத்தப்பட்டிருந்தால் லினக்ஸ் கருநிரலில் உள்ள EFI முளை ஆதரவு மற்றும் EFI மாறிகளைச் செயல்படுத்தவும் (CONFIG_EFI, CONFIG_EFI_STUB, CONFIG_EFI_MIXED மற்றும் CONFIG_EFI_VARS):

கருநிரல் UEFI கான ஆதரவை செயல்படுத்துதல்
Processor type and features  --->
    [*] EFI runtime service support 
    [*]   EFI stub support
    [*]     EFI mixed-mode support
 
Firmware Drivers  --->
    EFI (Extensible Firmware Interface) Support  --->
        <*> EFI Variable Support via sysfs

File Systems 

   Pseudo filesystems  --->
       <*> EFI Variable filesystem

}} To enable the Kernel options for the use of SOF Firmware covered earlier:

கருநிரல் Enabling SOF Firmware support (CONFIG_SND_SOC_SOF_TOPLEVEL, CONFIG_SND_SOC_SOF_PCI, CONFIG_SND_SOC_SOF_ACPI, CONFIG_SND_SOC_SOF_AMD_TOPLEVEL, CONFIG_SND_SOC_SOF_INTEL_TOPLEVEL)
Device Drivers --->
  Sound card support --->
    Advanced Linux Sound Architecture --->
      <M> ALSA for SoC audio support --->
        [*] Sound Open Firmware Support --->
            <M> SOF PCI enumeration support
            <M> SOF ACPI enumeration support
            <M> SOF support for AMD audio DSPs
            [*] SOF support for Intel audio DSPs


தொகுத்தல் மற்றும் நிறுவுதல்

இப்போது உள்ளமைவு முடிந்துவிட்டதால், கருநிரலை தொகுத்து நிறுவுவதற்கான நேரம் வந்துவிட்டது. உள்ளமைவை விட்டு வெளியேறித் தொகுத்தல் செயல்முறையைத் தொடங்கவும்:

root #make && make modules_install
குறிப்பு
make -jX ஐ பயன்படுத்தி இணை உருவாக்கல்களைச் செயல்படுத்த வாய்ப்புகள் உள்ளது. இதில் X என்பது உருவாக்கல் செயல்பாடுகளால் துவக்க அனுமதிக்கப்படும் இணை வேளைகளின் எண்ணிக்கைகளாகும். இது முன்னர் கூறிய MAKEOPTS மாறியைக் கொண்ட /etc/portage/make.conf ஐ பற்றிய வழிகாட்டுதல்களை ஒத்ததாகும்.

கருநிரல் தொகுத்தலை முடித்தவுடன், /boot/ என்னும் இடத்தில் கருநிரல் படத்தை நகலெடுத்து வைக்கவும். இந்த செயல் make install கட்டளையின் மூலம் கையாளப்படுகிறது:

root #make install

இது கருநிரல் படத்தை System.map கோப்பு மற்றும் கருநிரல் உள்ளமைவு கோப்பு உடன் சேர்த்து /boot/ என்னும் இடத்தில் நகலெடுத்து வைக்கும்.


Deprecated: Genkernel

Genkernel should only be considered by users with a required need that only Genkernel can meet. For others, it is recommended to use the Distribution kernel or manually compile their own as it will make maintaining a Gentoo system a lot more simple. An example of why genkernel is more difficult to manage is the lack of integration with sys-kernel/installkernel. This means a user will not get the same level of automation as provided by the other methods; for example, Unified Kernel Images will need to be created manually when using Genkernel.

Users still wishing to use Genkernel should see the Genkernel article for more information.

கருநிரல் கூறுகள்

கூறுகளை உள்ளமைத்தல்

குறிப்பு
பட்டியலிட வேண்டிய வன்பொருள் கூறுகளை விரும்பினால் கைமுறையாகப் பட்டியலிடலாம். பெரும்பாலான வழக்கில் இணைக்கப்படுவதற்காகக் கண்டறியப்பட்ட எல்லா வன்பொருள் கூறுகளையும் udev ஏற்றும். இருந்தாலும் தானியக்கமாகக் கண்டறியப்பட்ட கூறுகளைப் பட்டியலிடுவதால் எந்தவித தீங்கும் ஏற்படாது. சில நேரங்களில் அயல்நாட்டு வன்பொருட்கள் அதன் இயக்கிகளை ஏற்றுவதற்கு உதவி தேவைப்படுகிறது.

ஒரு வரிக்கு ஒரு கூறு என்னும் வீதத்தில் தானியக்கமாக ஏற்றப்பட வேண்டிய கூறுகளை /etc/modules-load.d/*.conf கோப்புகளில் பட்டியலிடவும். கூறுகளுக்கான கூடுதல் விருப்பத்தேர்வுகள் தேவைப்பட்டால் /etc/modprobe.d/*.conf கோப்புகளில் அமைக்கவும்.

கிடைக்கும் எல்லா கூறுகளையும் காண, பின்வரும் find கட்டளையை இயக்கவும். மறக்காமல் "<கருநிரல் பதிப்பு>" என்பதற்குப் பதிலாகத் தொகுக்கப்பட்ட கருநிரலின் பதிப்பை இடவும்:

root #find /lib/modules/<கர்னல் பதிப்பு>/ -type f -iname '*.o' -or -iname '*.ko' | less

குறிப்பிட்ட கருநிரல் கூறுகளைக் கட்டாயப்படுத்தி ஏற்றுதல்

எடுத்துக்காட்டாக, 3c59x.ko கூறை (இது குறிப்பிட்ட 3Com வலையமைப்பு அட்டை குடும்பத்திற்கான இயக்கியாகும்) தானியக்கமாக ஏற்ற, /etc/modules-load.d/network.conf கோப்பை திருத்தி அதில் கூறின் பெயரை இடவும். உண்மையான கோப்பு பெயர் ஏற்றிக்கு தேவையில்லாததாகும்.

root #mkdir -p /etc/modules-load.d
root #nano -w /etc/modules-load.d/network.conf

Note that the module's .ko file suffix is insignificant to the loading mechanism and left out of the configuration file:

கோப்பு /etc/modules-load.d/network.conf3c59x கூறை கட்டாயபடுத்தி ஏற்றுதல்
3c59x

நிறுவலை முறைமையை உள்ளமைத்தல் இல் தொடரவும்.





கோப்பு முறைமை தகவல்

கோப்புமுறைமை முத்திரைகள் மற்றும் UUID க்கள்

MBR (BIOS) மற்றும் GPT ஆகிய இரண்டும் கோப்பு முறைமை முத்திரைகள் மற்றும் கோப்பு முறைமை UUID களுக்கான ஆதரவைக் கொண்டுள்ளன. தொகுப்பு சாதனங்களை mount கட்டளை மூலம் தேடி ஏற்றுவதற்கு மாற்றாக இந்த பண்புகளை /etc/fstab என்னும் கோப்பில் வரையறுக்கலாம். கோப்பு முறைமையின் முத்திரைகள் மற்றும் UUID கள் முறையே LABEL மற்றும் UUID என்னும் முன்னொட்டு மூலம் அடையாளங்காட்டப்படுகிறது. இதை blkid கட்டளையைக் கொண்டு காணலாம்.

root #blkid
எச்சரிக்கை
பகிர்வில் உள்ள கோப்பு முறைமை துடைத்தெறியப்பட்டால், அதற்குத் தொடர்புடைய கோப்பு முறைமை முத்திரைகள் மற்றும் UUID மதிப்புகளும் மாற்றப்பட்டிருக்கும் அல்லது நீக்கப்பட்டிருக்கும்.

தனித்துவம் காரணமாக, MBR-பாணியில் உள்ள பகிர்வு அட்டவணையைப் பயன்படுத்தும் படிப்பவர்கள், /etc/fstab கோப்பில் ஏற்றக்கூடிய கனவளவுகளை வரையறுக்கும்போது முத்திரைகளுக்குப் பதிலாக UUID க்களை பயன்படுத்துமாறு பரிந்துரைக்கப்படுகிறது.

முக்கியமானது
LVM தொகுதியில் உள்ள கோப்பு முறைமையின் UUID மற்றும் அதன் LVM நிழற்பட நொடிப்பெடுப்பு ஒரே மாதிரியாக இருக்கும், எனவே LVM தொகுதிகளை ஏற்ற UUID ஐ பயன்படுத்துவதை தவிர்க்க வேண்டும்.

பகிர்வு முத்திரைகள் மற்றும் UUID க்கள்

GPT வழியைத் தேர்ந்தெடுத்த பயனர்களுக்கு /etc/fstab கோப்பில் பகிர்வை வரையறுக்க இன்னும் கூடுதல் 'திடமான' விருப்பத்தேர்வுகள் உள்ளன. பகிர்வுகளுக்கு என்ன கோப்பு முறைமை தேர்வு செய்யப்பட்டது என்பதைக் கருத்தில் கொள்ளாமல், பகிர்வு முத்திரை மற்றும் பகிர்வு UUID பயன்படுத்தி தொகுதி சாதனங்களில் உள்ள தனி பகிர்வுகளை அடையாளம் காணலாம். பகிர்வின் முத்திரைகள் மற்றும் UUID கள் முறையே PARTLABEL மற்றும் PARTUUID என்னும் முன்னொட்டு மூலம் அடையாளங்காட்டப்படுகிறது. இதை blkid கட்டளையைக் கொண்டு காணலாம்.

Output for an amd64 EFI system using the Discoverable Partition Specification UUIDs may like the following:

root #blkid

பகிர்வு முத்திரைகளுக்கு எல்லா நேரத்திலும் இந்த கருத்து உண்மையாக இருப்பதில்லை என்றாலும், fstab இல் உள்ள பகிர்வுகளை அடையாளம் காண UUID ஐ பயன்படுத்தும்போது எதிர்காலத்தில் கோப்பு முறைமை மாற்றப்பட்டாலும், குறிப்பிட்ட கனவளவை தேடும்போது துவக்க ஏற்றிக் குழப்பமடையாது என்னும் பொறுப்புறுதியை அளிக்கிறது. அடிக்கடி மறுதொடக்கம் செய்யப்படும் முறைமைகள், வழக்கமாகச் சேர்க்க மற்றும் நீக்கப்படும் SATA தொகுதி சாதனங்கள் ஆகியவற்றில், fstab கோப்பில் பகிர்வுகளை வரையறுக்கப் பழைய முன்னிருப்பு தொகுதி சாதன கோப்புகள் (/dev/sd*N) ஐ பயன்படுத்துவது இடர்மிகு செயலாகும்.

தொகுப்பு சாதன கோப்புகளைப் பெயரிடல் ஆனது எவ்வாறு மற்றும் எந்த வரிசையில் வட்டுக்கள் முறைமையோடு இணைக்க வேண்டும் போன்ற பல காரணிகளின் எண்ணிக்கையைப் பொறுத்துள்ளது. முன் துவக்கச் செயலின்போது எந்த சாதனம் முதலில் கர்னலால் கண்டறியப்பட வேண்டும் என்பதைப் பொறுத்து இது வெவ்வேறு வரிசைகளிலும் காட்டலாம். இவற்றைக் கருத்தில் கொண்டு, வட்டு வரிசைகளோடு தொடர்ந்து விளையாட விரும்பாதவர்களுக்கு, முன்னிருப்பு தொகுப்பு சாதன கோப்புகள் ஒரு எளிமையான மற்றும் நேர்மையான வழியாகும்.

fstab ஐ பற்றி

லினக்ஸின் கீழ், முறைமையால் பயன்படுத்தப்படும் எல்லா பகிர்வுகளும் /etc/fstab என்னும் கோப்பில் பட்டியலிட வேண்டும். இந்த கோப்பானது பகிர்வுகளுக்கான ஏற்றப்புள்ளி (கோப்பு முறைமை கட்டுமானத்தில் இதைக் காணலாம்), எவ்வாறு இவை ஏற்றப்பட வேண்டும் மற்றும் எவ்வகையான சிறப்பு விருப்பத்தேர்வுகளைக் கொண்டு ஏற்றப்பட வேண்டும் (தானியக்கமாகவா, அல்லது கைமுறையாகவா, பயனர்கள் பகிர்வுகளை ஏற்றலாமா வேண்டாமா முதலியவை) என்பதைக் கொண்டுள்ளது.

fstab கோப்பை உருவாக்கல்

குறிப்பு
If the init system being used is systemd, the partition UUIDs conform to the Discoverable Partition Specification as given in Preparing the disks, and the system uses UEFI, then creating an fstab can be skipped, since systemd auto-mounts partitions that follow the spec.

/etc/fstab கோப்பு அட்டவணை போல் உள்ள தொடரியலைப் பயன்படுத்துகிறது. ஒவ்வொரு வரியும் வெள்ளை இடைவெளியால் பிரிக்கப்பட்ட ஆறு புலங்களைக் கொண்டுள்ளது. ஒவ்வொரு புலமும் அதன் சுய பொருளைக் கொண்டுள்ளது:

  1. முதல் புலம் ஏற்றப்பட வேண்டிய சிறப்புத் தொகுதி சாதனம் அல்லது தொலைநிலை கோப்பு முறைமையைக் காண்பிக்கிறது. சாதன கோப்பிற்கான பாதை, கோப்பு முறைமை முத்திரைகள் மற்றும் UUID க்கள், பகிர்வு முத்திரைகள் மற்றும் UUID க்கள் முதலிய சிறப்புத் தொகுதி சாதன கணுக்களுக்கான பலவகையான சாதன அடையாளங்காட்டிகள் கிடைக்கின்றன.
  2. இரண்டாம் புலம் பகிர்வு ஏற்றப்பட வேண்டிய ஏற்றுப்புள்ளியைக் காண்பிக்கிறது.
  3. மூன்றாவது புலம் பகிர்வால் பயன்படுத்தப்படும் கோப்பு முறைமையின் வகையை காண்பிக்கிறது.
  4. நான்காவது புலம் mount கட்டளை பகிர்வை ஏற்ற விரும்பும்போது பயன்படுத்தும் ஏற்ற விருப்பத்தேர்வுகளைக் காண்பிக்கிறது. ஒவ்வொரு கோப்பு முறைமையும் அதன் சுய ஏற்ற விருப்பத்தேர்வுகளைப் பயன்படுத்துவதால், முழு பட்டியலுக்கு mount இன் கைமுறை பக்கத்தை (man mount) காண முறைமை மேலாளர்கள் ஊக்குவிக்கப்படுகின்றனர். பல ஏற்ற விருப்பத்தேர்வுகளைக் காற்புள்ளியால் பிரித்து அளிக்கலாம்.
  5. ஐந்தாவது புலம் பகிர்வைக் கொட்டிவைக்க வேண்டுமா இல்லையா என்பதைத் தீர்மானிக்கக் கொட்டிடம் பயன்படுத்துகிறது. இது பொதுவாக 0 (சுழியம்) என விடப்படும்.
  6. ஆறாவது புலம் முறைமை முறையாக இடைநிறுத்தப்படாத சூழலில் எந்த வரிசையில் கோப்பு முறைமைகள் சரிபார்க்க வேண்டும் என்பதைத் தீர்மானிக்க fsck பயன்படுத்துகிறது. வேர் கோப்பு முறைமை 1 எனவும் மற்றவை 2 எனவும் இருக்கும் (முறைமை சரிபார்க்கத் தேவையில்லை என்றால் 0 எனக் குறிப்பிடலாம்)
முக்கியமானது
ஜென்டூவின் நிலை கோப்புகளில் அளிக்கப்பட்டுள்ள முன்னிருப்பு /etc/fstab கோப்பு ஏற்கத்தக்க fstab கோப்பு இல்லையென்றாலும் ஒருவகை வார்ப்புருவாகக் கருதி தேவையான மதிப்புகளை உள்ளிட பயன்படுத்திக்கொள்ளலாம்.
root #nano /etc/fstab

DOS/Legacy BIOS systems

எவ்வாறு /boot/ பகிர்விற்கான விருப்பத்தேர்வுகளை எழுதுவது என்பதை நாம் இப்போது பார்ப்போம். இது வெறும் ஒரு எடுத்துக்காட்டு என்பதால் முன்னதாக நிறுவலில் எடுக்கப்பட்ட பகிர்வு முடிவுகள் அடிப்படையில் மாற்றியமைக்கவும். நம்முடைய amd64 பகிர்வு எடுத்துக்காட்டில், /boot/ என்பது பொதுவாக ext4 வை கோப்பு முறைமையாகக் கொண்ட /dev/sda1 ஆகும். துவக்கச் செயலின் போது இது சரிபார்க்கப்பட வேண்டும் என்பதால் நாம் இவ்வாறு எழுதுவோம்:

கோப்பு /etc/fstab/etc/fstab கோப்பிற்கான எடுத்துக்காட்டு /boot வரி
# தகடுகளை ஆயத்தப்படுத்தல் படியிலிருந்து உருவாக்கப்பட்ட ஏதேனும் வடிவமைப்பு வேறுபாடு மற்றும் கூடுதல் பகிர்வுகளைச் சரிசெய்யவும்
/dev/sda1   /boot     xfs    defaults        0 2

சில பயனர்கள் தங்கள் முறைமையின் பாதுகாப்பை மேம்படுத்தும் நோக்கில் /boot/ பகிர்வு தானியக்கமாக ஏற்றப்படுவதை விரும்புவதில்லை. இவ்வகை பயனர்கள் defaults என இருப்பதை noauto என மாற்ற வேண்டும். இதன் பொருளாக ஒவ்வொரு முறை பயன்படுத்தும்போதும் இந்த பகிர்வைக் கைமுறையாக ஏற்ற வேண்டிய சூழல் ஏற்படும்.

முன்னர் முடிவெடுக்கப்பட்ட பகிர்வு திட்டங்கள், CD-ROM இயக்ககங்கள் போன்ற சாதனங்கள், இதர பகிர்வுகள் அல்லது இயக்ககங்கள் (பயன்படுத்தப்பட்டிருந்தால்) ஆகியவற்றிற்குப் பொருந்தும் விதிகளைச் சேர்க்கவும்.

கீழே /etc/fstab கோப்பிற்கான இன்னும் விரிவாக்கப்பட்ட எடுத்துக்காட்டைக் காணலாம்:

கோப்பு /etc/fstabமுழு /etc/fstab எடுத்துக்காட்டு
# தகடுகளை ஆயத்தப்படுத்தல் படியிலிருந்து உருவாக்கப்பட்ட ஏதேனும் வடிவமைப்பு வேறுபாடு மற்றும் கூடுதல் பகிர்வுகளைச் சரிசெய்யவும்
/dev/sda1   /boot        xfs    defaults,noatime     0 2
/dev/sda2   none         swap    sw                   0 0
/dev/sda3   /            ext4    noatime              0 1
  
/dev/cdrom  /mnt/cdrom   auto    noauto,user          0 0

/dev/cdrom /mnt/cdrom auto noauto,user 0 0 }}

UEFI systems

Below is an example of an /etc/fstab file for a system that will boot via UEFI firmware:

கோப்பு /etc/fstabA full /etc/fstab example for an UEFI system
# Adjust for any formatting differences and/or additional partitions created from the "Preparing the disks" step
/dev/sda1   /efi        vfat    umask=0077     0 2
/dev/sda2   none         swap    sw                   0 0
/dev/sda3   /            xfs    defaults,noatime              0 1
</div>

<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
/dev/cdrom  /mnt/cdrom   auto    noauto,user          0 0


DPS UEFI PARTUUID

Below is an example of an /etc/fstab file for a disk formatted with a GPT disklabel and Discoverable Partition Specification (DPS) UUIDs set for UEFI firmware:

கோப்பு /etc/fstabDPS PARTUUID fstab example
# Adjust any formatting difference and additional partitions created from the "Preparing the disks" step.
# This example shows a GPT disklabel with Discoverable Partition Specification (DSP) UUID set:
PARTUUID=c12a7328-f81f-11d2-ba4b-00a0c93ec93b   /efi        vfat    umask=0077                   0 2
PARTUUID=0657fd6d-a4ab-43c4-84e5-0933c84b4f4f   none        swap    sw                           0 0
PARTUUID=4f68bce3-e8cd-4db1-96e7-fbcaf984b709   /           xfs     defaults,noatime             0 1


மூன்றாவது புலத்தில் auto எனப் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கும்போது, கோப்பு முறைமையை என்னவாக இருக்கும் என்பதை mount கணிக்குமாறு செய்கிறது. பல கோப்பு முறைமைகளுள் ஒன்றைக் கொண்டு அகற்றுத்தகு ஊடகம் உருவாக்கப்படுவதால் இது பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. நான்காவது புலத்தில் உள்ள user விருப்பத்தேர்வு வேர்-அல்லாத பயனர்களும் குறுந்தகட்டை ஏற்றுவதை இயலக்கூடியதாகச் செய்கிறது.

To improve performance, most users would want to add the noatime mount option, which results in a faster system since access times are not registered (those are not needed generally anyway). This is also recommended for systems with solid state drives (SSDs). Users may wish to consider lazytime instead.

துணுக்கு
Due to degradation in performance, defining the discard mount option in /etc/fstab is not recommended. It is generally better to schedule block discards on a periodic basis using a job scheduler such as cron or a timer (systemd). See Periodic fstrim jobs for more information.

/etc/fstab கோப்பை ஒன்றிற்கு இரண்டு முறை சரிபார்த்தவுடன், சேமித்து விட்டு வெளியேறவும்.

வலையமைப்பு தகவல்கள்

It is important to note the following sections are provided to help the reader quickly setup their system to partake in a local area network.

For systems running OpenRC, a more detailed reference for network setup is available in the advanced network configuration section, which is covered near the end of the handbook. Systems with more specific network needs may need to skip ahead, then return here to continue with the rest of the installation.

For more specific systemd network setup, please review see the networking portion of the systemd article.

புரவலன் மற்றும் கள தகவல்கள்

முறைமை மேலாளர் எடுக்கும் முடிவுகளுள் ஒன்று தங்கள் கணினிக்கு ஒரு நல்ல பெயரை இடுதலாகும். இது பார்க்க எளிமையானதாகத் தோன்றினாலும் பெரும்பாலான பயனர்கள் புரவலன்பெயருக்கு ஒரு பொருத்தமான பெயரை இடுவதில் சிரமப்படுகின்றனர். இது இறுதி முடிவு இல்லை, பின்னர் மாற்றிக்கொள்ளலாம் என்பதை அறிந்து கொள்ளவும். கீழுள்ள எடுத்துக்காட்டில், tux என்னும் புரவலன் பெயர் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

OpenRC அல்லது systemd இல் புரவலன்பெயரை அமைத்தல்

root #echo tux > /etc/hostname

systemd

systemd ஐ கொண்டு இயங்கிக்கொண்டிருக்கும் முறைமையில் முறைமை புரவலன்பெயரை அமைப்பதற்கு hostnamectl பயன்கூறு நிரலை பயன்படுத்தலாம்.

புரவலன்பெயரை "tux" என அமைப்பதற்கு கீழுள்ளவாறு இயக்கவும்:

root #hostnamectl hostname tux

உதவிக்குறிப்புகளை பார்ப்பதற்கு hostnamectl --help அல்லது man 1 hostnamectl என்னும் கட்டளையை இயக்கவும்

வலையமைப்பு

வலையமைப்பு இடைமுகத்தை உள்ளமைப்பதற்கு பல விருப்பத்தேர்வுகள் கிடைக்கின்றன. இந்த பிரிவு அவற்றுள் சிலவற்றை மட்டுமே விவரிக்கிறது. இவற்றில் உங்கள் தேவைக்கு பொருந்தும் ஒன்றை தேர்ந்தெடுத்து கொள்ளவும்.

dhcpcd மூலம் DHCP (init முறைமை எதுவாயினும்)

பெரும்பாலான LAN வலையமைப்புகள் DHCP சேவையகத்தை செயல்படுத்துகிறது. இந்த சூழலில் IP முகவரியை பெறுவதற்கு dhcpcd நிரலை பயன்படுத்துவது பரிந்துரைக்கப்படுகிறது.

dhcpcd ஐ நிறுவுவதற்கு:

root #emerge --ask net-misc/dhcpcd

OpenRC முறைமைகளில் செயல்பட வைத்து பின் சேவையை துவக்குவதற்கு:

root #rc-update add dhcpcd default
root #rc-service dhcpcd start

systemd முறைமைகளில் செயல்பட வைத்து பின் சேவையை துவக்குவதற்கு:

root #systemctl enable --now dhcpcd

With these steps completed, next time the system boots, dhcpcd should obtain an IP address from the DHCP server. See the Dhcpcd article for more details.

netifrc (OpenRC)

துணுக்கு
This is one particular way of setting up the network using Netifrc on OpenRC. Other methods exist for simpler setups like Dhcpcd.

வலையமைப்பை உள்ளமைத்தல்

சென்டூ நிறுவலின்போது, ஏற்கனவே வலையமைப்பு உள்ளமைக்கப்பட்டுவிட்டது. இருப்பினும், அது நேரலை நிறுவல் குறுந்தகட்டிற்கானதே தவிர நிறுவப்பட்ட சூழலுக்கானதில்லை. இப்போது, நிறுவப்பட்ட சென்டூ லினக்சு முறைமைக்காக வலையமைப்பு உள்ளமைக்கப்படுகிறது.

குறிப்பு
பிணைத்தல், பாலமிடுதல், 802.1Q VLAN கள், கம்பியில்லா வலையமைத்தல் போன்ற மேம்பட்ட தலைப்புகளை உள்ளடக்கிய வலையமைப்பை பற்றிய மேலும் விரிவான தகவல்களை மேம்பட்ட வலையமைப்பு உள்ளமைவு பிரிவில் காணலாம்.

எல்லா வலையமைத்தல் தகவல்களும் /etc/conf.d/net கோப்பில் சேகரித்து வைக்கப்பட்டுள்ளது. இது நேர்மையான ஆனால் இயல்புணர்வு இல்லாத தொடரியலைப் பயன்படுத்துகிறது. கவலைப்பட வேண்டாம், எல்லாம் கீழே விளக்கப்பட்டுள்ளது. பல வகையான உள்ளமைவுகளை கொண்ட முழு கருத்திடப்பட்ட எடுத்துக்காட்டு /usr/share/doc/netifrc-*/net.example.bz2 கோப்பில் கிடைக்கும்.

முதலில் net-misc/netifrc தொகுப்பை நிறுவவும்:

root #emerge --ask --noreplace net-misc/netifrc

DHCP இயல்பாக பயன்படுத்தப்படுகிறது. இந்த DHCP வேளை செய்ய DHCP பயனர் நிறுவப்பட வேண்டும். தேவையான முறைமை கருவிகளை நிறுவுதல் என்னும் பிரிவில் இது பின்னர் விவரிக்கப்படும்.

குறிப்பிட்ட DHCP விருப்பத்தேர்வுகளினால் அல்லது DHCP ஐ முழுவதுமாக பயன்படுத்தாத காரணத்தால் வலையமைப்பு உள்ளமைக்கப்பட வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டால், /etc/conf.d/net ஐ திறந்து:

root #nano /etc/conf.d/net

IP முகவரி தகவல்கள் மற்றும் வழியிடல் தகவல்களை முறையே config_eth0 மற்றும் routes_eth0 களில் அமைக்கவும்:

குறிப்பு
இது வலையமைப்பு இடைமுகம் eth0 ஆக இருக்கும் எனக் கருதுகிறது. இருப்பினும் இது பெருமளவில் முறைமை சார்ந்தது. அண்மைக் காலத்து நிறுவல் ஊடகமாக இருப்பின், இடைமுகத்தின் பெயர் நிறுவல் குறுந்தகடு துவங்கும்போது இருந்த இடைமுக பெயராகத் தான் இருக்கும் எனக் கருதுவது பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. இதைப் பற்றிய மேலும் தகவல்கள் வலையமைப்பு இடைமுக பெயரிடல் இல் காணலாம்.
கோப்பு /etc/conf.d/netநிலையான IP வரையறுத்தல்
config_eth0="192.168.0.2 netmask 255.255.255.0 brd 192.168.0.255"
routes_eth0="default via 192.168.0.1"

DHCP ஐ பயன்படுத்த, config_eth0 என்பதை வரையறுக்கவும்:

கோப்பு /etc/conf.d/netDHCP வரையறுத்தல்
config_eth0="dhcp"

எல்லா இருக்கக்கூடிய கூடுதல் உள்ளமைவு விருப்பத்தேர்வுகளின் பட்டியலுக்கு /usr/share/doc/netifrc-*/net.example.bz2 ஐ படிக்கவும். குறிப்பிட்ட DHCP விருப்பத்தேர்வுகள் அமைக்க வேண்டும் என்றால் தவறாமல் DHCP கைமுறை பக்கத்தைப் படிக்கவும்.

முறைமை பல வலையமைப்பு இடைமுகங்களைக் கொண்டிருந்தால், மேலுள்ள படிகளை மீண்டும் config_eth1, config_eth2 முதலியவற்றிற்கும் செய்யவும்.

இப்போது, உள்ளமையைச் சேமித்துத் தொடர்வதற்கு வெளியேறவும்.

வலையமைப்பைத் துவக்கத்தில் தானியக்கமாகத் தொடங்குதல்

வலையமைப்பு இடைமுகங்களைத் துவக்கத்தில் செயல்படுத்த, அவற்றை முன்னிருப்பு ஓடுநிலையில் சேர்க்க வேண்டும்.

root #cd /etc/init.d
root #ln -s net.lo net.eth0
root #rc-update add net.eth0 default

முறைமைக்குப் பல வலையமைப்பு இடைமுகங்கள் இருப்பின், net.eth0 ற்கு நாம் செய்தது போலப் பொருத்தமான net.* கோப்புகள் உருவாக்கப்பட வேண்டும்.

முறைமை துவக்கப்பட்ட பிறகு வலையமைப்பு இடைமுகத்தின் பெயர் (இப்போது eth0 எனக் குறிக்கப்பட்டுள்ளது) தவறானதாக இருப்பது கண்டறியப்பட்டால், பின்வரும் கட்டளையைச் செயல்படுத்தவும்:

  1. /etc/conf.d/net கோப்பில் சரியான இடைமுக பெயரைக் கொண்டு புதுப்பிக்கவும் (eth0 என்பதற்குப் பதிலாக enp3s0 அல்லது enp5s0 என மாற்றுவதைப் போன்று).
  2. புதிய குறியீட்டுத் தொடுப்பை உருவாக்கவும் (/etc/init.d/net.enp3s0 போன்று).
  3. பழைய குறியீட்டுத் தொடுப்பை நீக்கவும் (rm /etc/init.d/net.eth0)
  4. புதிய குறியீட்டுத் தொடுப்பை முன்னிருப்பு ஓடுநிலையில் சேர்க்கவும்.
  5. rc-update del net.eth0 default பயன்படுத்தி பழைய குறியீட்டுத் தொடுப்பை முன்னிருப்பு ஓடுநிலையிலிருந்து நீக்கவும்.

hosts கோப்பு

அடுத்து லினக்ஸிற்கு வலையமைப்பு சூழலைப் பற்றித் தெரிவிக்கவும். இது /etc/hosts கோப்பில் வரையறுக்கப்பட்டு, பெயர் சேவையகத்தால் தீர்க்கப்படாத புரவலன்களின் புரவலன் பெயர்களை IP முகவரிகளாகத் தீர்க்க உதவுகிறது.

root #nano /etc/hosts
கோப்பு /etc/hostsவலையமைத்தல் தகவல்களை நிரப்புதல்
# இது இப்போதைய முறைமையை வரையறுக்கிறது. இவ்வாறாக அமைக்கவும்
127.0.0.1     tux.homenetwork tux localhost
  
# வலையமைப்பில் உள்ள கூடுதல் முறைமைகளை வரையறுக்க விரும்பினால்
192.168.0.5   jenny.homenetwork jenny
192.168.0.6   benny.homenetwork benny
  1. Optional definition of extra systems on the network

192.168.0.5 jenny.homenetwork jenny 192.168.0.6 benny.homenetwork benny }}

தொடர்வதற்கு, சேமித்து பின் உரை திருத்தியை விட்டு வெளியேறவும்.


முறைமை தகவல்

வேர் கடவுச்சொல்

வேர் கடவுச்சொல்லை அமைக்க passwd கட்டளையைப் பயன்படுத்தவும்.

root #passwd

இதற்குப் பின் வரும் பகுதிகளுள் ஒன்றில் அன்றாட பயன்பாட்டிற்காகக் கூடுதலாக ஒரு வழக்கமான பயனர் கணக்கு உருவாக்கப்படும்.

Init மற்றும் துவக்க உள்ளமைவு

OpenRC

சென்டூவை OpenRC உடன் பயன்படுத்தும்போது முறைமையின் சேவைகள், இயக்க தொடக்கம் மற்றும் இயக்க நிறுத்தம் ஆகியவற்றை உள்ளமைக்க /etc/rc.conf கோப்பு பயன்படுத்தப்படுகிறது. இந்த /etc/rc.conf கோப்பை திறந்து அதில் உள்ளக் கருத்துக்களை உலாவவும். அமைப்புகளைத் திறனாய்வு செய்து தேவைப்படும் இடங்களில் மாற்றிக் கொள்ளவும்.

root #nano /etc/rc.conf

அடுத்து, விசைப்பலகை உள்ளமைவுகளை கையாள /etc/conf.d/keymaps கோப்பை திறக்கவும். உள்ளமைத்து சரியான விசைப்பலகையைத் தேர்வு செய்ய இதைத் திருத்தவும்.

root #nano /etc/conf.d/keymaps

keymap மாறிக்குச் சிறப்புக் கவனம் செலுத்தவும். தவறான விசை வரைபடம் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டிருந்தால், விசைப்பலகையில் தட்டச்சு செய்யும்போது வினோதமான விளைவுகளை ஏற்படும்.

இறுதியாக, மணிக்கூடு விருப்பத்தேர்வுகளை அமைப்பதற்கு /etc/conf.d/hwclock கோப்பை திருத்தவும். இதை உங்கள் தேவைக்கு ஏற்ப திருத்திக் கொள்ளவும்.

root #nano /etc/conf.d/hwclock

வன்பொருள் மணிக்கூடு UTC ஐ பயன்படுத்தவில்லை என்றால், கோப்பில் clock="local" என அமைக்க வேண்டிய தேவையுள்ளது. இல்லையென்றால் முறைமையானது மணிக்கூடு சரிதல் தன்மையைக் காட்டலாம்.

systemd

முதலில் systemd-firstboot ஐ இயக்குவது பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. இது முறைமையின் பல்வேறு கூறுகள் புதிய systemd சூழலில் முதன்முறை துவங்குவதற்கு சரியாக அமைக்கப்பட்டுள்ளதை உறுதிப்படுத்தும். பின்வரும் விருப்பத்தேர்வை அளிப்பதன் மூலம் நிகழ்வு இயலிடம், நேரவலயம், புரவலன்பெயர், வேர் கடவுச்சொல் மற்றும் வேர் செயற்றள மதிப்புகளை அமைப்பதற்கு பயனருக்கு ஒரு தூண்டியை அளிக்கும். மேலும் இது நிறுவலுக்கு ஒரு சமவாய்ப்புள்ள இயந்திர ID ஐ அளிக்கும்.

root #systemd-firstboot --prompt --setup-machine-id

அடுத்து, எல்லா நிறுவப்பட்ட அளகு கோப்புகளையும் முன்னமைக்கப்பட்ட கொள்கை மதிப்புகளுக்கு மீள்அமைக்க பயனர்கள் systemctl ஐ இயக்க வேண்டும்:

root #systemctl preset-all --preset-mode=enable-only

It's possible to run the full preset changes but this may reset any services which were already configured during the process:

root #systemctl preset-all

These two steps will help ensure a smooth transition from the live environment to the installation's first boot.





முறைமை குறிப்புப்பதிவி

OpenRC

பல தொகுப்புகள் ஒரே செயல்பாடுகளைச் செய்வதால் சில கருவிகள் நிலை3 காப்பக கோப்பில் காணாமல் இருக்கலாம். இப்போது எதை நிறுவ வேண்டும் என்னும் தேர்வு பயனரின் கையில் உள்ளது.

முறைமைக்கு குறிப்புப்பதிவு வசதி தேவையா என்பதை முதலில் முடிவு செய்ய வேண்டும். ஊனிக்ஸ் மற்றும் லினக்ஸ் ஆகிய இரண்டும் குறிப்புப்பதிவு செய்வதில் அருமையான வரலாற்றைக் கொண்டுள்ளன - தேவைப்பட்டால், முறைமையில் நடக்கும் எல்லா காரியத்தையும் ஒரு குறிப்பு கோப்புகளில் குறிப்புப்பதிப்பு செய்து வைத்துக்கொள்ளலாம். இதை முறைமை குறிப்புப்பதிவி மூலம் செய்யலாம்.

சென்டூ பல குறிப்புப்பதிவி பயன்கூறு நிரல்களை அளிக்கிறது. அவற்றுள் சில:

  • app-admin/sysklogd - முறைமை குறிப்புப்பதிவு மறைநிரல்களின் மரபுவழி தொகுதிகளை அளிக்கிறது. உடனடியாக வேளை செய்யக்கூடிய முன்னிருப்பு குறிப்புப்பதிவு உள்ளமைவை கொண்டுள்ளதால் புதிய பயனர்கள் பயன்படுத்துவதற்குச் சிறந்த தேர்வாகும்.
  • app-admin/syslog-ng - மேம்பட்ட முறைமை குறிப்புப்பதிவி. ஒரு பெரிய கோப்பில் குறிப்புப்பதிவு செய்வதைத் தவிர மற்றவற்றுக்குக் கூடுதல் உள்ளமைவு தேவைப்படும். இதன் குறிப்புப்பதிவு திறனைக் கருத்தில் கொண்டு பல மேம்பட்ட பயனர்கள் இந்த தொகுப்பைத் தேர்வு செய்வர்; திறன் குறிப்புப்பதிவு போன்றவற்றிற்குக் கூடுதல் உள்ளமைவு தேவைப்படும் என்பதை நினைவில் கொள்ளவும்.
  • app-admin/metalog - அதிகப்படியாக உள்ளமைக்க இயலும் முறைமை குறிப்புப்பதிவி.

இதைத் தவிர மற்ற முறைமை குறிப்புப்பதிவு பயன்கூறு நிரல்கள் சென்டூவின் ebuild கருவூலத்தில் கிடைக்கும் - ஒவ்வொரு நாளும், கிடைக்கும் தொகுப்புகளின் எண்ணிக்கை அதிகரித்துக் கொண்டே இருக்கிறது.

துணுக்கு
syslog-ng ஐ பயன்படுத்துவதாக இருந்தால், logrotate ஐ நிறுவி உள்ளமைக்க பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. ஏனெனில் syslog-ng ஆனது குறிப்புப்பதிவு கோப்புகளுக்கான சுழல் இயங்குமுறை எதுவும் அளிப்பதில்லை. இருப்பினும் sysklogd இன் புதிய பதிப்புகள் (>= 2.0) தங்கள் குறிப்புப்பதிவு சூழலை தாங்களே கையாளுகின்றன.

விரும்பிய முறைமை குறிப்புப்பதிவியை நிறுவுவதற்கு, அதை நிறுவல் செய்து பின் OpenRC இல் rc-update கட்டளையைப் பயன்படுத்தி முன்னிருப்பு ஓடுநிலையில் அதைச் சேர்க்கவும். பின்வரும் எடுத்துக்காட்டில் app-admin/sysklogd ஐ முறைமையின் குறிப்புப்பதிவி நிறுவப்பட்டு செயல்படுத்துகிறது:

root #emerge --ask app-admin/sysklogd
root #rc-update add sysklogd default

systemd

While a selection of logging mechanisms are presented for OpenRC-based systems, systemd includes a built-in logger called the systemd-journald service. The systemd-journald service is capable of handling most of the logging functionality outlined in the previous system logger section. That is to say, the majority of installations that will run systemd as the system and service manager can safely skip adding a additional syslog utilities.

journalctl ஐ பயன்படுத்தி தகவல்களை பெற்று முறைமை குறிப்புப்பதிவுகளை திறனாய்வு செய்வதை பற்றி மேலும் அறிந்துகொள்ள man journalctl ஐ காணவும்.

For a number of reasons, such as the case of forwarding logs to a central host, it may be important to include redundant system logging mechanisms on a systemd-based system. This is a irregular occurrence for the handbook's typical audience and considered an advanced use case. It is therefore not covered by the handbook.

விரும்பினால்: Cron மறைநிரல்

OpenRC

cron மறைநிரலை விரும்பினால் நிறுவலாமே தவிர எல்லா முறைமைகளுக்கும் இது தேவையில்லை. எனினும் இதை நிறுவுவது நல்லது.

cron மறைநிரல், அட்டவணையிடப்பட்ட கட்டளைகளைச் செயல்படுத்துகிறது. சில கட்டளைகளை வழக்கமாகச் செயல்படுத்த வேண்டிய சூழலில் (எடுத்துக்காட்டாக நாள்தோறும், வாரந்தோறும் அல்லது மாதந்தோறும்) இது மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.

All cron daemons support high levels of granularity for scheduled tasks, and generally include the ability to send an email or other form of notification if a scheduled task does not complete as expected.

சென்டூ பலவகைப்பட்ட cron மறைநிரல்களை அளிக்கிறது, அவற்றுள் சில:

  • cronie (sys-process/cronie) - cronie is based on the original cron and has security and configuration enhancements like the ability to use PAM and SELinux.
  • dcron (sys-process/dcron) - This lightweight cron daemon aims to be simple and secure, with just enough features to stay useful.
  • fcron (sys-process/fcron) - A command scheduler with extended capabilities over cron and anacron.
  • bcron (sys-process/bcron) - A younger cron system designed with secure operations in mind. To do this, the system is divided into several separate programs, each responsible for a separate task, with strictly controlled communications between parts.

cronie

பின்வரும் எடுத்துக்காட்டு sys-process/cronie ஐ பயன்படுத்துகிறது:

root #emerge --ask sys-process/cronie

cronie ஐ முன்னிருப்பு முறைமை ஓடுநிலையில் சேர்ப்பதன் மூலம் திறன் இணைப்பு நேரத்தில் தானியக்கமாக துவங்கும்:

root #rc-update add cronie default

மாற்றாக: dcron

root #emerge --ask sys-process/dcron

dcron பயன்படுத்தப்பட்டால், கூடுதல் துவக்குதல் கட்டளைகள் இயக்க வேண்டிய தேவை ஏற்படும்:

root #crontab /etc/crontab

மாற்றாக: fcron

root #emerge --ask sys-process/fcron

fcron ஐ திட்டமிடப்பட்ட பணி கையாளுபவராக பயன்படுத்தப்பட்டால், கூடுதல் emerge செயல் தேவைப்படும்:

root #emerge --config sys-process/fcron

மாற்றாக: bcron

bcron ஆனது சிறப்புரிமை பிரித்தலை தன்னுள் கொண்டுள்ள ஒரு இளம் cron முகவராகும்.

root #emerge --ask sys-process/bcron

systemd

Similar to system logging, systemd-based systems include support for scheduled tasks out-of-the-box in the form of timers. systemd timers can run at a system-level or a user-level and include the same functionality that a traditional cron daemon would provide. Unless redundant capabilities are necessary, installing an additional task scheduler such as a cron daemon is generally unnecessary and can be safely skipped.

விரும்பினால்: கோப்பு அட்டவணைப்படுத்தல்

வேகமான கோப்பு இருப்பிட செயலாற்றலை அளிப்பதற்காகக் கோப்பு முறைமையை அட்டவணைப்படுத்த, sys-apps/mlocate தொகுப்பை நிறுவவும்.

root #emerge --ask sys-apps/mlocate

விரும்பினால்: தொலைநிலை அனுகல்

துணுக்கு
opensshd's default configuration does not allow root to login as a remote user. Please create a non-root user and configure it appropriately to allow access post-installation if required, or adjust /etc/ssh/sshd_config to allow root.

நிறுவலுக்குப் பிறகு முறைமையைத் தொலைநிலையில் அணுக, sshd init குறுநிரலை முன்னிருப்பு ஓடுநிலையில் சேர்க்கவும்:

For more in-depth details on the configuration of SSH, refer to the SSH article.

OpenRC

OpenRC இல் sshd init குறுநிரலை முன்னிருப்பு ஓடுநிலையில் சேர்ப்பதற்கு:

root #rc-update add sshd default

தொடர் முனைய அனுமதி தேவைப்பட்டால் (தொலைநிலை சேவையகங்களின் வழக்கில் தேவைப்படலாம்), /etc/inittab இல் உள்ள தொடர் முனையம் பிரிவைக் கருத்து வரியாக இருப்பதைக் கட்டளை வரியாக அமைக்கவும்.

/etc/inittab இல் தொடர் முனைய பிரிவில் உள்ள கருத்து குறிகளை நீக்கவும்:

root #nano -w /etc/inittab
# தொடர் முனையங்கள்
s0:12345:respawn:/sbin/agetty 9600 ttyS0 vt100
s1:12345:respawn:/sbin/agetty 9600 ttyS1 vt100

systemd

SSH சேவையகத்தை செயல்படுத்த இதை இயக்கவும்:

root #systemctl enable sshd

தொடர் முனைய ஆதரவை செயல்படுத்த, இதை இயக்கவும்:

root #systemctl enable getty@tty1.service

Optional: Shell completion

Bash

Bash is the default shell for Gentoo systems, and therefore installing completion extensions can aid in efficiency and convenience to managing the system. The app-shells/bash-completion package will install completions available for Gentoo specific commands, as well as many other common commands and utilities:

root #emerge --ask app-shells/bash-completion

Post installation, bash completion for specific commands can managed through eselect. See the Shell completion integrations section of the bash article for more details.

நேர ஒத்திசைவு

It is important to use some method of synchronizing the system clock. This is usually done via the NTP protocol and software. Other implementations using the NTP protocol exist, like Chrony.

To set up Chrony, for example:

root #emerge --ask net-misc/chrony

OpenRC

OpenRC இல் இவ்வாறு இயக்கவும்:

root #rc-update add chronyd default

systemd

systemd இல் இவ்வாறு இயக்கவும்:

root #systemctl enable chronyd.service

Alternatively, systemd users may wish to use the simpler systemd-timesyncd SNTP client which is installed by default.

root #systemctl enable systemd-timesyncd.service

கோப்புமுறைமை கருவிகள்

பயன்படுத்தப்பட்ட கோப்பு முறைமையைப் பொருத்து, தேவையான கோப்பு முறைமை பயன்கூறு நிரல்களை நிறுவுதல் இன்றியமையாததாகும் (கோப்பு முறைமையின் ஒருமைப்பாட்டைச் சரிபார்த்தல், கூடுதல் கோப்பு முறைமைகளை உருவாக்குதல் போன்றவற்றிற்கு). ext2, ext3 அல்லது ext4 கோப்பு முறைமைகளை மேலாண்மை செய்வதற்கான கருவிகள் (sys-fs/e2fsprogs) ஏற்கனவே @system தொகுப்பின் ஒரு பாகமாக நிறுவப்பட்டுவிட்டன என்பதை நினைவில் கொள்ளவும்.

குறிப்பிட்ட கோப்பு முறைமை பயன்படுத்தப்பட்டால் நிறுவ வேண்டிய கருவிகளின் பட்டியலைப் பின்வரும் அட்டவணையில் காணலாம்:

கோப்பு முறைமை தொகுப்பு
Ext 4 sys-fs/e2fsprogs
XFS sys-fs/xfsprogs
ReiserFS sys-fs/reiserfsprogs
JFS sys-fs/jfsutils
VFAT (FAT32, ...) sys-fs/dosfstools
Btrfs sys-fs/btrfs-progs
ZFS sys-fs/zfs

It's recommended that sys-block/io-scheduler-udev-rules is installed for the correct scheduler behavior with e.g. nvme devices:

root #emerge --ask sys-block/io-scheduler-udev-rules
துணுக்கு
ஜென்டூவில் உள்ள கோப்பு முறைமைகளைப் பற்றிய மேலும் தகவல்களுக்கு கோப்பு முறைமை கட்டுரையை காணவும்.

வலையமைத்தல் கருவிகள்

கூடுதல் வலையமைத்தல் கருவிகள் தேவையில்லை என்றால், உடனடியாக தொடக்க ஏற்றியை உள்ளமைத்தல் இல் உள்ள பிரிவில் தொடரவும்.

DHCP பயனரை நிறுவுதல்

முக்கியமானது
விரும்பினால் செய்யக்கூடிய செயலாயினும், பெரும்பான்மையான பயனர்கள் தங்கள் வலையமைப்பில் உள்ள DHCP சேவையகத்தோடு இணைப்பதற்கு ஒரு DHCP பயனர் தேவை எனக் கருதுகின்றனர். DHCP பயனரை நிறுவுவதற்கான இந்த வாய்ப்பை பயன்படுத்திக்கொள்ளவும், ஏனெனில் இந்த படிநிலையைச் செய்யத் தவறினால் முறைமையால் வலையமைப்பை பெற முடியாது. இணைய இணைப்பு இல்லாததால் பின்னர் DHCP ஐ நிறுவ வாய்ப்பில்லாமல் போய்விடும்.

முறைமை தானியக்கமாக ஒன்றிரண்டு வலையமைப்பு இடைமுகங்களுக்குத் தேவையான IP முகவரியை netifrc குறுநிரல்களைப் பயன்படுத்திப் பெறுவதற்கு, DHCP பயனரை நிறுவுதல் இன்றியமையாததாகும். பல்வேறு DHCP பயனர்கள் சென்டூ கருவூலத்தின் மூலம் கிடைக்கப்பெற்றாலும் net-misc/dhcpcd தொகுப்பைப் பயன்படுத்துவதை நாங்கள் பரிந்துரைக்கிறோம்.

root #emerge --ask net-misc/dhcpcd

விரும்பினால்: PPPoE பயனரை நிறுவுதல்

இணையத்தோடு இணைக்க PPP பயன்படுத்தப்பட்டால், net-dialup/ppp தொகுப்பை நிறுவவும்:

root #emerge --ask net-dialup/ppp

விரும்பினால்: கம்பியில்லா வலையமைத்தல் கருவிகளை நிறுவுதல்

முறைமையானது கம்பியில்லா வலையமைப்போடு இணைக்கப்படவிருந்தால், திறந்த அல்லது WEP வலையமைப்புகளுக்கு net-wireless/iw தொகுப்பையும், WPA அல்லது WPA2 வலையமைப்புகளுக்கு net-wireless/wpa_supplicant தொகுப்பையும் நிறுவவும். iw கட்டளையானது கம்பியில்லா வலையமைப்புகளை தேடுவதற்குப் பயன்படும் ஒரு பயனுள்ள அடிப்படை பரிசோதனை கருவியாகும்.

root #emerge --ask net-wireless/iw net-wireless/wpa_supplicant

இப்போது தொடக்க ஏற்றியை உள்ளமைத்தலில் தொடரவும்.






துவக்க ஏற்றியை தேர்ந்தெடுத்தல்

லினக்ஸ் கர்னல் உள்ளமைக்கப்பட்டு, முறைமை கருவிகள் நிறுவப்பட்டு, உள்ளமைவு கோப்புகள் எல்லாம் திருத்தப்பட்டுவிட்டதால், இப்போது லினக்ஸ் நிறுவலின் இறுதி முக்கியமான பாகமான துவக்க ஏற்றியை நிறுவ வேண்டிய நேரம் வந்துவிட்டது.

துவக்க ஏற்றி, துவக்கத்தின்போது லினக்ஸ் கர்னல் துவங்குவதற்கு இது பொறுப்பாகும் - இது இல்லாமல் முறைமைக்குத் திறன் பொத்தானை அழுத்தியவுடன் எவ்வாறு மேற்கொண்டு செல்வது என்று தெரியாது.

amd64 கட்டமைப்பிற்கு, BIOS அடிப்படையிலான முறைமைகளுக்கு GRUB2 அல்லது LILO வையும், UEFI அடிப்படையிலான முறைமைகளுக்கு GRUB2 அல்லது efibootmgr வையும் எவ்வாறு உள்ளமைப்பது என நாங்கள் ஆவணப்படுத்தியுள்ளோம்.

கையேட்டின் இந்த பிரிவில், துவக்க ஏற்றித் தொகுப்பை emerge செய்தல் ற்கும், துவக்க ஏற்றியை முறைமை வட்டில் install செய்தல் ற்கும் உள்ள வேறுபாடு விரித்துரைக்கப்பட்டுள்ளது. இங்கு emerge செய்தல் என்பது ஒரு மென்பொருள் தொகுப்பை Portage இடம் கேட்டு முறைமைக்குக் கிடைக்கும்படி செய்வதாகப் பொருள் கொள்ளப்படும். மேலும், install செய்தல் என்பது துவக்க ஏற்றி, கோப்புகளை நகலெடுப்பது அல்லது முறைமையின் வட்டு இயக்ககத்தில் உள்ள பொருத்தமான பிரிவுகளில் மாற்றங்களைச் செய்வது மூலம் துவக்க ஏற்றி செயல்படுத்தப்பட்டு அடுத்த திறன் சுழலில் வேளை செய்ய ஆயத்தமான நிலையில் வைப்பதைக் குறிக்கிறது.

முன்னிருப்பு: GRUB2

இயல்பாக, பெரும்பாலான ஜென்டூ முறைமைகள் GRUB மரபுவழி யின் நேரடி பின்வருநரான GRUB ஐ சார்ந்துள்ளது (sys-boot/grub தொகுப்பில் காணப்படும்). கூடுதல் உள்ளமைவுகள் எதுவும் இல்லாமல் GRUB2 ஆனது பழைய BIOS ("pc") முறைமைகளை ஆதரிக்கிறது. கட்டுதல் நேரத்திற்கு முன் தேவைப்படும் சிறு அளவிலான உள்ளமைவுகள் மூலம், ஆறிற்கும் அதிகமான கூடுதல் இயங்குதளங்களை GRUB2 ஆதரிக்கும். மேலும் தகவல்களுக்கு, GRUB2 கட்டுரையில் உள்ள முன் தேவை பிரிவை காணவும்.

இ-ஒன்றாக்குதல் (Emerge)

MBR பகிர்வு அட்டவணைகளை மட்டுமே ஆதரிக்கும் பழைய BIOS முறைமையைப் பயன்படுத்தும் போது, GRUB ஐ emerge செய்யக் கூடுதல் உள்ளமைவுகள் எதுவும் தேவையில்லை:

root #emerge --ask --verbose sys-boot/grub:2

UEFI பயனர்களுக்கான குறிப்பு: மேலுள்ள கட்டளையை இயக்குவது செயல்படுத்தப்பட்டுள்ள GRUB_PLATFORMS மதிப்புகளை emerge செய்வதற்கு முன் வெளியிடும். UEFI திறனுடைய முறைமைகளைப் பயன்படுத்தும்போது, GRUB_PLATFORMS="efi-64" என்பது செயல்படுத்தப்பட்டுள்ளதைப் பயனர்கள் உறுதிசெய்ய வேண்டும். அவ்வாறு இல்லையென்றால், GRUB2 வை emerge செய்வதற்கு முன் /etc/portage/make.conf கோப்பில் GRUB_PLATFORMS="efi-64" என்பதைச் சேர்க்க வேண்டும். இதன்மூலம் தொகுப்பு EFI செயல்பாட்டுடன் உருவாக்கப்படும்.

root #echo 'GRUB_PLATFORMS="efi-64"' >> /etc/portage/make.conf
root #emerge --ask sys-boot/grub:2

If GRUB was somehow emerged without enabling GRUB_PLATFORMS="efi-64", the line (as shown above) can be added to make.conf and then dependencies for the world package set can be re-calculated by passing the --update --newuse options to emerge:

root #emerge --ask --update --newuse --verbose sys-boot/grub:2

GRUB2 மென்பொருள் முறைமையோடு ஒன்றாக்கப்பட்டுள்ளது, ஆனால் இன்னும் நிறுவப்படவில்லை.

நிறுவுதல்

அடுத்து, grub-install கட்டளையின் மூலம் தேவையான GRUB2 கோப்புகளை /boot/grub/ அடைவில் நிறுவவும். முதல் வட்டு (முறைமை துவங்கும் இடம்) /dev/sda என்னும் கருதலில், பின்வரும் கட்டளைகளுள் ஒன்று இதைச் செய்யும்:

  • BIOS ஐ பயன்படுத்தும்போது:
root #grub-install /dev/sda

For DOS/Legacy BIOS systems:

root #grub-install /dev/sda
  • UEFI ஐ பயன்படுத்தும்போது:
முக்கியமானது
grub-install ஐ இயக்குவதற்கு முன் EFI முறைமை பகிர்வு ஏற்றப்பட்டுள்ளதா என்பதை உறுதிசெய்து கொள்ளவும். ஏனென்றால் grub-install ஆனது GRUB EFI கோப்பை (grubx64.efi) எந்தவொரு அடையாளத்தையும் காட்டாமல் தவறான அடைவில் நிறுவி விட வாய்ப்புள்ளது.

For UEFI systems:

root #grub-install --target=x86_64-efi --efi-directory=/boot

Upon successful installation, the output should match the output of the previous command. If the output does not match exactly, then proceed to Debugging GRUB, otherwise jump to the Configure step.

Optional: Secure Boot

To successfully boot with secure boot enabled the signing certificate must either be accepted by the UEFI firmware, or shim must be used as a pre-loader. Shim is pre-signed with the third-party Microsoft Certificate, accepted by default by most UEFI motherboards.

How to configure the UEFI firmware to accept custom keys depends on the firmware vendor, which is beyond the scope of the handbook. Below is shown how to setup shim instead. Here it is assumed that the user has already followed the instructions in the previous sections to generate a signing key and to configure portage to use it. If this is not the case please return first to the Kernel installation section.

The package sys-boot/grub installs a prebuilt and signed stand-alone EFI executable if the secureboot USE flag is enabled. Install the required packages and copy the stand-alone grub, Shim, and the MokManager to the same directory on the EFI System Partition. For example:

root #emerge sys-boot/grub sys-boot/shim sys-boot/mokutil sys-boot/efibootmgr
root #cp /usr/share/shim/BOOTX64.EFI /efi/EFI/Gentoo/shimx64.efi
root #cp /usr/share/shim/mmx64.efi /efi/EFI/Gentoo/mmx64.efi
root #cp /usr/lib/grub/grub-x86_64.efi.signed /efi/EFI/Gentoo/grubx64.efi

Next register the signing key in shims MOKlist, this requires keys in the DER format, whereas sbsign and the kernel build system expect keys in the PEM format. In the previous sections of the handbook an example was shown to generate such a signing PEM key, this key must now be converted to the DER format:

root #openssl x509 -in /path/to/kernel_key.pem -inform PEM -out /path/to/kernel_key.der -outform DER
குறிப்பு
The path used here must be the path to the pem file containing the certificate belonging to the generated key. In this example both key and certificate are in the same pem file.

Then the converted certificate can be imported into Shims MOKlist, this command will ask to set some password for the import request:

root #mokutil --import /path/to/kernel_key.der
குறிப்பு
When the currently booted kernel already trusts the certificate being imported, the message "Already in kernel trusted keyring." will be returned here. If this happens, re-run the above command with the argument --ignore-keyring added.

Next, register Shim with the UEFI firmware. In the following command, boot-disk and boot-partition-id must be replaced with the disk and partition identifier of the EFI system partition:

root #efibootmgr --create --disk /dev/boot-disk --part boot-partition-id --loader '\EFI\Gentoo\shimx64.efi' --label 'GRUB via Shim' --unicode

Note that this prebuilt and signed stand-alone version of grub reads the grub.cfg from a different location then usual. Instead of the default /boot/grub/grub.cfg the config file should be in the same directory that the grub EFI executable is in, e.g. /efi/EFI/Gentoo/grub.cfg. When sys-kernel/installkernel is used to install the kernel and update the grub configuration then the GRUB_CFG environment variable may be used to override the usual location of the grub config file.

For example:

root #grub-mkconfig -o /efi/EFI/Gentoo/grub.cfg

Or, via installkernel:

கோப்பு /etc/env.d/99grub
GRUB_CFG=/efi/EFI/Gentoo/grub.cfg
root #env-update
குறிப்பு
The import process will not be completed until the system is rebooted. After completing all steps in the handbook, restart the system and Shim will load, it will find the import request registered by mokutil. The MokManager application will start and ask for the password that was set when creating the import request. Follow the on-screen instructions to complete the import of the certificate, then reboot the system into the UEFI menu and enable the Secure Boot setting.
Debugging GRUB

When debugging GRUB, there are a couple of quick fixes that may result in a bootable installation without having to reboot to a new live image environment.

In the event that "EFI variables are not supported on this system" is displayed somewhere in the output, it is likely the live image was not booted in EFI mode and is presently in Legacy BIOS boot mode. The solution is to try the removable GRUB step mentioned below. This will overwrite the executable EFI file located at /EFI/BOOT/BOOTX64.EFI. Upon rebooting in EFI mode, the motherboard firmware may execute this default boot entry and execute GRUB.

முக்கியமானது
grub-install ஆனது Could not prepare Boot variable: Read-only file system போன்ற பிழைகளை அளித்தால், வெற்றி அடைவதற்கு, efivars சிறப்பு ஏற்றத்தைப் படிக்க-எழுதக் கூடியதாக மறு ஏற்றம் செய்ய வேண்டிய தேவை ஏற்படலாம்.
root #mount -o remount,rw /sys/firmware/efi/efivars
root #mount -o remount,rw,nosuid,nodev,noexec --types efivarfs efivarfs /sys/firmware/efi/efivars

This is caused by certain non-official Gentoo environments not mounting the special EFI filesystem by default. If the previous command does not run, then reboot using an official Gentoo live image environment in EFI mode.

Some motherboard manufacturers with poor UEFI implementations seem to only support the /EFI/BOOT directory location for the .EFI file in the EFI System Partition (ESP). The GRUB installer can create the .EFI file in this location automatically by appending the --removable option to the install command. Ensure the ESP has been mounted before running the following command; presuming it is mounted at /efi (as defined earlier), run:

root #grub-install --target=x86_64-efi --efi-directory=/boot --removable

இது UEFI தனிக்குறிப்பீட்டால் வரையறுக்கப்பட்ட முன்னிருப்பு அடைவை உருவாக்கி, பின் அதில் உள்ள 'முன்னிருப்பு' EFI கோப்பு இருப்பிடத்தில் grubx64.efi கோப்பை நகலெடுத்து வைக்கும்.

உள்ளமைத்தல்

அடுத்து, /etc/default/grub கோப்பு மற்றும் /etc/grub.d குறுநிரல்களில் குறிப்பிட்டுள்ள பயனர் உள்ளமைவுகளின் அடிப்படையில் GRUB2 உள்ளமைவை உருவாக்கவும். பெரும்பாலான வழக்கில், எந்த கருநிரலை துவக்க வேண்டும் (/boot/ இல் கிடைக்கக்கூடிய மிக உயர்ந்த ஒன்று) மற்றும் என்ன வேர் கோப்பு முறைமை என்பதைத் தானியக்கமாக GRUB2 ஆனது கண்டறியும் என்பதால் பயனர் அளிக்கக்கூடிய உள்ளமைவுகள் எதுவும் தேவைப்படாது. GRUB_CMDLINE_LINUX மாறியைப் பயன்படுத்தி /etc/default/grub இல் கருநிரல் அளவுருக்களை பின்னொட்டு செய்ய இயலும்.

இறுதி GRUB2 உள்ளமைவை உருவாக்க, grub-mkconfig கட்டளையை இயக்கவும்:

root #grub-mkconfig -o /boot/grub/grub.cfg
Generating grub.cfg ...
Found linux image: /boot/vmlinuz-6.6.21-gentoo
Found initrd image: /boot/initramfs-genkernel-amd64-6.6.21-gentoo
done

The output of the command must mention that at least one Linux image is found, as those are needed to boot the system. If an initramfs is used or genkernel was used to build the kernel, the correct initrd image should be detected as well. If this is not the case, go to /boot/ and check the contents using the ls command. If the files are indeed missing, go back to the kernel configuration and installation instructions.

துணுக்கு
இணைக்கப்பட்டுள்ள இயக்ககத்தில் உள்ள மற்ற இயக்குதளங்களைக் கண்டறிய GRUB2 உடன் os-prober பயன்கூறு நிரலைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம். இது Windows 7, 8.1, 10 மற்றும் இதர லினக்ஸ் வழங்கல்களைக் கண்டறியும். இரு துவக்க முறைமையாகப் பயன்படுத்த விரும்புவோர், sys-boot/os-prober தொகுப்பை நிறுவி பின் grub-mkconfig கட்டளையை (மேலே உள்ளது போல்) மறு-இயக்கவும். இதில் எதாவது இடர்ப்பாடு ஏற்பட்டால், ஜென்டூ சமூகக்குழுவிடம் உதவி கேட்பதற்கு முன் GRUB2 கட்டுரையை முழுவதுமாக படித்து பொருள் உணர்ந்திருப்பதை உறுதிசெய்து கொள்ளவும்.

Alternative 1: systemd-boot

Another option is systemd-boot, which works on both OpenRC and systemd machines. It is a thin chainloader and works well with secure boot.

Emerge

To install systemd-boot, enable the boot USE flag and re-install sys-apps/systemd (for systemd systems) or sys-apps/systemd-utils (for OpenRC systems):

கோப்பு /etc/portage/package.use/systemd-boot
sys-apps/systemd boot
sys-apps/systemd-utils boot
root #emerge --ask sys-apps/systemd

Or

root #emerge --ask sys-apps/systemd-utils

Installation

Now, install the systemd-boot loader to the EFI System Partition:

root #bootctl install
முக்கியமானது
Make sure the EFI system partition has been mounted before running bootctl install.

When using this bootloader, before rebooting, verify that a new bootable entry exists using:

root #bootctl list
எச்சரிக்கை
The kernel command line for new systemd-boot entries is read from /etc/kernel/cmdline or /usr/lib/kernel/cmdline. If neither file is present, then the kernel command line of the currently booted kernel is re-used (/proc/cmdline). On new installs it might therefore happen that the kernel command line of the live CD is accidentally used to boot the new kernel. The kernel command line for registered entries can be checked with:
root #bootctl list
If this does not show the desired kernel command line then create /etc/kernel/cmdline containing the correct kernel command line and re-install the kernel.

If no new entry exists, ensure the sys-kernel/installkernel package has been installed with the systemd and systemd-boot USE flags enabled, and re-run the kernel installation.

For the distribution kernels:

root #emerge --ask --config sys-kernel/gentoo-kernel

For a manually configured and compiled kernel:

root #make install
முக்கியமானது
When installing kernels for systemd-boot, no root= kernel command line argument is added by default. On systemd systems that are using an initramfs users may rely instead on systemd-gpt-auto-generator to automatically find the root partition at boot. Otherwise users should manually specify the location of the root partition by setting root= in /etc/kernel/cmdline as well as any other kernel command line arguments that should be used. And then reinstalling the kernel as described above.

Optional: Secure Boot

When the secureboot USE flag is enabled, the systemd-boot EFI executable will be signed by portage automatically. Furthermore, bootctl install will automatically install the signed version.

To successfully boot with secure boot enabled the used certificate must either be accepted by the UEFI firmware, or shim must be used as a pre-loader. Shim is pre-signed with the third-party Microsoft Certificate, accepted by default by most UEFI motherboards.

How to configure the UEFI firmware to accept custom keys depends on the firmware vendor, which is beyond the scope of the handbook. Below is shown how to setup shim instead. Here it is assumed that the user has already followed the instructions in the previous sections to generate a signing key and to configure portage to use it. If this is not the case please return first to the Kernel installation section.

root #emerge --ask sys-boot/shim sys-boot/mokutil sys-boot/efibootmgr
root #bootctl install --no-variables
root #cp /usr/share/shim/BOOTX64.EFI /efi/EFI/systemd/shimx64.efi
root #cp /usr/share/shim/mmx64.efi /efi/EFI/systemd/mmx64.efi

Shims MOKlist requires keys in the DER format, whereas sbsign and the kernel build system expect keys in the PEM format. In the previous sections of the handbook an example was shown to generate such a signing PEM key, this key must now be converted to the DER format:

root #openssl x509 -in /path/to/kernel_key.pem -inform PEM -out /path/to/kernel_key.der -outform DER
குறிப்பு
The path used here must be the path to the pem file containing the certificate belonging to the generated key. In this example both key and certificate are in the same pem file.

Then the converted certificate can be imported into Shims MOKlist:

root #mokutil --import /path/to/kernel_key.der
குறிப்பு
When the currently booted kernel already trusts the certificate being imported, the message "Already in kernel trusted keyring." will be returned here. If this happens, re-run the above command with the argument --ignore-keyring added.

And finally we register Shim with the UEFI firmware. In the following command, boot-disk and boot-partition-id must be replaced with the disk and partition identifier of the EFI system partition:

root #efibootmgr --create --disk /dev/boot-disk --part boot-partition-id --loader '\EFI\systemd\shimx64.efi' --label 'Systemd-boot via Shim' --unicode '\EFI\systemd\systemd-bootx64.efi'
குறிப்பு
The import process will not be completed until the system is rebooted. After completing all steps in the handbook, restart the system and Shim will load, it will find the import request registered by mokutil. The MokManager application will start and ask for the password that was set when creating the import request. Follow the on-screen instructions to complete the import of the certificate, then reboot the system into the UEFI menu and enable the Secure Boot setting.

மாற்றுவழி 2: efibootmgr

Computer systems with UEFI-based firmware technically do not need secondary bootloaders (e.g. GRUB) in order to boot kernels. Secondary bootloaders exist to extend the functionality of UEFI firmware during the boot process. Using GRUB (see the prior section) is typically easier and more robust because it offers a more flexible approach for quickly modifying kernel parameters at boot time.

System administrators who desire to take a minimalist, although more rigid, approach to booting the system can avoid secondary bootloaders and boot the Linux kernel as an EFI stub.

நினைவில் கொள்ளவும், sys-boot/efibootmgr செயலியானது துவக்க ஏற்றி இல்லை; இது UEFI திடப்பொருளுடன் ஊடாடி அதன் அமைப்புகளை இற்றைப்படுத்தும் ஒரு கருவியாகும், இதன் விளைவாக முன்னதாக நிறுவப்பட்ட லினக்ஸ் கருநிரல் கூடுதல் விருப்பத்தேர்வுகளுடன் (இன்றியமையாததாக இருந்தால்) துவக்க இயலும், அல்லது பல துவக்கப் பதிவுகளை அனுமதிக்கும். இந்த ஊடாடல் EFI மாறிகள் மூலம் நடக்கிறது (எனவே EFI மாறிகளின் கருநிரல் ஆதரவு தேவை).

Ensure the EFI stub kernel article has been reviewed before continuing. The kernel must have specific options enabled to be directly bootable by the UEFI firmware. It may be necessary to recompile the kernel in order to build-in this support.

It is also a good idea to take a look at the efibootmgr article for additional information.

குறிப்பு
To reiterate, efibootmgr is not a requirement to boot an UEFI system; it is merely necessary to add an entry for an EFI-stub kernel into the UEFI firmware. When built appropriately with EFI stub support, the Linux kernel itself can be booted directly. Additional kernel command-line options can be built-in to the Linux kernel (there is a kernel configuration option called CONFIG_CMDLINE. Similarly, support for initramfs can be 'built-in' to the kernel as well.

இந்த வழியைத் தேர்ந்தெடுக்க முடிவு செய்தவர்கள் இந்த மென்பொருளைக் கட்டாயம் நிறுவ வேண்டும்:

கோப்பு /etc/portage/package.accept_keywords/installkernel
sys-kernel/installkernel
sys-boot/uefi-mkconfig
app-emulation/virt-firmware
கோப்பு /etc/portage/package.use/installkernel
sys-kernel/installkernel efistub

Then reinstall installkernel, create the /efi/EFI/Gentoo directory and reinstall the kernel:

root #emerge --ask sys-kernel/installkernel
root #mkdir -p /efi/EFI/Gentoo

For distribution kernels:

root #emerge --ask --config sys-kernel/gentoo-kernel{,-bin}

For manually managed kernels:

root #make install

பிறகு, /boot/efi/boot/ இருப்பிடத்தை உருவாக்கி அதில் கர்னலை நகலெடுத்து வைக்கவும், இதை bzImage.efi என அழைக்கலாம்:

root #mkdir -p /boot/efi/boot
root #cp /boot/vmlinuz-* /boot/efi/boot/bzImage.efi

Install the efibootmgr package:

root #emerge --ask sys-boot/efibootmgr

அடுத்து, UEFI திடப்பொருளிடம் "Gentoo" என அழைக்கப்படும் துவக்கப் பதிவு உருவாக்கப்பட வேண்டும் எனக் கூறவும், இது புதிதாகத் தொகுக்கப்பட்ட EFI முளை கர்னலை கொண்டிருக்கும்:

root #efibootmgr --create --disk /dev/sda --part 2 --label "Gentoo" --loader "\efi\boot\bzImage.efi"
குறிப்பு
UEFI வரையறுத்தல்களைப் பயன்படுத்தும்போது, \ ஐ அடைவு பிரிப்பானாகப் பயன்படுத்துவது கட்டாயமாகும்.

தொடக்க RAM கோப்பு முறைமை (initramfs) பயன்படுத்தப்பட்டால், முறையான துவக்க விருப்பத்தேர்வுகளைச் சேர்க்கவும்:

root #efibootmgr -c -d /dev/sda -p 2 -L "Gentoo" -l "\efi\boot\bzImage.efi" initrd='\initramfs-genkernel-amd64-6.6.21-gentoo'
துணுக்கு
Additional kernel command line options may be parsed by the firmware to the kernel by specifying them along with the initrd=... option as shown above.

இந்த மாற்றங்கள் எல்லாம் முடிந்தவுடன், முறைமை மறு இயக்கம் செய்யும்போது, "Gentoo" என அழைக்கப்படும் துவக்கப் பதிவு கிடைக்கப்பெறும்.

Unified Kernel Image

If installkernel was configured to build and install unified kernel images. The unified kernel image should already be installed to the EFI/Linux directory on the EFI system partition, if this is not the case ensure the directory exists and then run the kernel installation again as described earlier in the handbook.

To add a direct boot entry for the installed unified kernel image:

root #efibootmgr --create --disk /dev/sda --part 1 --label "gentoo" --loader "\EFI\Linux\gentoo-x.y.z.efi"


Other Alternatives

For other options that are not covered in the Handbook, see the full list of available bootloaders.


முறைமையை மறுஇயக்குதல்

chroot சூழலை விட்டு வெளியேறி எல்லா ஏற்றப்பட்ட பகிர்வுகளையும் இறக்கவும். பின் அந்த ஒரு மந்திர கட்டளையை இட்டு உண்மையான இறுதி சோதனையைத் துவக்கவும்: reboot.

root #exit
cdimage ~#cd
cdimage ~#umount -l /mnt/gentoo/dev{/shm,/pts,}
cdimage ~#umount -R /mnt/gentoo
cdimage ~#reboot

துவக்கக் குறுந்தகட்டை எடுக்க மறந்துவிடாதீர்கள், இல்லையென்றால் புதிய சென்டூ முறைமை துவங்குவதற்குப் பதிலாகக் குறுந்தகடு மீண்டும் துவங்கிவிடும்.

புதிதாக நிறுவப்பட்ட சென்டூ சூழலுக்குள் மறுஇயக்கம் செய்து சென்றவுடன், எல்லாவற்றையும் சிறப்பாக முடிக்க நிறுவலை முடித்தலுக்கு செல்லவும்.





பயனர் மேலாண்மை

அன்றாட பயன்பாட்டிற்காக ஒரு பயனரைச் சேர்த்தல்

வேர் பயனராக ஊனிக்ஸ்/லினக்ஸ் முறைமைகளில் வேளை செய்வது ஆபத்தானது என்பதால் முடிந்த அளவிற்கு இதைத் தவிர்ப்பது நல்லது. இதன் மூலமாக அன்றாட பயன்பாட்டிற்காக ஒரு பயனர் கணக்கைச் சேர்க்க அழுத்தமாகப் பரிந்துரைக்கப்படுகிறது.

பயனர் உறுப்பினராக உள்ள குழுக்கள் அவர் என்னென்ன செயல்பாடுகளை நிகழ்த்தலாம் என்பதை வரையறுக்கிறது. பின்வரும் அட்டவணை சில முக்கியமான குழுக்களைப் பட்டியலிடுகின்றன:

குழு விளக்கம்
audio ஒலி சாதனங்களை அணுக முடியும்.
cdrom ஒளியியல் சாதனங்களை நேரடியாக அணுக முடியும்.
floppy நெகிழ் சாதனங்களை நேரடியாக அணுக முடியும்.
games விளையாட்டுகளை விளையாட முடியும்.
portage portage இன் கட்டுப்படுத்தப்பட்ட வளங்களை அணுக முடியும்.
usb USB சாதனங்களை அணுக முடியும்.
video ஒளிஉருவை கவரும் வன்பொருளை அணுகவும் வன்பொருள் முடுக்கத்தைச் செய்யவும் முடியும்.
wheel su வை பயன்படுத்த முடியும்.

எடுத்துக்காட்டாக, larry என்னும் பயனரை உருவாக்கி அவரை wheel, users மற்றும் audio குழுக்களில் உறுப்பினராக்க வேண்டுமென்றால், முதலில் வேர் பயனராக உள்நுழைந்து (வேர் பயனர்களை மட்டுமே புதிய பயனர்களை உருவாக்க முடியும்) பின் useradd கட்டளையை இயக்கவும்:

Login:root
Password: (வேர் கடவுச்சொல்லை இடவும்)

When setting passwords for standard user accounts, it is good security practice to avoid using the same or a similar password as set for the root user.

Handbook authors recommended to use a password at least 16 characters in length, with a value fully unique from every other user on the system.

root #useradd -m -G users,wheel,audio -s /bin/bash larry
root #passwd larry
Password: (larry க்கான கடவுச்சொல்லை இடவும்)
Re-enter password: (சரிபார்க்க கடவுச்சொல்லை மீண்டும் இடவும்)

Temporarily elevating privileges

பயனர் எப்போதாவது சில பணிகளை வேர் பயனராகச் செய்ய வேண்டும் என்றால் su - வை பயன்படுத்தி தற்காலிகமாக வேர் சிறப்புரிமைகளைப் பெறலாம். மற்றொரு வழி sudo (app-admin/sudo) அல்லது doas (app-admin/doas) பயன்கூறு நிரல்களை பயன்படுத்துதல். சரியாக உள்ளமைக்கப்பட்டால் இது மிகவும் பாதுகாப்பானது.

Disabling root login

எச்சரிக்கை
Before disabling the root login, ensure that a user account is a member of the wheel group and that a method to elevate user privilege exists; otherwise root access will be locked and system administration will be impossible without performing recovery. Some common methods to elevate user privilege include: app-admin/sudo, app-admin/doas, or systemd's run0.

To prevent possible threat actors from logging in as root, deleting the root password and/or disabling root login can help improve security.

To disable root login:

root #passwd -l root

To delete the root password and disable login:

root #passwd -dl root

வட்டை சுத்தம் செய்தல்

tarball களை நீக்குதல்

இப்போது சென்டூ நிறுவல் முடிந்து முறைமை மறுஇயக்கப்பட்டுவிட்டது, எல்லாம் சரியாக நடந்தால், வன்தட்டில் உள்ள பதிவிறக்கப்பட்ட நிலை3 tarball ஐ நீக்கிவிடலாம். இது / அடைவில் பதிவிறக்கப்பட்டது என்பதை நினைவில் கொள்ளவும்.

The files are located in the / directory and can be removed with the following command:

root #rm /stage3-*.tar.*

இங்கிருந்து எங்குச் செல்வது

இங்கிருந்து எங்குச் செல்வது என்று தெரியவில்லையா? ஆராய்ந்து பயணிக்கப் பல வழிகள் உள்ளன... சென்டூ தனது பயனர்களுக்குப் பலவேறு சாத்தியக்கூறுகளை அளிக்கிறது. இதனால் பல ஆவணப்படுத்தப்பட்ட (மற்றும் குறைந்த அளவில் ஆவணப்படுத்தப்பட்ட) தனிச்சிறப்புகளை இந்த விக்கி அல்லது மற்ற சென்டூ சார்ந்த துணை-களங்களில் அறிந்துகொள்ளலாம் (கீழுள்ள சென்டூ எழிவரி ஐ காணவும்).

ஆவணப்படுத்தல்

It is important to note that, due to the number of choices available in Gentoo, the documentation provided by the handbook is limited in scope - it mainly focuses on the basics of getting a Gentoo system up and running and basic system management activities. The handbook intentionally excludes instructions on graphical environments, details on hardening, and other important administrative tasks. That being stated, there are more sections of the handbook to assist readers with more basic functions.

படிப்பவர்கள் கண்டிப்பாக சென்டூ கையேட்டின் அடுத்த பகுதியான சென்டூவோடு வேளை செய்தல் ஐ காண வேண்டும். இதில் மென்பொருளை எவ்வாறு புதிதாக வைத்திருப்பது, கூடுதல் மென்பொருள் தொகுதிகளை எவ்வாறு நிறுவுவது, USE கொடிகள் பற்றிய தகவல்கள், OpenRC init முறைமை மற்றும் சென்டூ முறைமை நிறுவலுக்குப் பின் வரும் மேலாண்மை செயல்கள் போன்ற பல பயனுள்ள தலைப்புகளின் கீழ் விளக்கங்கள் உள்ளன.

கையேட்டைத் தவிர, படிப்பவர்கள் சமூக குழுக்களால் அளக்கப்படும் கூடுதல் ஆவணப்படுத்தல்களை ஆராய, தயங்காமல் சென்டூ விக்கியின் மற்ற மூளைகளுக்கும் பயணிக்க வேண்டும். சென்டூ விக்கி குழுவால் அளிக்கப்படும் ஆவணப்படுத்தல் தலைப்புகளின் மேலோட்டம் ஆனது விக்கி கட்டுரைகளைப் பகுப்பு அடிப்படையில் பட்டியலிடுகிறது. எடுத்துக்காட்டாக, நிகழ் இயலிடமாக்கல் வழிகாட்டி முறைமையை விட்டில் இருப்பதைப்போல் உணர வைக்க வழிகாட்டுகிறது (குறிப்பாக ஆங்கிலத்தை இரண்டாவது மொழியாகப் பேசும் பயனர்களுக்கு இது பயனுள்ளதாக இருக்கும்).

The majority of users with desktop use cases will setup graphical environments in which to work natively. There are many community maintained 'meta' articles for supported desktop environments (DEs) and window managers (WMs). Readers should be aware that each DE will require slightly different setup steps, which will lengthen add complexity to bootstrapping.

Many other Meta articles exist to provide our readers with high level overviews of available software within Gentoo.

சென்டூ எழிவரி

முக்கியமானது
எல்லா சென்டூ எழிவரி தளங்களும் சென்டூவின் நன்னடத்தைக் கோட்பாடு களால் ஆளப்படுகிறது என்பதைப் படிப்பவர்கள் அறிந்துகொள்ளவும். சென்டூ குழுவில் செயல்படுவதைச் சிறப்புரிமையாகக் கருத வேண்டும், உரிமையாக அல்ல. இந்த நன்னடத்தைக் கோட்பாடுகள் எல்லாம் ஒரு காரணத்திற்காக இருக்கிறது என்பதைப் பயனர்கள் நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.

அஞ்சல் பட்டியல்கள் மற்றும் Libera.Chat இல் புரவல் செய்யப்படும் இணையத் தொடர் அரட்டைகள் (IRC) வலையமைப்பை தவிர, பெரும்பாலான சென்டூ இணையதளங்களில் கேள்விகளைக் கேட்க, கலந்துரையாடலைத் துவக்க அல்லது வழுவை இட, ஒரு தளத்திற்கு ஒரு கணக்கு என்னும் அடிப்படையில் தேவைப்படுகிறது.

மன்றங்கள் மற்றும் இணையத் தொடர் அரட்டைகள் (IRC)

எல்லா பயனர்களையும் நாங்கள் சென்டூ மன்றங்கள் அல்லது ஏதாவதொரு இணையத் தொடர் அரட்டைகள் அலைத்தடங்களில் புன்முறுவலோடு வரவேற்கிறோம். புதிதாக சென்டூவை நிறுவும்போது ஏற்பட்ட சிக்கல் முன்பு யாருக்காவது ஏற்கனவே ஏற்பட்டு அதற்கான தீர்வு சில பின்னூட்டங்களுக்கு பின கிடைத்துள்ளதா என்பதை மன்றங்களில் எளிமையாகத் தேடி அறிந்து கொள்ளலாம். மற்ற பயனர்களின் முதல் சென்டூ நிறுவலின்போது ஏற்பட்ட சிக்கல்கள் நிகழும் வாய்ப்பு சிலரை வியப்பில் ஆழ்த்தும். சென்டூ ஆதரவு அலைத்தடங்களில் உதவி கேட்பதற்கு முன் இவ்வகை மன்றங்கள் மற்றும் விக்கியில் சிக்கலுக்கான தீர்வு கிடைக்கிறதா எனப் பார்க்குமாறு அறிவுறுத்தப்படுகிறது.

அஞ்சல் பட்டியல்கள்

மன்றங்கள் அல்லது IRC களில் புதிதாக ஒரு கணக்கை உருவாக்கி உதவி அல்லது பின்னூட்டலை கேட்பதற்கு விரும்பாமல் மின்னஞ்சல் முறையை விரும்பும் குழு உறுப்பினர்களுக்காக என்றே பல அஞ்சல் பட்டியல்கள் உள்ளன. குறிப்பிட்ட அஞ்சல் பட்டியல்களில் குழுசேர பயனர்கள் அதற்குரிய வழிமுறைகளைப் பின்பற்ற வேண்டும்.

வழுக்கள்

சில நேரங்களில் விக்கியில் சரிபார்த்தும், மன்றங்களில் தேடியும், IRC அலைதடம் மற்றும் அஞ்சல் பட்டியல்களில் உதவியை நாடியும் எந்த தீர்வும் எட்டப்படவில்லை என்றால், பொதுவாக இது சென்டூவின் Bugzilla தளத்தில் ஒரு புதிய வழுவை தெரிவிப்பதற்கான அறிகுறியாகும்.

உருவாக்க வழிகாட்டி

சென்டூவை உருவாக்குவதைப் பற்றி மேலும் அறிந்து கொள்ள விரும்பும் படிப்பாளிகள் உருவாக்கல் வழிகாட்டி ஐ காணலாம். இந்த வழிகாட்டியானது ebuild களை எழுதுதல், eclass களோடு வேளை செய்தல் மற்றும் சென்டூ உருவாக்கலுக்குப் பின்னால் உள்ள பொதுவான கருத்துக்களுக்கான வரையறுத்தல்கள் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியுள்ளது.

நிறைவு கருத்துக்கள்

சென்டூ திடமான, நெகிழ்வான மற்றும் மிகச்சிறப்பாகப் பராமரிக்கப்படும் வழங்கலாகும். சென்டூவை இன்னும் எவ்வாறு மேம்பட்டதாக மாற்றுவது என்பதற்கான பன்னூட்டல்களை கேட்பதற்காக உருவாக்குநர் குழு மகிழ்ச்சியுடன் காத்திருக்கிறது.

நினைவூட்டலாக, இந்த கையேட்டை பற்றி எதாவது பின்னூட்டலை தெரிவிக்க விரும்பினால் கையேட்டின் தொடக்கத்தில் உள்ள எவ்வாறு இந்த கையேட்டை நான் மேம்படுத்துவது? பிரிவில் விளக்கப்பட்டுள்ள வழிமுறைகளை பின்பற்றவும்.

எங்கள் பயனர்கள் சென்டூவை எவ்வாறு செயல்படுத்த இருக்கிறார்கள் என்பதைக் காண ஆவலாக உள்ளோம்!



Warning: Display title "ஜென்டூ லினக்ஸ் amd64 கையேடு: ஜென்டூவை நிறுவுதல்" overrides earlier display title "Handbook:AMD64/Full/Installation".



Cite error: <ref> tags exist for a group named "a_license", but no corresponding <references group="a_license"/> tag was found

Retrieved from "https://wiki.gentoo.org/index.php?title=Handbook:AMD64/Full/Installation/ta&oldid=992956"